Η πρωτοσέλιδη φωτογραφία του Κυριακάτικου “ΠΡΩΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ” μπορεί να ειδωθεί σε πολλά επίπεδα και με διαφορετικές ματιές. Για μας, πάνω απ´ όλα αποτελεί ΜΝΗΜΕΙΟ ΚΤΗΝΩΔΟΥΣ ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑΣ, όχι μόνο του δολοφόνου αλλά και του φωτογράφου και των δημοσιογράφων που συμμετείχαν στη διαδικασία δημοσιεύσεώς της. Παρατηρώντας προσεκτικά τη φωτογραφία και αφήνοντας κατά μέρος την ανθρώπινη συναισθηματική μας φόρτιση, παρατηρούμε ότι: ενώ ο μαχαιρωθείς κείται σε μια λίμνη αίματος, η ΚΟΙΛΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΗ και ξανά υπάρχει λίγο αίμα στα γόνατά του. Όταν είσαι όρθιος και σε χτυπάνε στη καρδιά, γεμίζεις αίμα, ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΡΟΥΧΑ σου, όλα.. Εδω βλέπουμε μια περίεργα “καθαρή” Φώτο.Ταυτόχρονα, στο δεξί μέρος, αντιλαμβανόμαστε έναν όρθιο που στο χέρι του κρατάει κάτι, τί άραγε; το ίδιο εξαφανισμένο και ένα μέρος του ποδιού του, εκεί όπου φαίνεται η μπλε πλαστική σακούλα.
Όλα αυτά δείχνουν ένα πράγμα: η φωτογραφία είναι επεξεργασμένη. Ποιοί ήταν λοιπόν μπροστά στη σκηνή και μπορούσαν να φωτογραφήσουν; Και το κυριότερο: πόσο ΜΑΥΡΟΨΥΧΟΣ μπορεί να είναι ένας “άνθρωπος” ώστε να έχει το ψυχικό θράσος να φωτογραφίζει εκείνη τη στιγμή. Γιατί οι φωτογράφοι ή οι δημοσιογράφοι “πείραξαν” την φωτογραφία; Για να μη σοκαριστούμε από το αίμα; Μα και πάλι σοκαρισμένοι είμαστε. Πόσο ψυχρή και απάνθρωπη μπορεί να είναι όλη αυτή η ανθρώπινη αλυσίδα, από τον φωτογράφο μέχρι τον εκδότη; Ποιόν και τι εξυπηρετούν οι πειραγμένες φωτογραφίες; Αυτές είναι ιστορικές φωτογραφίες που μένουν και πρέπει να δημοσιεύονται ως έχουν ή να μην δημοσιεύονται καθόλου, καθώς αποτελούν ιστορικό ντοκουμέντο μιας ακόμη μαύρης στιγμής του έθνους μας-αν έχει μείνει τίποτε ελληνικό σε αυτή εδώ την χώρα…
Παπασταματάκης Γιώργος, Χειρουργός
Κωνσταντίνος Βέρρος Δερματολόγος
Γιά λόγους σεβασμού δεν κάνουμε ανάρτηση της φωτογραφίας.
