Πέρα και μακριά από κομματικές τοποθετήσεις, προσπάθειες διαμόρφωσης πολιτικών , συντεχνιακές πρακτικές και προσωπικές φιλοδοξίες «ανέλιξης» στην πολιτική σκηνή. Ξεκάθαρα με γνώμονα την διατήρηση του δικαιώματος για αξιοπρεπή άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος από τον κάθε ένα που μετά από προσπάθειες και μόχθο δεκαετιών και αλλεπάλληλες εξετάσεις έχει κριθεί άξιος να φέρει τον τίτλο του ιατρού, η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας θα πρέπει να διέπεται από τις παρακάτω αρχές.
Ελεύθερη πρόσβαση όλων των πολιτών στον ιατρό της επιλογής τους χωρίς περιορισμούς συντεχνιακούς ή προσανατολισμούς από ταμεία.
Αμοιβή του ιατρού από τον εξεταζόμενο άμεσα. Αν θέλουμε να αποτινάξουμε από πάνω μας την ρετσινιά των φοροφυγάδων πρέπει να επιδιώξουμε η χρηματική συναλλαγή στα ιατρεία μας να γίνεται μέσω πιστωτικών καρτών συνδεδεμένων με τον τραπεζικό λογαριασμό του καθενός μας. Με αυτόν τον τρόπο θα είναι σαφές και ξεκάθαρο το ποσό της αμοιβής το οποίο μπορεί άμεσα και να φορολογείται διαλευκάνοντας άμεσα το εισόδημα και αποδεσμεύοντας τον κλάδο από εισοδηματικά κριτήρια και άλλα τινά οριζόντια φορολογικά μέτρα που δρώντας ισοπεδωτικά αδικούν άλλους και ευνοούν μερικούς.
Ο εξεταζόμενος φεύγοντας από το ιατρείο θα κρατάει πάντα την απόδειξη του και βάση αυτής θα αποζημιώνεται βάση των ετών που είναι ασφαλισμένος και των εισφορών που έχει καταβάλει. Ο ηλικιωμένος που έχει καταβάλει εισφορές ή κρατήσεις από τον μισθό του μια ολόκληρη ζωή θα αποζημιώνεται ή θα εκπίπτει πλήρως το ποσό από την φορολογική του υποχρέωση ενώ αυτός που έχει ασφαλιστεί πρόσφατα θα αποζημιώνεται ανάλογα. Αυτό όμως αφορά το κράτος και όχι τους ιατρούς.
Θέσπιση από τους ιατρικούς συλλόγους και κυρίως από τις επιστημονικές ενώσεις της κατώτατης αμοιβής ανά ειδικότητα (ακόμα και κατά ιατρική πράξη) που θα δύναται ο κάθε ιατρός να ζητά από τους ασθενείς του. Η διαφύλαξη της αξιοπρέπειας του ιατρικού επαγγέλματός και των υπηρεσιών μας είναι καθήκον όλων και στόχος πρέπει να είναι να αποφευχθεί ο κανιβαλισμός μεταξύ των ιατρών.
Θέσπιση από τους ιατρικούς συλλόγους και κυρίως από τις επιστημονικές ενώσεις του κατώτατου μισθού που θα δύναται να παίρνει ιατρός που έχει υπαλληλική σχέση εργασίας σε διαγνωστικό – θεραπευτικό ιατρικό κέντρο. Οι συνάδελφοι που δεν έχουν δικό τους χώρο άσκησης της ειδικότητας τους πρέπει να προφυλαχθούν από το ιατρικό σώμα.
Η άσκηση του επαγγέλματος του ιατρού θα πρέπει να είναι συνδεδεμένη υποχρεωτικά και δεσμευτικά με την πλήρη και συνειδητή συμμόρφωση με τους παραπάνω κανόνες και όποιος για προσωπικό συμφέρον θα τους παραβαίνει θα υπόκειται τις ανάλογες κυρώσεις.
Συνάδελφοι, η πραγματικότητα είναι ανελέητη και διαχρονικά έχει αποδείξει ότι αυτός που επιβιώνει είναι αυτός που έχει την δυνατότητα της προσαρμογής. Ως επιστήμονες που καλούμαστε καθημερινά να έχουμε ξεκάθαρη κρίση και αποτελεσματική σκέψη , σήμερα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μια άμεση απειλή για το επαγγελματικό μας αύριο. Την ενότητα μας την έχουν κατασπαράξει πολλά και διάφορα συμφέροντα, προσωπικές μωροφιλοδοξίες και συντεχνιακές οικονομικές προσδοκίες, με αποτέλεσμα σήμερα να εμφανίζεται το ιατρικό σώμα πλήρως αποδυναμωμένο και ανίκανο να διεκδικήσει ουσιαστικά ακόμα και τα αυτονόητα. Η λύση δεν είναι η προσωπική απομόνωση στο ιατρείο μας και η εκ των υστέρων σαθρή και άτονη διαμαρτυρία. Σκεφτείτε το…….
Γιώργος Μαρκέτος
