Οι φαρμακευτικές εταιρείες και οι προμηθευτές, ενδεχομένως να τα χάσουν τα χρήματά τους από το Ερρίκος Ντυνάν, εξαιτίας του πιστωτικού κινδύνου που υπάρχει πάντα σε κάθε δανεισμό. Την διαπίστωση αυτή καταθέτει στο on Med ο υπουργός Υγείας κ. Μάκης Βορίδης αναφορικά με την επόμενη ημέρα του νοσηλευτηρίου και την νέα πραγματικότητα που έχει ξεκινήσει μετά τον πλειστηριασμό και την μεταβίβαση του Ερρίκος Ντυνάν στην θυγατρική της τράπεζας Πειραιώς ΗΜΙΘΕΑ.
«Εάν οφείλονται χρήματα από το Ντυνάν σε ιδιώτες μπορεί το εκπλειστηρίασμα των 115 ευρώ να μην φθάνει για να πληρωθούν», απάντησε ο υπουργός, σε ερώτηση σχετικά με το εάν θα καταφέρουν οι προμηθευτές και οι φαρμακοβιομηχανίες να πληρωθούν. Πρόσθεσε δε, τα εξής: «σας ρωτώ ανάποδα, εάν άφηναν να εκπλειστηριαστούν μεμονομένα τα περιουσιακά στοιχεία θα έφθανε; πολλώ μάλλον δεν θα έφθανε. Άρα οι ιδιώτες το γνωρίζουν όταν δανείζουν ότι σε τελευταία ανάλυση υπάρχει ο κίνδυνος να μην ικανοποιηθούν».
Ωστόσο είναι πραγματικά αστείο και ειρωνικό ταυτόχρονα να λέγεται κάτι τέτοιο από έναν υπουργό, διότι εάν το κράτος λειτουργούσε σωστά και είχε λειτουργήσει σωστά και σε ότι αφορά το Ερρίκος Ντυνάν, δεν θα υπήρχε πιστωτικός κίνδυνος. Οι προμηθευτές πίστευαν ότι έχουν να κάνουν με ένα αξιόπιστο κράτος που δεν θα επέτρεπε να συμβεί κάτι τέτοιο.
Στην συνέχεια, ας δούμε αναλυτικά το κουβάρι της ιστορίας του πλειστηριασμού του Ερρίκος Ντυνάν, όπως το αποτυπώνει ο κ. Μάκης Βορίδης στην συνάντηση που είχε με το on Med, υπερασπιζόμενος απόλυτα την επιλογή να προχωρήσει στον πλειστηριασμό και να μην καταστεί άγονος ο διαγωνισμός. Με αυτόν τον τρόπο, όπως αναφέρει, δεν υπάρχει εκκρεμότητα με το θέμα, μένουν ικανοποιημένοι όλοι αφού πληρώνονται, εργαζόμενοι, ελληνικό Δημόσιο και Ασφαλιστικά Ταμεία. Οι μόνοι φυσικά που δεν θα χαμογελάσουν, είναι οι ιδιώτες (φαρμακοβιομηχανίες και προμηθευτές που όπως όλα δείχνουν δεν θα λάβουν τα χρήματά τους ούτε κουρεμένα).
Το εξαιρετικό νοσηλευτήριο και η απόφαση για να μην καταστεί άγονος διαγωνισμός
«Είχα την εξής πραγματικότητα ως υπουργός Υγείας να πω ότι με ενδιέφερε, ή δεν ενδιέφερε. Το Ερρίκος Ντυνάν είναι μία εταιρεία ιδιωτικού δικαίου που λειτουργούσε μία ιδιωτική κλινική η οποία δανείστηκε ποσά για την λειτουργία της και δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει. ΄Ενας από τους πολύ μεγάλους δανειστές του Ντυνάν, ήταν η τράπεζα Πειραιώς στην οποία όφειλε το νοσηλευτήριο 250 εκατ. ευρώ.
Κάποια στιγμή εξαιτίας του βάρους αυτού, το Ντυνάν δεν μπορούσε πια να λειτουργήσει. Γιατί στην πραγματικότητα υπήρχαν κατασχέσεις, δεσμεύσεις, μία σειρά από ένδικες ενέργειες εις βάρος του και κατέληξε να μην μπορεί να πληρώσει τους εργαζόμενούς του, με αποτέλεσμα να χρωστάει μέχρι και ένα χρόνο μισθούς στο προσωπικό, να χρωστά στο Δημόσιο να χρωστά στα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτή λοιπόν ήταν η πραγματικότητα της εν λόγω κλινικής», αναφέρει ο κ. Βορίδης και συνεχίζει:
«Ο υπουργός Υγείας λοιπόν, μπορούσε να κάνει τα εξής πράγματα: και δεν μιλώ μόνο για μένα, αλλά και για τους προηγούμενως από εμένα διαδοχικώς: έχει ασχοληθεί ο Λοβέρδος με το Ντυνάν, έχει ασχοληθεί ο Λυκουρέντζος, αλλά και ο Γεωργιάδης. Ο υπουργός Υγείας λοιπόν, μπορούσε να πει ότι το ελληνικό δημόσιο, δεν μας ενδιαφέρει, ας γίνει πλειστηριασμός, ας βγάλουν το ακίνητο και ό,τι πιάσει, τα μηχανήματα και ό,τι πιάσουν και όποιος μπορεί να ικανοποιηθεί και όποιος μπορεί να πάρει τα χρήματά του, δηλαδή είτε οι εργαζόμενοι, είτε το Δημόσιο, δηλαδή μία διαδικασία αμιγώς ιδιωτική, όπου με αυτόν τον τρόπο θα χάνονταν 1020 θέσεις εργασίας και θα έκλεινε ένα κατά κοινή ομολογία εξαιρετικό νοσηλευτήριο. Θα μπορούσε λοιπόν να πει ο υπουργός Υγείας, δεν με ενδιαφέρει, είναι ιδιωτική δουλειά, δεν με νοιάζει».
Σύμφωνα με τον κ. Βορίδη, οι υπουργοί Υγείας διαδοχικώς τα τελευταία χρόνια, είπαν όχι δεν είναι αυτή θέση μας και ασχολήθηκαν με το Ντυνάν, προκειμένου να διασφαλίσουμε τις θέσεις των εργαζομένων, οι εργαζόμενοι να λάβουν τα χρήματά τους, το Δημόσιο να πάρει τα χρήματά του και τέταρτον να πάρουν τα ασφαλιστικά ταμεία τα χρήματά τους.
Η ιστορία του πλειστηριασμού
Αναφερόμενος στην συνέχεια στην ιστορία του πλειστηριασμού, ο υπουργός Υγείας, υπογραμμίζει:
«Επεβλήθη μία κατάσχεση στο σύνολο των στοιχείων του ενεργητικού του Ερρίκος Ντυνάν από την τράπεζα Πειραιώς. Είχε σχέση το Ελληνικό Δημόσιο με αυτό; απάντηση όχι. Διότι αυτό είναι διαδικασία που ενεκρίθη από το Ειρηνοδικείο Αθηνών. Είχε σχέση ο υπουργός Υγείας με αυτό; απάντηση όχι. Επισπεύδει λοιπόν ο δανειστής, έναν πλειστηριασμό κατά του Ιδρύματος. Στον πλειστηριασμό αυτό μπορούσε να αναγγελθεί ο οποιοσδήποτε, μπορούσατε και εσείς εάν θέλατε να πάτε να πάρετε τα στοιχεία αυτά του ενεργητικού. Τι έκανε το ελληνικό Δημόσιο. Το ελληνικό δημόσιο με την περίφημη τροπολογία που αποτελεί σκάνδαλο εντός εισαγωγικών, έκανε ένα πολύ απλό πράγμα. Είπε για να μην υπάρχει αμφισβήτηση, ενδεχομένως το είπε και εκ περισσού, διότι υπάρχει σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου επ’ αυτού το είπε ενδεχομένως και υπερβολικά. Αλλά γιατί το είπε; ότι εφόσον υπάρξει πλειστηριασμός και μεταβιβαστούν στοιχεία του ενεργητικού μαζί με τα στοιχεία του ενεργητικού μεταβιβάζεται και η άδεια λειτουργίας. Εφόσον στο πρόσωπο του υπερθεματιστή, συντρέχουν οι προϋποθέσεις για να έχει άδεια λειτουργίας ιδιωτικής κλινικής. Εμφανίστηκε λοιπόν στον διαγωνισμό μία εταιρεία νομίζω ΗΜΙΘΕΑ…
Και κάπου εδώ διακόπτω τον υπουργό, για να τον ρωτήσω «ε τώρα μην μου πείτε ότι δεν την γνωρίζετε;»
«την διάβασα δεν την ξέρω», απαντά ο κ. Βορίδης, προσθέτοντας: «εσείς μπορεί να έχετε ελέγξει και την μετοχική της σύνθεση, εγώ δεν την έχω ελέγξει δεν την ξέρω. Δεν με νοιάζει ποιος θα έπαιρνε το Ερρίκος Ντυνάν, επαναλαμβάνει ας την παίρνατε εσείς, ας την έπαιρνε όποιος τον ενδιέφερε. Εμένα στον πλειστηριασμό με ενδιαφέρει ένα και μόνο πράγμα: να επιτευχθεί το μεγαλύτερο δυνατό τίμημα, όποιο είναι αυτό που θα δώσει η διαδικασία του πλειστηριασμού να κατακυρωθεί, να συνταγεί ο πίνακας κατατάξεως και στην κατάταξη αυτή, προνόμιο έχουν, οι εργαζόμενοι δεύτερον το Δημόσιο, τρίτον τα ασφαλιστικά ταμεία. Φθάνουν τα 115 εκατ. ευρώ για να πληρωθούν οι τρεις αυτοί φορείς; Απάντηση ναι. Ερώτηση δεν έπρεπε να το κάνω;».
Δεν έπρεπε να αφήσω την εκκρεμότητα
Και συνεχίζει ο κ. Βορίδης:
«Δηλαδή να μην δώσω εγώ την δυνατότητα, να μεταβιβάζεται η άδεια λειτουργίας γιατί αυτό έκανα, αλλά να αφήσω να υπάρχει μία εκκρεμότητα, γιατί μπροστά σε αυτόν τον φόβο ότι δεν θα του δώσουμε την άδεια να μην εμφανιστεί κανένας στον πλειστηριασμό για να δώσει αυτά τα 115 εκατ. ευρώ με τα οποία θα πληρωθούν οι εργαζόμενοι, τα ταμεία, το δημόσιο. Σας ρωτώ λοιπόν, δεν έπρεπε να το κάνω αυτό; έπρεπε να αφήσω ή να γίνει άγονος ο διαγωνισμός άρα να μην υπάρχει λύση, ή ακόμη χειρότερα να αφήσω μετά τον άγονο πλειστηριασμό να ενεργοποιηθεί η διαδικασία όχι του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων δηλαδή του ενεργητικού αλλά των περιουσιακών στοιχείων μοναδικά το καθένα (δηλαδή το κτίριο μόνο του).
Και τι θα έπιανε ένα κτίριο μόνο του που είναι φτιαγμένο για να είναι ιδιωτική κλινική χωρίς να είναι ιδιωτική κλινική, πόσα χρήματα θα έπιανε στον πλειστηριασμό; Άρα ξαναλέω, θεωρώ ότι η ρύθμιση αυτή, ήταν προς το συμφέρον του ελληνικού Δημοσίου απολύτως, διατηρήθηκαν οι θέσεις εργασίας και παράλληλα, ικανοποιούνται πλήρως το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Πάλι απλήρωτες οι φαρμακοβιομηχανίες & οι προμηθευτές
Τι θα γίνει με τις φαρμακευτικές και τους προμηθευτές ρωτάω τέλος τον κ. Βορίδη;
«Οι φαρμακευτικές ενδεχομένως να τα χάσουν τα χρήματά τους», απαντά ο υπουεργός Υγείας και προσθέτει: «Διότι εάν οφείλονται χρήματα από το Ντυνάν σε ιδιώτες μπορεί το εκπλειστηρίασμα των 115 ευρώ να μην φθάνει για να πληρωθούν. Ενώ σας ρωτώ ανάποδα τώρα, εάν άφηναν να εκπλειστηριαστούν μεμονομένα τα περιουσιακά στοιχεία θα έφθανε; πολλώ μάλλον δεν θα έφθανε. ‘Αρα οι ιδιώτες το γνωρίζουν όταν δανείζουν, ότι σε τελευταία ανάλυση υπάρχει ο κίνδυνος να μην ικανοποιηθούν».
Καλά εδώ κινδυνεύουν κ. υπουργέ και από το Δημόσιο οι φαρμακοβιομηχανίες και οι προμηθευτές, θυμάστε τι έγινε με το κούρεμα του PSI πριν μερικά χρόνια.
Σωστά, απαντά ο κ. Βορίδης, προσθέτοντας: «Δεν τον ξέρουν τον κίνδυνο όταν δανείζουν, είναι πιστωτικός κίνδυνος που αναλαμβάνεται από τους επιχειρηματίες. Εγώ λέω όμως, το ελληνικό Δημόσιο έκανε κάτι για να τους βλάψει; Ίσα ίσα έκανε κάτι για να τους διευκολύνει διότι όταν πωλείται κάτι ως ενιαίο στοιχείο περιουσίας έχει αξία, όταν σπάσουν όμως τα στοιχεία, δεν έχει την ίδια αξία. Και πάλι σας επαναλαμβάνω ότι η απόφαση αυτή δεν ήταν δική μου, αλλά απόφαση του Ειρηνοδικείου, να γίνει ο πλειστηριασμός ως ομάδα περιουσίας. Εγώ το μόνο που έκανα ήταν να του δώσω την δυνατότητα να λειτουργήσει ως νοσηλευτήριο, να μην του τη δώσω;».
Πηγή: http://www.onmed.gr/ygeia-politiki/
