Σε απόγνωση βρίσκονται καρκινοπαθείς που είναι αντιμέτωποι με το ανάλγητο κράτος και το σκληρό πρόσωπο της πολιτείας. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί μία 49χρονη στα Χανιά η οποία ταλαιπωρείται από την ατέλειωτη γραφειοκρατία για να λάβει το επίδομα που δικαιούται. Η ίδια, όπως και πολλοί άλλοι, διαπιστώνει από πρώτο χέρι τη διάλυση του κράτους πρόνοιας.
Στο πλευρό της, ωστόσο, στέκονται οι γιατροί του Ογκολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου Χανίων οι οποίοι δεν έχουν πάψει ούτε στιγμή να είναι κοντά της. Η 49χρονη Ιωάννα Ρ. έστειλε επιστολή σε τοπική εφημερίδα («Χανιώτικα Νέα») στην οποία εξηγεί ότι πριν από 22 μήνες διαγνώστηκε με αδενοκαρκίνωμα 4ου σταδίου στον αριστερό πνεύμονα, χαρακτηρίζει «αγγέλους, δυνατές ψυχές» τους ανθρώπους που δουλεύουν στο Ογκολογικό Τμήμα του Νοσοκομείου Χανίων και συνεχίζει μεταξύ άλλων:
Στην αναμονή
«Το κράτος δίνει κάποιο βοήθημα μέσω της Πρόνοιας σε εμάς που δεν μπορούμε πλέον να εργαστούμε και δεν έχουμε συμπληρώσει τα απαραίτητα ένσημα για να πάρουμε σύνταξη και να επιβιώσουμε. Εκανα τα χαρτιά μου γι’ αυτό το επίδομα τον Μάιο του 2013. Με κάλεσαν να περάσω από επιτροπή 6 μήνες μετά!!! Τον Νοέμβριο του 2013. Φαντάζομαι ελπίζοντας να έχω αποδημήσει εις Κύριον και να μην πάρω ποτέ αυτά τα χρήματα. Δεν έκανα το χατίρι στο κράτος και εμφανίστηκα για να περάσω επιτροπή, εγώ και άλλοι πολλοί. Εκεί μας ανακοίνωσαν ότι έχει κηρυχτεί πανελλαδική απεργία και ότι οι επιτροπές πάνε πίσω. Μπήκαμε πάλι έτσι στην αναμονή, μας ξανακάλεσαν στις 14 Φλεβάρη του 2014 και για δεύτερη φορά συνέβη το ίδιο πράγμα, απεργία και πάλι σε αναμονή.
Θυμηθείτε ότι εγώ θα έπρεπε ήδη να έχω πεθάνει. Από τον Φλεβάρη μάς κάλεσαν τον Ιούνιο ξανά 16 μήνες μετά τη διάγνωση με μια ψυχολογία όλο αυτό τον καιρό του ύψους και του βάθους. Εως πολύ βάθος, τρόμος και απόγνωση. Παρακαλάω τον Θεό ποτέ να μη βρίσκεται άνθρωπος σε θέση σαν αυτή που ζούμε όλοι εμείς…
Ηρθε η ώρα να εμφανιστώ επιτέλους μπροστά στην Επιτροπή. Τρίτη και φαρμακερή. Πόρισμα 81% αναπηρία. Τι είναι αυτό; Τρελάθηκα, 81% είμαι τελειωμένη. Πόνεσα ξανά, χάθηκα, έκλαψα. Πραγματικά με πλήγωσε περισσότερο και από την ίδια τη διάγνωση. Μας ζήτησαν να φτιάξουμε κάποια χαρτιά ακόμα και ενώ πίστευα ότι θα πληρωθώ αναδρομικά από την πρώτη μέρα που έκανα τα χαρτιά μου. Εξεπλάγην όταν μου είπαν ότι αυτά ΚΟΠΗΚΑΝ και ότι δικαιούμαι να πληρωθώ από τη στιγμή που πέρασα από επιτροπή, λες και εγώ πριν με εξετάσει η Επιτροπή ήμουν υγιέστατη. Υστερα από πολύ κόπο και τρέξιμο μου είπαν στις 30 του Σεπτέμβρη “πέρασε απ’ την τράπεζα θα πληρωθείς”. Να γελάσω, να κλάψω, κουράστηκα».
Δεν το ήθελα
«Πιστεύω για το κράτος εμείς οι καρκινοπαθείς είμαστε τεράστια ζημιά. Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιον άλλο λόγο καθυστερούσε τόσο πολύ. Εχω την εντύπωση ότι ελπίζει το κράτος να πεθάνουμε γρήγορα για να μην πληρώνει αυτά που πρέπει. Πιστέψτε με, δεν το επέλεξα. Κανείς μας δεν το επέλεξε. Είναι πραγματικά μεγάλη η ανάγκη μας για ένα βοήθημα γιατί πρέπει να ακολουθούμε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής, άρα και πιο ακριβό.
Πήγα, λοιπόν, να πληρωθώ τα αναδρομικά του Αυγούστου και τη σύνταξη του Σεπτέβρη και μαντέψτε τι συνέβη. Δεν πρόλαβαν να βάλουν, λέει, τα χρήματα και θα τα βάλουν στις 15 Νοέμβρη. Στις 15 Νοεμβρίου θα μου πουν ότι θα τα φέρει ο Αγιος Βασίλης τα Χριστούγεννα. Εγώ και άλλοι πολλοί δυστυχώς θα ζούμε;
Θα ζούμε γιατί έχουμε πίστη, δύναμη και θέληση για ζωή, κύριοι και κυρίες. Αλήθεια, εσείς πώς κοιμάστε τα βράδια ξέροντας ότι ευθύνεστε για τη στέρηση της αξιοπρέπειας των καρκινοπαθών; Εχετε καθαρή συνείδηση; Νομίζετε ότι είμαστε ζητιάνοι; Θέλουμε να ζήσουμε. Θέλουμε να παλέψουμε. Και δεν μας αξίζει να μας αντιμετωπίζετε ως χαμένη υπόθεση. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ένα πράγμα πάρα πολύ σημαντικό.
Ο καρκίνος δεν κάνει διακρίσεις. Φτωχοί, πλούσιοι, μεγάλοι, μικροί, πολίτες, πολιτικοί, είμαστε όλοι ίσοι απέναντί του. Προσεύχομαι και εύχομαι να είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που παλεύει μ’ αυτό το θηρίο».
** Χωρίς ενδοκρινολόγους το νοσοκομείο
Στο μεταξύ, δύο ενδοκρινολόγοι για πέντε χιλιάδες ασθενείς. Αυτή είναι η κατάσταση στον Ενδοκρινολογικό Τομέα του Νοσοκομείου Χανίων. Αυτή τη στιγμή στα εξωτερικά ιατρεία δεν εξετάζονται νέοι, γιατί οι γιατροί δεν προλαβαίνουν τους υπάρχοντες πάσχοντες. Εκτός κι αν υπάρχει ειδικό παραπεμπτικό από γιατρό. Οι γιατροί κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Το υπουργείο Υγείας, όμως, αντί να κοιτάζει τις ανάγκες των δημόσιων νοσηλευτικών ιδρυμάτων και της κοινωνίας, περισσότερο νοιάζεται -καταπώς φαίνεται- για περικοπές στα οικονομικά της Υγείας…
Η αθλητική ομάδα του συλλόγου «Ορίζοντας» με τη συνεργασία του δήμου και φορέων των Χανίων διοργάνωσε αγώνα δρόμου για την ενίσχυση του συλλόγου εθελοντικής προσφοράς και στήριξης «Ορίζοντας», που δραστηριοποιείται στα Χανιά με στόχο τη στήριξη παιδιών που πάσχουν από καρκίνο.
Ο αγώνας δρόμου ονομάζεται «Το Υπερκοπέλι», ενώ πρώτη φορά έγινε και αγώνας για παιδιά ηλικίας 8-12 ετών με τίτλο «Υπερκοπελάκι». Στους αγώνες δεν υπήρξε κατάταξη, ούτε και χρονομέτρηση και η διαδρομή ήταν η παραλία των Αγίων Αποστόλων. Οι συμμετέχοντες στο «Υπερκοπέλι» κολύμπησαν απόσταση 500 μέτρων, κάλυψαν με τα ποδήλατά τους διαδρομή 24 χιλιομέτρων και στη συνέχεια έτρεξαν 6,6 χιλιόμετρα γύρω από το παρκάκι των Αγίων Αποστόλων.
Ο «Ορίζοντας» είναι σύλλογος μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που δραστηριοποιείται στο πλαίσιο της ανάγκης για ανθρωπιστική δράση. Ιδρύθηκε πριν από 10 χρόνια στα Χανιά με σκοπό τη στήριξη σε οικονομικό, ηθικό και ψυχολογικό επίπεδο, κυρίως παιδιών που έχουν προσβληθεί από καρκίνο και χρήζουν νοσηλείας στην Ελλάδα ή το εξωτερικό.
Γ. ΛΥΒ.
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=450713
