Να ζητήσω συγγνώμη από τους προσελθόντες, ανταποκρινόμενους στο κάλεσμά μας που ήταν γενικό, πιστέψαμε ότι ο χώρος επαρκεί γιατί κατά τα συνήθη επαρκούσε. Δεν ξέρω σήμερα η μέρα τι έχει και ανταποκρίθηκε τόσο πολύς κόσμος μεταξύ των επαϊόντων και των επαϊουσών, δηλαδή όχι κόσμος γενικός, από το χώρο της επιστήμης και των Πανεπιστημίων, των επιστημονικών εταιρειών, από το χώρο της Διοίκησης των Νοσοκομείων και του συστήματος Διοίκησης του Ε.Σ.Υ., είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που είμαστε τόσο πολλοί σήμερα εδώ, αλλά στενοχωριέμαι γιατί κάθονται όρθιοι πάρα πολλοί φίλοι, γνωστοί και συμπαραστάτες με τον έναν με τον άλλον τρόπο του συστήματος υγείας της πατρίδας μας. Λυπάμαι δεν μπορώ να κάνω κάτι, σας ζητώ συγγνώμη.
Πριν μπω στο χαιρετισμό που με κάλεσε ο κ. Δημόπουλος να κάνω και τον ευχαριστώ, θέλω να απευθυνθώ στους εκπρόσωπους του Τύπου να τους παρακαλέσω να αναζητήσουν μια εγκύκλιο που μόλις υπέγραψα, η οποία είναι εφαρμοστική του νόμου για την εφεδρεία. Μια εγκύκλιο, που αφορά μόνο το Ε.Σ.Υ. και τους Οργανισμούς Κοινωνικής Αλληλεγγύης βάσει της συγκεκριμένης διάταξης του σχετικού νόμου, δεν αφορά τα υπόλοιπα. Γιατί τα υπόλοιπα δεν χρειάζεται εγκύκλιος είναι καθαρά τα πράγματα.
Να θυμίσω ότι έχουμε εξαίρεση και η εγκύκλιο το διατυπώνει αυτό με πολύ ειδικούς όρους των γιατρών και των νοσηλευτών, όπως ξέρετε, αυτά είναι πεντακάθαρα, αλλά η ερμηνευτική εγκύκλιος προσθέτει ως είχε ο Υπουργός την υποχρέωση να κάνει, για το Ε.Σ.Υ. και τις Μονάδες Κοινωνικής Αλληλεγγύης επαναλαμβάνω και τους φαρμακοποιούς, τους ψυχολόγους, τους βιοχημικούς, τους διαιτολόγους, τους κοινωνικούς λειτουργούς, τους φυσιοθεραπευτές, τους τεχνολόγους Εργαστηρίων και τους τεχνολόγους των ακτινογραφιών.
Παρακαλώ να την αναζητήσετε, την έχετε ο κ. Γενικός Γραμματέας για την κάλυψη της ενημέρωσης των Ελλήνων πολιτών επ’ αυτού.
Κυρίες και κύριοι, δεν θα αξιοποιήσω τη σημερινή ευκαιρία όπως υπολόγιζα να κάνω, για να στείλω ένα μήνυμα για μεγάλα θέματα δημόσιας υγείας παράλληλα με το κυρίως θέμα μας που είναι οι κατευθυντήριες γραμμές για τη θεραπεία των ασθενών στα Νοσοκομεία μας, δεν θα χρησιμοποιήσω τη σημερινή μέρα για να αρθρώσω λόγο και να στείλω μήνυμα για μεγάλα θέματα της δημόσιας υγείας που αφορούν την Ελλάδα τις μέρες αυτές.
Είχα σκοπό να μιλήσω για τις πολιτικές που θα γίνουν και φέτος για την αντιμετώπιση της γρίπης, είχα σκοπό να μιλήσω για τις μεγάλες πολιτικές που σχετίζονται με το κέντρο της Αθήνας και την προστασία της χώρας από τα φαινόμενα της παράνομης μετανάστευσης και τα ιατρικά θέματα που έρχονται μαζί με την παράνομη μετανάστευση, για το AIDS, για ζητήματα που σχετίζονται με την αδήλωτη πορνεία, ειδικά στο κέντρο της Αθήνας.
Είναι η μέρα τόσο σημαντική για το πρώτο θέμα για το κυρίως θέμα και αυτό προκύπτει από την ανταπόκρισή σας που αποφασίσαμε με τον κ. Δημόπουλο και τον κ. Τιμοσίδη τώρα, να μεταθέσουμε την άρθρωση του γενικότερου λόγου την επόμενη εβδομάδα σε μια αντίστοιχη εκδήλωση στον ίδιο χώρο, σεβόμενοι τους ανθρώπους που είναι εδώ όρθιοι και που δεν μπορούν να περιμένουν μια πολύ μεγάλη διαδικασία για το σύνολο των θεμάτων σήμερα.
Αν ο χώρος αντιμετωπίσει τα ίδια προβλήματα και την επόμενη εβδομάδα, να αναζητήσουμε άλλο χώρο για να καλυφθεί αυτή η ανάγκη, να μην είναι οι άνθρωποι όρθιοι.
Στο θέμα μας.
Κυρίες και κύριοι, είμαστε σήμερα εδώ το Υπουργείο Υγείας με την πολιτική του ηγεσία, τον Υφυπουργό τον κ. Τιμοσίδη, τον Υφυπουργό τον κ. Βαρτζόπουλο, τους Γενικούς Γραμματείς τον κ. Δημόπουλο, τον κ. Πολύζο, τη Γενική Γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης την κα Δρέττα, είμαστε εδώ με τους υπεύθυνους της 1ης και της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας τον κ. Μουσιώνη, την κα Παπανικολάου, τους Υποδιοικητές, είμαστε εδώ όλοι οι εκπρόσωποι των επιστημονικών κοινοτήτων και άλλοι σπουδαίοι παράγοντες του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Τι μας φέρνει σήμερα εδώ.
Έχουμε αγωνιστεί από την πρώτη μέρα που ξέσπασε η κρίση να κρατήσουμε μπροστά αναλλοίωτο, χωρίς ρωγμές, ή ρωγμώσεις, ή ρήγματα, την ελεύθερη πρόσβαση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Αυτή είναι η μεγάλη κατάκτηση του ελληνικού λαού μέσα στις δεκαετίες και είναι υποχρέωση όλων των Ελληνίδων και των Ελλήνων που θα αναμιχθούν στη Διοίκηση των θεμάτων της υγείας, να κρατήσουν ακέραιη αυτή τη διάσταση, είτε είμαστε εμείς πλειοψηφούσα στο Κοινοβούλιο δύναμη, είτε είναι η Νέα Δημοκρατία. Κάπου είδα τον κ. Γιαννόπουλο, καλώς ορίσατε, να είστε καλά, κ. Καθηγητά και αγαπητέ συνάδελφε.
Είναι πρωτεύουσα σημασία για κάθε πολιτική δύναμη στην Ελλάδα, όπως αποδείχθηκε από τον καιρό καμία πολιτική δύναμη δεν επιχείρησε να σπάσει μια εξαιρετικά καλή ελληνική ιδιαιτερότητα. Οι 14 μήνες της παρουσίας μου στο Υπουργείο Υγείας με την πολύ έντονη διεθνή μου δραστηριότητα, με έχουν καταστήσει ένα γνώστη της ιδιαιτερότητας, της θετικής ιδιαιτερότητας του ελληνικού συστήματος υγείας του δημόσιου, που επιτρέπει την ελεύθερη πρόσβαση. Και παινευόμαστε γι’ αυτό εκτός συνόρων. Δεν το έχουν τα περισσότερα των άλλων συστημάτων των άλλων χωρών.
Και πολλές φορές είμαι αναγκασμένος στις ομιλίες μου, ή στα στρογγυλά τραπέζια που συμμετέχω εκτός συνόρων, να διευκρινίζω αυτή την πάρα πολύ θετική ιδιαιτερότητα αναφέροντας ότι εμείς είμαστε ανοιχτοί σε όλους και σε όλες, ανεξαιρέτως αν είναι ασφαλισμένοι, ή αν δεν είναι, αν είναι Έλληνες, ή αλλοδαποί, αν είναι ηλικιωμένοι, ή νέοι.
Αυτό, όμως, που κατακτήσαμε έφερε μαζί του και μια σειρά από προβλήματα, όπως είναι η κακοδιοίκηση και η σπατάλη και η διαφθορά. Και αγωνιζόμαστε να κρατήσουμε σε περίοδο πολύ έντονης οικονομικής κρίσης την ελεύθερη πρόσβαση, σε συνδυασμό με το δημοσιονομικό εξορθολογισμό σε συνδυασμό με τον περιορισμό της κακοδιοίκησης, πολύ δύσκολος αυτός ο στόχος ειδικά όταν κυριολεκτείς και τον περιορισμό της διαφθοράς.
Κυρίες και κύριοι,
Άκουσα τη Γενική Διευθύντρια της Διεθνούς Οργάνωσης Υγείας την κα Chan στο Αζερμπαϊτζάν πριν από δύο περίπου μήνες να λέει ότι η πολιτική την οποία συμβουλεύει και την οποία υποστηρίζει ο Διεθνής αυτός Οργανισμός, εμπεριέχει αφ’ ενός μεν τη μάχη για την ελεύθερη πρόσβαση – γιατί εμείς την έχουμε κατάκτηση, ενώ πολλές χώρες παλεύουν γι’ αυτήν – με τις κατευθυντήριες οδηγίες στη διαχείριση του ασθενούς και τα κλειστά νοσήλια.
Για χώρες που έχουν μυαλό, και που δεν σκέφτονται όπως εμείς, αυτό έχει μεγάλη σημασία. Στην Ελλάδα βρίσκεις ανθρώπους που σκέφτονται, ή το ένα, ή το άλλο. Οπαδούς της ελεύθερης πρόσβασης που αδιαφορούν για το πώς θα γίνει πράξη η ελεύθερη πρόσβαση και οπαδούς του δημοσιονομικού εξορθολογισμού, νεοφιλελεύθερους, που δεν σκέφτονται την ανάγκη ελεύθερης πρόσβασης.
Αν ήταν μόνο το δεύτερο να αποτελεί το στόχο αυτής της Κυβέρνησης και κάθε επόμενης, τα πράγματα θα ήταν εύκολα. Εξαιρείς κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους από το σύστημα υγείας και λύνεις το οικονομικό σου πρόβλημα, διατηρώντας χορτάτους και τους προμηθευτές πάσης φύσεως και τους διεφθαρμένους πάσης φύσεως. Αλλά «σέρνεσαι» σε βάρος του ανθρώπου.
Εμείς λέμε και τα δυο. Γι’ αυτό έχουμε δυσκολίες, πιστεύουμε και στα δυο και πιστεύουμε και στα δυο όλοι οι Έλληνες πολιτικοί των Κομμάτων εξουσίας. Δεν έχω ακούσει στη Βουλή κανέναν από εμάς, τη Νέα Δημοκρατία και για να μιλήσω και για τον κυβερνητικό συνασπισμό σήμερα και από το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό που να στρέφεται εναντίον αυτής της πολιτικής λογικής.
Άρα, υπάρχει συμφωνία επί του σκοπού. Οι συμφωνίες, όμως, επί του σκοπού στα λόγια, πολλές φορές έχουν υπάρξει όχι σε κυβερνητικό επίπεδο βέβαια, αυτή είναι η θετική ιδιαιτερότητα της εποχής, αλλά δεν έχουν συνοδευτεί με τη σχετική πράξη.
Εμείς, λοιπόν, κρατάμε αναλλοίωτη την ελεύθερη πρόσβαση, αλλά τη συνδυάζουμε όπως ο Διεθνής Οργανισμός Υγείας υποστηρίζει και παλεύει και όπως εμείς στο Υπουργείο Υγείας προσπαθούμε να εφαρμόσουμε και όπως εμείς πια έχουμε γίνει κήρυκες και στα διεθνή fora αυτής της πολιτικής. Εγώ εκεί στήριξα την παρέμβαση μου στη Βραζιλία, στη Διεθνή Οργάνωση Υγείας πριν από 1 μήνα.
Προσπαθούμε να συνδυάσουμε την ελεύθερη πρόσβαση με την κατοχύρωση επιτέλους των κατευθυντήριων οδηγιών και των κλειστών νοσηλίων. Ανακοινώσαμε πριν από 1 μήνα 700 περιπτώσεις κλειστών νοσηλίων.
Δεν ολοκληρώσαμε το έργο, αλλά ξεκινήσαμε πολύ επιθετικά και ήρθε η ώρα σήμερα να γίνει ακέραιη αυτή η πολιτική παρέμβαση και να χρειάζεται απλώς αριθμητικές συμπληρώσεις, με την εισαγωγή όπως είπε ο κ. Δημόπουλος των κατευθυντήριων οδηγιών για 15 περιπτώσεις ασθενειών, εισάγοντας τα γενικά αυτά θεραπευτικά πρωτόκολλα.
Η ολοκλήρωση τους – μέχρι τον αριθμό των 40 κ. Δημόπουλε; – και η ολοκλήρωση και των κλειστών νοσηλίων δημιουργεί επιτέλους για την πατρίδα μας τις προϋποθέσεις για ένα δημοσιονομικώς τακτοποιημένο, για ένα ανοιχτό και προσβάσιμο από όλους. για ένα καλοδιοικούμενο αυτή τη φορά και άρα λιγότερο διεφθαρμένο εθνικό σύστημα υγείας.
Πόσα χρόνια ακούγαμε γι’ αυτές τις ανάγκες; Πολλά. Ήρθε η ώρα αυτά να πραγματοποιηθούν. Δεν με ενδιαφέρει να αναφέρω την ένταξη αυτής της πολιτικής στη συμφωνία με τους εταίρους μας που είναι ενταγμένοι. Με ενδιαφέρει, και άρα εκδηλώνουμε και μια υποχρέωση, με ενδιαφέρει να τονίσω ότι έπρεπε να περάσουν κάποιες δεκαετίες για να πάρει μια πολιτική ηγεσία αυτή την απόφαση και να τη μετατρέψει σε πράξη.
Παραδίδουμε στην επιστημονική κοινότητα αυτή τη δουλειά που προϋπέθεσε τη λειτουργία που είπε ο κ. Δημόπουλος στο πλαίσιο του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας. Υπάρχει πολιτική συμφωνία, όλοι λένε γι’ αυτές τις πολιτικές σε όλο τον πλανήτη. Το ζητούμενο θα είναι να αξιολογηθεί αν η συγκεκριμένη πρακτική εφαρμογή ανταποκρίνεται με συνέπεια στα διεθνή επιστημονικώς κείμενα.
Βάζω εδώ τελεία. Σας ευχαριστώ και πάλι που είστε εδώ. Και πάλι ζητώ συγνώμη για την ταλαιπωρία σας, εσάς των όρθιων και πιστεύω όπως ενημερώνομαι αρμοδίως από τη Διοίκηση, από τον κ. Πολύζο, στον οποίο οφείλει το σύστημα αυτές τις πολιτικές. Και όπως σας είπα και την άλλη φορά όταν στο ΕΚΕΠΥ παρουσιάζατε τα κρυφά νοσήλια στις 700 περιπτώσεις, η δουλειά που έχετε κάνει για το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα μείνει αρκετά χρόνια στην πρώτη γραμμή.
Κλείνω, λοιπόν, ευχαριστώντας τους συναδέλφους μου Υπουργούς που στηρίζουν, τους συναδέλφους Γενικούς Γραμματείς, τις επιστημονικές μονάδες υψηλού επιπέδου, τους ανθρώπους δηλαδή που εργάστηκαν στο πλαίσιο των επιστημονικών διεργασιών για να φτάσουμε σήμερα εδώ.
Και είναι υπόσχεση, η εκπλήρωση της οποίας θα επιβεβαιωθεί από εσάς τις επόμενες μέρες του Δεκεμβρίου, ότι η εισαγωγή αυτών των κατευθυντήριων θεραπευτικών οδηγιών θα περάσει στην πράξη μέσα στο Δεκέμβριο του 2011, τώρα. Δηλώνω χρονοδιάγραμμα που για να φτάσω να το πω με διαβεβαιώνει το Υπουργείο ότι δεν θα πέσω έξω.
Είναι χρονοδιάγραμμα Δεκεμβρίου. Όσοι παρακολουθείτε τη δουλειά μας ξέρετε ότι όταν λέμε για χρονοδιαγράμματα τα τηρούμε, ειδάλλως δεν λέμε. Η πράξη θα συναντηθεί με αυτές τις γενικές θεραπευτικές οδηγίες μέσα στον Δεκέμβρη.
Και πάλι ευχαριστώ, κ. Δημόπουλε.
