Κ.Υ.Δημητσάνας. Αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών στην ΠΦΥ

ΦΑΡΜΑΚΑ & ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΙΑΤΡΕΙΟΥ
κλικ στην εικόνα.

Εισαγωγή
Η συνεχής φροντίδα του ιατρού για τον πλήρη εξοπλισμό του ιατρείου του με τα
υλικοτεχνικά μέσα και φάρμακα για την αντιμετώπιση των επειγόντων περιστατικών της περιοχής ευθύνης του, αποτελεί βασική ηθική, επαγγελματική αλλά και νομική υποχρέωσή του. Τυχόν ελλείψεις στερούν από τον ίδιο και το νοσηλευτικό προσωπικό τη δυνατότητα να εφαρμόσουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους έγκαιρα και αποτελεσματικά και είναι πιθανόν αυτές να φέρουν τον ιατρό σε εξαιρετικά δυσχερή θέση, ιδιαίτερα όταν η έναρξη της θεραπείας επείγει ή όταν το περιστατικό δεν δύναται να διακομισθεί άμεσα σε 2βάθμιο ή 3βάθμιο νοσοκομείο για την τελική αντιμετώπιση. Η ταξινόμηση των φαρμάκων που πρέπει να υπάρχουν στο Περιφερειακό Ιατρείο ή στο Κέντρο Υγείας, ώστε να αντιμετωπισθούν έγκαιρα και αποτελεσματικά τα έκτακτα και επείγοντα περιστατικά, είναι δυνατό να γίνει με βάση τη φαρμακολογική τους δράση. Η ταξινόμηση όμως αυτή συναντά δυσκολίες, αφού είναι γνωστό ότι η εκλεκτικότητα δράσης που εμφανίζουν τα φάρμακα στα διάφορα βιολογικά συστήματα είναι σχετική, αν εξεταστεί από καθαρά κλινική πλευρά. Επίσης για αρκετά από τα παλαιά ή και τα νέα φάρμακα προκύπτουν συνεχώς νέες θεραπευτικές ενδείξεις και ο κατάλογος των απαραιτήτων για το ιατρείο φαρμάκων θα πρέπει να ενημερώνεται συνεχώς. Έτσι για παράδειγμα η Πενικιλλίνη, ενώ ταξινομείται στα αντιμικροβιακά φάρμακα, χρησιμοποιείται σε υψηλές δόσεις ως αντίδοτο στη δηλητηρίαση από ηπατοτοξικά μανιτάρια, επειδή ανταγωνίζεται τις ηπατοτοξίνες στην ένωσή τους με τις λευκωματίνες του πλάσματος. Ομοίως η Ασπιρίνη, το κλασσικό αυτό μη στεροειδές
αντιφλεγμονώδες φάρμακο, έχει γίνει πλέον σήμερα βασικό καρδιολογικό φάρμακο εξαιτίας της αντιαιμοπεταλιακής της δράσης. Επίσης η Γαστρογραφίνη που χρησιμοποιείται αποκλειστικά σαν σκιαγραφικό (πόσιμο ιωδιούχο) στην διενέργειαΥπολογιστικών Τομογραφιών στα νοσοκομεία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην αρχική αντιμετώπιση της Θυρεοτοξικής κρίσης.
Ακόμη, κατά την ταξινόμηση των φαρμάκων με βάση μόνο τις κλινικές τους
ενδείξεις δημιουργείται και πάλι μια σχετική αλληλοεπικάλυψη. Π.χ. οι β-αναστολείς εμφανίζουν αντιυπερτασική και αντιαρρυθμική δράση. Η Λιδοκαΐνη, τοπικό αναισθητικό που χρησιμοποιείται ευρύτατα κατά τη συρραφή τραυμάτων, χρησιμοποιείται και ως αντιαρρυθμικό. Γι’ αυτούς τους λόγους χρησιμοποιήθηκε η παρακάτω μικτή, εφαρμόσιμη στην καθημερινή πράξη, ταξινόμηση που βασίζεται στην βασική κλινική δράση των φαρμάκων αυτών και κατά ένα μέρος και στην κύρια φαρμακολογική τους δράση. Η αναφορά ιδιοσκευασμάτων έχει μόνο το χαρακτήρα παραδείγματος, και για αυτό το λόγο χρησιμοποιήθηκαν τα πλέον γνωστά και κοινά από αυτά και μάλιστα
διαφόρων φαρμακευτικών εταιρειών, χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά οποιαδήποτε σχέση με τις εταιρείες αυτές.

http://www.scribd.com/doc/231794141/