Μήπως νιώθετε μοναξιά; Το πιθανότερο είναι πως δεν είστε οι μόνοι. Μια νέα έρευνα των «συνήθων υπόπτων» επιστημόνων που μελετούν τη μεταδοτικότητα συναισθημάτων και συνηθειών (ανάμεσά τους και ο δρ Νικόλας Χριστάκης από το Χάρβαρντ) αποδεικνύει πως (και) η μοναξιά είναι κολλητική – ακόμα και στους φίλους των φίλων των φίλων μας.
Με παλαιότερες έρευνές τους, ο δρ Χριστάκης, καθηγητής Ιατρικής και Ιατρικής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, και ο δρ Τζέιμς Φόλερ, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, είχαν τεκμηριώσει την κοινωνική μεταδοτικότητα της ευτυχίας, της παχυσαρκίας, ακόμα και της διακοπής του καπνίσματος.
Τώρα, ενώνοντας τις δυνάμεις τους με τον δρ Τζον Τ. Κατσιόπο, καθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, προσθέτουν στον κατάλογο και τη μοναξιά.
Η μελέτη
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 4.793 ανθρώπους για μία δεκαετία, από το 1991 έως και το 2001, παίρνοντας προσωπικές συνεντεύξεις από τον καθένα τους κάθε δύο χρόνια.
Διαπίστωσαν λοιπόν πως ο φίλος ενός ανθρώπου που νιώθει μοναξιά έχει έως και 52% περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσει κι αυτός παρόμοια συναισθήματα μέσα στην επόμενη διετία· η μεταδοτικότητα της μοναξιάς όμως δεν σταματά εκεί. Ο φίλος αυτού του φίλου έχει έως και 25% περισσότερες πιθανότητες και ο φίλος του φίλου του φίλου έως και 15% περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσει συναισθήματα μοναξιάς.
Όπως καταλάβατε, τον μεγαλύτερο κίνδυνο να «κολλήσουν» τον έχουν οι φίλοι. Ακολουθούν οι γείτονες και (αρκετά) πιο κάτω οι σύντροφοι και τα παιδιά. Οι γυναίκες είναι κατά κανόνα περισσότερο επιρρεπείς από τους άνδρες – ίσως, όπως λέει ο δρ Κατσιόπο, διότι τείνουν να εκφράζουν περισσότερο τα συναισθήματά τους.
Από την ανάλυση, ωστόσο, προέκυψε ακόμα ένα ενδιαφέρον στοιχείο: οι άνθρωποι που νιώθουν μοναξιά μετακινούνται σιγά σιγά προς τις παρυφές του κοινωνικού τους δικτύου, απομονώνονται ολοένα και περισσότερο, γεγονός που μπορεί να κάνει τη μοναξιά τους ακόμα εντονότερη.
«Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί»
Πως ακριβώς μεταδίδεται η μοναξιά; Οι άνθρωποι που νιώθουν μοναξιά, επιχειρηματολογεί ο δρ Κατσιόπο, τείνουν να συμπεριφέρονται με αρνητικό τρόπο και να «βγάζουν» αρνητικά συναισθήματα προς τους γύρω τους, διαιωνίζοντάς έτσι τη συμπεριφορά και τα συναισθήματα αυτά.
Κάποιοι επιστήμονες εκφράζουν επιφυλάξεις. Ο δρ Τζέισον Φλέτσερ, για παράδειγμα, από το Πανεπιστήμιο του Γέιλ υποστηρίζει πως η «μεταδοτικότητα» της μοναξιάς που διαπιστώθηκε ίσως να είναι μόνο φαινομενική.
Άλλοι όμως, όπως ο δρ Μαρκ Λίρι από το Πανεπιστήμιο Duke, χαρακτήρισαν τα συμπεράσματα της νέας έρευνας «εντυπωσιακά».
«Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί» επισημαίνει χρησιμοποιώντας τα λόγια του Άγγλου ποιητή Τζον Νταν ο δρ Χριστάκης, ο οποίος συμπεριελήφθη για τις έρευνές του τον περασμένο Μάιο στη λίστα του «Τime» με τους 100 ανθρώπους που ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο. «Κάτι τόσο προσωπικό όσο τα συναισθήματα ενός ατόμου μπορεί να έχουν μια συλλογική ύπαρξη και να επηρεάσουν την ίδια την απέραντη δομή της ανθρωπότητας».
Πηγή:tanea.gr
