Θα μπορούσε κάποιος χαριτολογώντας να πει πως ο Άδωνις Γεωργιάδης, πέρα από κάθε αμφισβήτηση, είναι ο βασικότερος αβανταδόρος της φαρμακοβιομηχανίας, αφού σε λίγο καιρό, αν συνεχίσει την πολιτική του, γιατροί, νοσηλευτές, παραΪατρικό προσωπικό και σίγουρα ασθενείς, θα πρέπει να πάρουν χάπια για να τον αντέξουν. Αλλά και να μην έχεις σχέση με όλα αυτά, αρκεί να τον ακούσεις σε κάποια από τις δεκάδες τηλεοπτικές του εμφανίσεις, για να αποκτήσεις σχέση με σκευάσματα, τουλάχιστον αυτά που αφορούν την πίεση.
Αλλά ας αφήσουμε τα χαριτολογήματα και ας πάμε στην ουσία. Ο υπουργός Υγείας (ναι είναι υπουργός και μάλιστα Υγείας, δεν είναι απλώς «Άδωνις»), ανήγγειλε πως θα κάνει πιο φτηνά 6.000 φάρμακα. Όποιος διαφώνησε μαζί του, δέχθηκε την επίθεση ότι δεν θέλει φτηνό φάρμακο για το λαό, αλλά εξυπηρετεί συμφέροντα φαρμακοβιομηχανιών. Είναι όμως η φτήνια του κυρίου Γεωργιάδη, χτύπημα στα συμφέροντα;
Όσοι σχετίζονται με τη δημοσιογραφική πιάτσα θυμούνται εκείνο το παλιό κόλπο, όταν η Αστυνομία έβρισκε πλοίο με 300 κιλά χασίς. Υποψιαζόμασταν όλοι πως κάποιος το είχε καρφώσει για να έχει η Αστυνομία την επιτυχία της, όσο από πίσω πέρναγε άλλο πλοίο με 5 τόννους κόκα. Έτσι ακριβώς κάνει ο Άδωνις Γεωργιάδης. Εμφανίζει την επιτυχία του «φτηνού φαρμάκου» την ώρα που περνά το πλοίο με χρήμα για τις πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες.
Ας δούμε τα πράγματα συγκεκριμένα. Ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν φτηναίνει όλα τα φάρμακα, αλλά τα εκτός πατέντας και τα γενόσημα. Τα ακριβά φάρμακα τα οποία παράγουν οι πολυεθνικές δεν τα αγγίζει. Αντιθέτως, ανεβάζει την συμμετοχή του ασφαλισμένου σε αυτά.
Αν γίνει πιο φτηνό το γενόσημο για παράδειγμα, αυτό πρακτικά σημαίνει πως δεν θα μπορεί να παράξει καμιά από τις ελληνικές βιομηχανίες, γιατί δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστική του φτηνού γενόσημου που παράγεται στο Μπαγκλαντές και το Πακιστάν και που δεν πληροί τους κανόνες ασφαλείας. Έτσι, ή τα φάρμακα που έχουν φτηνύνει δεν θα παραχθούν καθόλου, άρα θα παίρνουμε μόνο τα ακριβά, ή θα καταναλώνουμε αμφίβολο φάρμακο.
Το βασικό όμως είναι πως η Ελλάδα αποτελεί χώρα αναφοράς στο φάρμακο. Δηλαδή είναι από τις χώρες εκείνες που καθορίζουν την τιμή του φαρμάκου πανευρωπαϊκά, η οποία βγαίνει ως μέσος όρος των κατώτατων τιμών. Άρα το φάρμακο των πολυεθνικών, το οποίο θα παραμείνει ακριβό, σημαίνει κέρδη για τις πολυθενικές φαρμάκου και εκτός Ελλάδας. Συνεπώς, η προσφορά του Άδωνι Γεωργιάδη είναι ανεκτίμητη.
Μπαίνει επίσης ένα θέμα γενικότερο για τον Άδωνι Γεωργιάδη. Αφού η πολιτική του στον τομέα της Υγείας τον φέρνει αντιμέτωπο με το σύνολο των σχετιζόμενων με την Υγεία, από τον νοσοκόμο και τον ασθενή έως το γιατρό και ίσως τις ελληνικές εταιρείες φαρμάκου, τότε ποιος είναι αυτός που συμφωνεί με την πολιτική την οποία εφαρμόζει; Ποιος πρέπει να επικροτήσει την πολιτική ενός υπουργού Υγείας, αν όχι οι σχετιζόμενοι με την Υγεία;
Ως τώρα λοιπόν, όσα κάνει ο Άδωνις Γεωργιάδης στην Υγεία φαίνεται να ευνοούν ιδιωτικά νοσοκομεία και πολυεθνικές. Όχι τους ασθενείς που πεθαίνουν στα ράντζα, όχι τους γιατρούς που πεθαίνουν στην κούραση για να μην πεθαίνουν οι ασθενείς τους. Ας πεταχτεί ο τηλεϋπουργός ως τα αντικαρκινικά νοσοκομεία και ας πει αυτά περί συμφερόντων στους ανθρώπους που δεν έχουν τα φάρμακά τους. Ας το πει στους γονείς του παιδιού που πέθανε πριν κλείσει τα τρία του χρόνια, επειδή δεν πρόλαβε να χειρουργηθεί.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης χρησιμοποίησε για μια ακόμη φορά το βήμα της Βουλής όχι για να ασκήσει πολιτική ή να απαντήσει σε ερωτήσεις αλλά ως τηλεπαράθυρο. Κατηγόρησε την «Αυγή» και το «Κόκκινο», πως τον πολεμούν γιατί έχουν διαφήμιση φαρμακοβιομηχανίας. Ο Άδωνις κατά την προσφιλή του τακτική, χρησιμοποιεί μια αλήθεια για να χτίσει πάνω του ένα βολικό ψέμα. Είναι, για παράδειγμα, σαν να ισχυριστεί κάποιος πως η πρόσφατη επίσκεψή του στην Ισραηλινή Πρεσβεία που είναι ένα αληθινό γεγονός, έγινε για να πάρει 500.000 ευρώ προκειμένου να εξυπηρετήσει την ισραηλινή φαρμακοβιομηχανία. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά.
Η Ελλάδα πεθαίνει μεταφορικά και κυριολεκτικά και ανάμεσα σε όλα τα άλλα πρέπει να υποστεί τη θεραπεία ενός τύπου που χαράσσει πολιτική Υγείας σαν να πουλάει σίτες και βιβλία από τηλεοράσεως. Θεραπεία υπόθετου.
Του Κώστα Βαξεβάνη
