Ο Σόιμπλε υπήρξε σαφής. «Oι καταθέτες πρέπει να πηγαίνουν τα χρήματά
τους σε σίγουρες τράπεζες και όχι στο ρίσκο των υψηλών επιτοκίων».
Μετά τη δήλωση αυτή 50.000 επιστολές στάλθηκαν στην Κύπρο από
Γερμανικές τράπεζες, προτείνοντας στους καταθέτες άμεση μεταφορά των
χρημάτων τους στο ασφαλή Γερμανικό οικονομικό παράδεισο!
Μου φάνηκε αρκετά παράδοξο οι ισχυροί τραπεζίτες της Γερμανίας να
«ζητιανεύουν» καταθέσεις στον τραπεζικό «σκουπιδότοπο» του.
λεηλατημένου τραπεζικού συστήματος της Κύπρου και αναρωτήθηκα, αν
έχουν τόσο. ανάγκη, μήπως δεν είναι τόσο. ισχυροί;
Έκανα μία έρευνα και θα εκπλαγείτε με τα αποτελέσματα της, γιατί
τελικά οι Γερμανικές τράπεζες μπορεί να ειναι πολλά, όμως μόνο για
υγιείς κι ασφαλείς δεν φημίζονται! Οι περισσότερες τράπεζες τους είναι
ουσιαστικά. υπό κατάρρευση!
Η ναυαρχίδα του Γερμανικού συστήματος η DeutscheBank, χρειάζεται
άμεσα 10 δις για να ανακεφαλαιοποιήσει τη θυγατρική της στις ΗΠΑ. Έχει
χορηγήσει τεράστια ποσά σε ναυτιλιακά δάνεια, τα οποία είναι «σε
καθυστέρηση» και η μόνη λύση – που έχει βρει- είναι να μεταθέτει την
εξόφληση του κεφαλαίου και να κεφαλαιοποιεί τους τόκους εως ότου
«σκάσουν» (Rollover)!
Ενώ λοιπόν είναι σε δυσμενή φάση – περισσότερο και από τη Lehman
Brothers – η έκθεσή της σε ναυτιλιακά δάνεια είναι περίπου όσο το
κούρεμα της Κύπρου 6 δις ευρώ! Μάλιστα εβγαλε στο σφυρί θυγατρικές
της αλλά κανείς δεν τις αγοράζει! Όσο για τη δεύτερη μεγαλύτερη
τράπεζα της Γερμανίας, η CommerzBank, καταρρέει σταθερά, όπως μου
εξηγούσε χρηματιστής και φαίνεται από την πορεία της μετοχης της.
Ολα ξεκίνησαν από τη ναυτιλία. Κάποιοι φωστήρες Γερμανοί
οικονομολόγοι, σκέφτηκαν ότι επειδή η χώρα τους κατασκευάζει
αυτοκίνητα (και έχει βαρειά βιομηχανία), μπορεί να ανταγωνιστεί τους
Ελληνες και Κύπριους εφοπλιστές. Γιγάντωσαν λοιπόν ένα στόλο κοντέινερ
και βγήκαν στη διεθνή αγορά μεταφοράς εμπορευμάτων. Αυτά τη δεκαετία
του 90 βρήκαν πρόθυμους τραπεζίτες να τους χορηγήσουν τεράστια
δάνεια,
με τα οποία τιτλοποίησαν και «μόλυναν» όλο το τραπεζικό τους σύστημα!
Ο οίκος Moodys εκτιμά ότι η έκθεση των 10 μεγαλύτερων τραπεζών στη
ναυτιλία ανέρχεται στα 98 δις, γεγονός το οποίο εδώ και μερικούς μήνες
έχει σημάνει κόκκινο συναγερμό τόσο στη Bundesbank, όσο και στην
ομοσπονδιακή αρχή οικονομικής εποπτείας BaFin. Το ποσό αυτό είναι,
σύμφωνα με τον Αμερικανικό οίκο αξιολόγησης αθροιστικά υπερδιπλάσιο σε
σχέση με την έκθεση που υπάρχει στα ομόλογα της Ελλάδας, της Ιταλίας,
της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, και της Ισπανίας. Ο AndreasDombret
μέλος του Δ. Σ. της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας προειδοποίησε τόν
Φεβρουάριο ότι η κρίση στη ναυτιλία θα τινάξει το τραπεζικό σύστημα
στον αέρα. Ηδη οι δύο μεγαλύτερες τράπεζες στη ναυτιλία η HSH Nordbank
και η Commerzbank, έχουν τεθεί κάτω από τη στενή εποπτεία τόσο της
Budesbank όσο και του BaFin. H Commerzbank το 2012 απορρόφησε την άλλη
μεγάλη Γερμανική τράπεζα τη DeutscheShiffsbank και στη συνέχεια
έκλεισε το ναυτιλιακό της κομμάτι, το οποίο αγωνίζεται μάταια να
πουλήσει.
Και ενώ λοιπόν η Μέργκελ με θράσος, εξαγγέλλει πώς οι επενδυτές
μέτοχοι, ομολογιούχοι και καταθέτες πρέπει να χάνουν τα χρήματά τους
-όταν οι τράπεζες πτωχεύουν- η HSH Nordbank που παραμένει στη
ναυτιλία, αναγκάστηκε να ζητήσει και να λάβει κρατική βοήθεια ύψους
1,3 δις ευρώ, από το κρατίδιο SchleswingHolstein το οποίο είναι
μέτοχός της, για να μην πτωχεύσει από τις κεφαλαιακές ανάγκες που
προκύπτουν από τα επισφαλή δάνεια. Το μεγαλύτερο πρόβλημά τους είναι
το KG Funds που διογκώθηκε την δεκαετία του 90 με τη ναυτιλία.
Οι αυστηροί Γερμανοί που διαφημίζουν παντού τη δίκαιη φορολογική
μεταχείρισή τους, πρόσφεραν σε αυτά τα Funds. αφορολόγητες επενδύσεις.
Τις μέρες της ναυτιλιακής άνθησης εκατοντάδες χιλιάδες Γερμανοί με
οικονομική επιφάνεια, γιατροί, δικηγόροι, επιχειρηματίες, μηχανικοί,
έσπευσαν να τοποθετήσουν εκεί χρήματα έχοντας το πλεονέκτημα της μη
φορολόγησης και των υψηλών αποδόσεων. Τα Funds αυτά αγόρασαν και
ναυπήγησαν εκατοντάδες πλοία σε υψηλές τιμές, λαμβάνοντας παράλληλα
άφθονα δάνεια από τις Γερμανικές τράπεζες. Όμως το 2008 η φούσκα των
αξιών των πλοίων έσπασε ξαφνικά και από το 2009 η ναυτιλία μπήκε στην
περιπέτεια της κρίσης.
Όλα αυτά τα πλοία σήμερα έχουν χάσει και το 70% της αξίας τους και
έχουν αποδομήσει κάθε πρόβλεψη των δανειακών τους συμβάσεων.Είναι μία
άνευ προηγουμένου καταστροφή την οποία τα KG Funds αδυνατούν να
διαχειριστούν διότι δεν έχουν την τεχνογνωσία του εφοπλιστή. Τα πλοία
τους βγήκαν στην αγορά για να πωληθούν, ώστε να συμμαζέψουν μέρος της
ζημιάς τους. Οι Ελληνες εφοπλιστές έκαναν πάρτι αγοράζοντας για ένα
κομμάτι ψωμί πολλά από τα πλοία που έβγαλαν στο σφυρί οι Γερμανικές
τράπεζες. Έτσι εξηγείται λοιπόν η κίνηση «του πνιγμένου που κρέμεται
από τα μαλλιά του», και το ζητιάνεμα προς τους πελάτες των Κυπριακών
τραπεζών. Εξηγείται και το μίσος εναντίον της Ελλάδας και Κύπρου και η
άρνηση αλληλεγγύης. Η ναυτιλία της Γερμανίας βούλιαξε από τον
ανταγωνισμό των Ελλήνων και Κύπριων εφοπλιστών πού μετά την
καταστροφή, αγοράζουν πάμφθηνα τα καράβια τους.
Μπορεί εμείς να διδαχθήκαμε πικρά τι σημαίνει δημοσιονομική σπατάλη
(και που μας οδήγησε), οι Κύπριοι τι σημαίνει έκθεση και πιστωτική
σύνδεση (σε χώρα με επισφαλή ομόλογα), αλλά πιο πριν οι Γερμανοί πήραν
το δικό τους μάθημα. Έμαθαν με τον πιο σκληρό τρόπο ότι επειδή
φτιάχνεις καλά αυτοκίνητα και ηλεκτρικές σκούπες, δεν μπορείς να
ανταγωνισθείς τους Ελληνες και Κύπριους εφοπλιστές που κυριαρχούν
στις παγκόσμιες θάλασσες 3000 χρόνια!
Το σύντομο ανέκδοτο με δύο λέξεις που προκαλεί γέλιο στους
ναυτιλιακούς κύκλους είναι «Γερμανός. καπετάνιος»!
