Κρούσμα λύσσας εντοπίστηκε στο Παλαιόκαστρο του Δήμου Βοίου, σε μια αλεπού, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την περιοχή, καθώς είναι νόσος που προσβάλει και τον άνθρωπο. Το κρούσμα εντόπισε ο κτηνίατρος Άγγελος Μάρκου από την Κοζάνη, το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης, ο οποίος βρέθηκε στο σημείο και έστειλε δείγμα από το άρρωστο ζώο, στο Κέντρο Αναφοράς Κτηνιατρικών Ιδρυμάτων, από όπου και επιβεβαιώθηκε η νόσος, χθες το μεσημέρι.
Όπως τόνισε μιλώντας στην ΕΡΑ Κοζάνης ο κ. Μάρκου, πρόκειται για επικίνδυνη νόσο, η οποία εμφανίστηκε μετά από 50 χρόνια στην περιοχή. Εν τω μεταξύ άμεσα αναμένεται να εφαρμοστούν και να παρθούν όλα τα μέτρα που προβλέπονται για την συγκεκριμένη νόσο, τα οποία θα ανακοινώσει η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας που έχει την ευθύνη της εφαρμογής και για τις 2 Περιφερειακές Ενότητες Κοζάνης και Γρεβενών, καθώς το κρούσμα εντοπίστηκε στα σύνορα τους.
ΕΡΑ Κοζάνης- Σύνταξη:Δέσποινα Αμαραντίδου
Η λύσσα αποτελεί ένα ιογενές νόσημα του κεντρικού νευρικού συστήματος, είναι μια λοιμώδης ασθένεια που προκαλείται από διηθητό ιό. Ο ιός αυτός μεταδίδεται στον άνθρωπο και στα άλλα ζώα από δάγκωμα κι από το σάλιο ζώων που πάσχουν από λύσσα ή και με την επαφή με κάποιο σημείο του δέρματος που έχει κάποια πληγή. Ο ιός μεταναστεύει από την πύλη εισόδου του στον εγκέφαλο του θύματος. Κατά τη διάρκεια της περιόδου επώασης, η οποία στον άνθρωπο διαρκεί 20-40 ημέρες ενώ στα άλλα ζώα 15-30 ημέρες, δεν εκδηλώνονται συνήθως κλινικά συμπτώματα. Από τη στιγμή που ο ασθενής, ο οποίος έχει προσβληθεί απο τον ιό της λύσσας, παρουσιάσει κλινικά συμπτώματα δεν υπάρχει περίπτωση σωτηρίας και ο θάνατος θα επέλθει μετά από λίγες ημέρες.
Συμπτώματα
Η λύσσα έχει μια περίοδο επώασης στην οποία ο ασθενής δεν βιώνει σχεδόν κανένα κλινικό σύμπτωμα. Αυτή η περίοδος αποτελεί τη μοναδική ευκαιρία για την επιτυχή θεραπεία της νόσου. Μόλις εμφανιστούν τα κλινικά συμπτώματα, η νόσος είναι σχεδόν πάντοτε θανατηφόρος. Στην αρχή τα συμπτώματα της λύσσας είναι παρόμοια με αυτά της γρίπης, επίσης στην αρχή μπορεί να εκδηλωθεί κνησμός, ερεθισμός και πόνος στο σημείο εισόδου του ιού ενώ όλα αυτά μπορεί να ακολουθηθούν απο μελαγχολία, σωματική κατάπτωση, φαρυγγικούς σπασμούς καθώς και με διαταραχές στον ύπνο. Κατόπιν ακολουθεί η δυσλειτουργία της καρδιάς και η διαταραχή της αναπνοής ενώ αυξάνεται και ο πυρετός ο οποίος μπορεί να φτάσει και τους 40 °C. Ο ασθενής αναπτύσσει μεγάλη ευερεθιστότητα, φωτοφοβία και υδροφοβία. Όταν η ασθένεια έχει προχωρήσει αρκετά ο ασθενής αρχίζει να βιώνει σπασμούς που συνοδεύονται από σιελόρροια και έντονη δίψα. Με το πέρασμα του χρόνου ο άρρωστος παραλύει, χάνει την ψυχική του ισορροπία καθώς και την αίσθηση του περιβάλλοντος και στην συνέχεια καταλήγει στο θάνατο.
Θεραπεία
Η θεραπεία συνίσταται στον καθαρισμό του τραύματος από το δήγμα του ζώου, τη χορήγηση αντιλυσσικού εμβολίου και ίσως αντιλυσσικού ορού.
Εάν υπάρξει υποψία έκθεσης στον ιό της λύσσας, ακόμα και αυτοί που έχουν εμβολιαστεί θα πρέπει, μετά την έκθεσή τους, να κάνουν μια περιορισμένη σειρά πρόσθετων ενέσεων αντιλυσσικού εμβολίου. Αυτοί που δεν έχουν εμβολιαστεί πριν από την έκθεσή τους στον ιό θα πρέπει, εφόσον εκτεθούν, να υποβληθούν σε μακρύτερης διάρκειας θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει ενέσεις αντιλυσσικού εμβολίου και αντιλυσσικής υπεράνοσης σφαιρίνης.
