Η καθημερινή κατανάλωση μήλων μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την καρδιολογική υγεία των 40άρηδων και των 50άρηδων μέσα σε μόλις ένα μήνα, σύμφωνα με μία νέα, αμερικανική μελέτη.
Όπως έδειξε, όσοι έτρωγαν κάθε μέρα και επί τέσσερις εβδομάδες ένα μήλο, παρουσίασαν μείωση της «κακής» (LDL) χοληστερόλης τους κατά 40%.
Η LDL χοληστερόλη επικάθεται στα εσωτερικά τοιχώματα των αρτηριών, προκαλώντας τους στένωση, και θεωρείται ένας από τους κύριους παράγοντες κινδύνου για καρδιοπάθεια.
Όφελος παρατηρήθηκε και με την κατανάλωση δισκίων που περιέχουν πολυφαινόλες, ένα είδος αντιοξειδωτικών ουσιών που υπάρχουν στα μήλα και σε άλλα φρούτα. Ωστόσο, δεν ήταν τόσο μεγάλο όσο με την κατανάλωση ολόκληρων των φρούτων.
Όπως εξηγούν οι ερευνητές , η LDLχοληστερόλη μπορεί να αλληλεπιδράσει με τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου που κυκλοφορούν στον οργανισμό και να οξειδωθεί.
Αυτό μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή, που με τη σειρά τηςπροξενεί βλάβες στους ιστούς του σώματος.
«Όταν οξειδωθεί η LDL, λαμβάνει μία μορφή η οποία δίνει το έναυσμα για την έναρξη της αθηροσκλήρωσης ή σκλήρυνσης των αρτηριών», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ρόμπερτ Άρνολντ ΝτιΣιλβέστρο, καθηγητής Διατροφής του Ανθρώπου στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο.
«Η μελέτη μας κατέδειξε καταπληκτική δράση εναντίον της οξείδωσης της LDL με μόλις ένα μήλο την ημέρα επί τέσσερις εβδομάδες».
Η διαφορά που παρατηρήθηκε ήταν παρόμοια με αυτήν που εντοπίζεται ανάμεσα σε ανθρώπους με υγιείς στεφανιαίες αρτηρίες και σε άτομα με στεφανιαία νόσο, πρόσθεσε.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην διαδικτυακή έκδοση της «Επιθεώρησης Λειτουργικών Τροφίμων» (JFF), ενώ επίκειται και η έντυπη δημοσίευσή της σε επόμενο τεύχος της JFF.
Ο καθηγητής ΝτιΣιλβέστρο, ο οποίος μελετά εδώ και χρόνια την επίδραση των τροφίμων στην οξείδωση της LDL, επισήμανε ότι η ωφέλιμη δράση των μήλων ήταν πιο έντονη από αυτήν τροφίμων, όπως το κάρι, το πράσινο τσάι και οι τομάτες.
«Δεν ασκούν την ίδια επίδραση όλα τα αντιοξειδωτικά απ’ όλες τις πηγές», τόνισε.
Για την μελέτη τους, οι ερευνητές επιστράτευσαν μη καπνιστές, υγιείς ενήλικες, ηλικίας 40-60 ετών, οι οποίοι συνήθιζαν να τρώνε μήλα σπανιότερα από δύο φορές τον μήνα και δεν έπαιρναν διατροφικά συμπληρώματα πολυφαινολών.
Συνολικώς, 16 εθελοντές έτρωγαν καθημερινά και επί τέσσερις εβδομάδες ένα μεγάλο κόκκινο μήλο, 17 έπαιρναν με την ίδια συχνότητα κάψουλες που περιείχαν 194 mg πολυφαινολών και 18 έπαιρναν ένα χάπι με μία ανενεργό ουσία.
Έως την διεξαγωγή της μελέτης, οι ερευνητές πίστευαν πως οι πολυφαινόλες είναι το πιο χρήσιμο συστατικό των μήλων όσον αφορά τις επιδράσεις στην οξείδωση της LDL.
Έπειτα, όμως, από την διαπίστωση ότι τα μήλα παρείχαν μεγαλύτερο όφελος απ’ ό,τι το συμπλήρωμα πολυφαινολών, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως είτε τα μήλα περιέχουν κάτι ακόμα που ωφελεί τον οργανισμό, είτε ο οργανισμός μπορεί να αξιοποιήσει καλύτερα τις πολυφαινόλες όταν αυτές προέρχονται από φυσικές πηγές.
Υπάρχει επίσης ενδεχόμενο να έπρεπε να ληφθούν σε υψηλότερες δόσεις, είπε ο δρ ΝτιΣιλβέστρο.
http://ygeia.tanea.gr/
