Μόνο την κορυφή του παγόβουνου για τους καρκινοπαθείς αποτελεί το πρόβλημα της διάθεσης φαρμάκων που αναδείχθηκε τελευταία αφού το ΕΣΥ, με τις γνωστές ελλείψεις του, υποχρεώνει ασθενείς και οικείους τους, σε έναν καθημερινό «Γολγοθά».
Οι νεοπλασίες, παρά την πολυσυζητημένη αύξηση των κρουσμάτων και παρά τις επιστημονικές έρευνες, για το σύστημα υγείας της χώρας μας ουδέποτε αποτέλεσαν θέμα προτεραιότητας. Δεν υπήρξε ποτέ στρατηγική συστηματικής ανάπτυξης προγραμμάτων πρόληψης ενώ δεν υπάρχει καν επικαιροποιημένο εθνικό αρχείο νεοπλασιών. Το χειρότερο; Δεν υπάρχουν καν επαρκείς υποδομές για τη νοσηλεία ασθενών! Στα Τμήματα Χημειοθεραπείας των τοπικών νοσοκομείων, δεν υπάρχουν επαρκείς υποδομές σε κλίνες που να καλύπτουν πλήρως τις αυξημένες – όπως ευρέως ομολογείται – ανάγκες αν και σε γενικές γραμμές, δεν αντιμετωπίζονται προβλήματα όταν υπάρχουν φάρμακα.
Αντίθετα στο Τμήμα Ακτινοθεραπείας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας, του μοναδικού Τμήματος σε δημόσιο νοσοκομείο της Θεσσαλίας, η έλλειψη πραγματικά μακρόπνοου σχεδιασμού από πλευράς διοικήσεων, ο «ξεπερασμένος» τεχνολογικά εξοπλισμός με τις συνεχείς βλάβες σε συνδυασμό με τις ανεπαρκείς επενδύσεις, έχουν τραγικές συνέπειες.
Το Τμήμα Ακτινοθεραπείας διαθέτει λίστα ντροπής, με αναμονή που ξεπερνά τους 3 μήνες, ενώ από τις 1.500 περίπου σε ετήσια βάση «αιτήσεις» ασθενών για ακτινοθεραπεία, εξυπηρετούνται μόνοι 500 περίπου. Πράγμα που σημαίνει ότι 1.000 περίπου Θεσσαλοί καρκινοπαθείς, σε ετήσια βάση υποχρεώνονται να αναζητήσουν υπηρεσίες, είτε σε νοσοκομεία της Αθήνας (η αναμονή κυμαίνεται από 2 έως 3 μήνες), είτε σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης (η αναμονή κυμαίνεται από 1 έως 1,5 μήνα). Προβλήματα, στην άμεση εξυπηρέτηση των ασθενών, αντιμετωπίζει πλέον και ο ιδιωτικός τομέας μετά και την υπογραφή συμβάσεων με τον ΕΟΠΥΥ.
Το τελευταίο 20ήμερο το Τμήμα Ακτινοθεραπείας αντιμετωπίζει πρόσθετο πρόβλημα από τη βλάβη που έχει εκδηλωθεί στον (μεγάλο) γραμμικό επιταχυντή με αποτέλεσμα, ο δεύτερος (μικρός) γραμμικός επιταχυντής να εξυπηρετεί μόνο το 30% των αναγκών. Οι βλάβες στο εν λόγω Τμήμα, με αφορμή και την παλαιότητα του τεχνολογικού εξοπλισμού, αποτελούν πλέον σύνηθες πρόβλημα ενισχύοντας το απαράδεκτο, κοινωνικά και οικονομικά, φαινόμενο των «μεταναστών» υγείας. Εφόσον το Τμήμα ήταν επίσης πλήρως στελεχωμένο και με προσωπικό, λειτουργούσε δηλαδή πρωί και απόγευμα τότε θα εξυπηρετούσε το διπλάσιο αριθμό των ασθενών απ’ ό,τι σήμερα.
Επιμέλεια: Φίλιππος Καραμέτος
Πηγή:Εφ. Ελευθερία
