Mε την καυτή ανάσα της τρόικας στον σβέρκο του, κάθε υπουργός της παρούσας κυβέρνησης οφείλει να επιτύχει ως βοηθός λογιστή και να αποτύχει ως άνθρωπος (ως αλτρουιστική φύση, εννοούµε)… Κι ο Ανδρέας Λοβέρδος θεωρείται ήδη επιτυχηµένος εξορθολογιστής. Γι’ αυτό και παρέμεινε στη θέση του. Αν, ωστόσο, η φωνή της συνείδησής του αγνοήσει τον Πολ Τόµσεν και του ζητήσει µία των ηµερών να λογοδοτήσει για τις άθλιες συνθήκες που έχουν δηµιουργηθεί στα δηµόσια νοσοκοµεία, για τη στερεοφωνική κακομεταχείριση του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού και των ασθενών (ασφαλισµένων κι ανασφάλιστων), για τις τεράστιες ελλείψεις ακόµα και στα πιο βασικά υλικά, για την πενία των νοσοκοµειακών µαγειρείων, για την προβληματική ετοιµότητα του ΕΟΠΥΥ, για την επιφανειακή διαχείριση της υπόθεσης ΟΚΑΝΑ και για τη διαφαινόµενη κλιµάκωση όλων των δυσοίωνων φαινοµένων… δεν θα έχει στη φαρέτρα του και πολλά υπερασπιστικά επιχειρήµατα πέραν της κακούργας της ανάγκης, της ασφυκτικής τής πίεσης και των καθηµερινών προσπαθειών του στο µέτρο του εφικτού… (Το εφικτό της τρόικας, ωστόσο, κινείται πλέον στα όρια της αναξιοπρέπειας).
Και σίγουρα µε πολύ ενθουσιασµό θα έχει να αντιτάξει το πρόσφατο επίτευγµα της προµήθειας σιπροφλοξαξίνης για τα απανταχού ελληνικά νοσοκοµεία αντί 420.000 ευρώ, τη στιγµή που η προϋπολογιζόµενη δαπάνη ανερχόταν στα 5.200.000 ευρώ. Εξοικονόµηση της τάξεως του 92% υπέρ του Έλληνα φορολογούµενου.
Διόλου ευκαταφρόνητη η διαφορά. Και γεννάται το ερώτημα: «Αν έπρεπε να πάρουµε ένα απλό αντιφλεγµονώδες από το φαρµακείο και είχαµε επιλογή µεταξύ ενός ανώνυµου που κοστίζει 0,076 του ευρώ και ενός επώνυµου που κοστίζει 7 ευρώ, ποιο θα επιλέγαµε;»…
Δυστυχώς, το ερώτηµα δεν είναι ρητορικό. Πολύ προβληματικά αποβαίνουν τα φθηνά υλικά τελευταίας εσοδείας. Γάντια που σκίζονται, γάζες που ξεφτίζουν, φάρµακα που προκαλούν αλλεργίες πολύ συχνότερα από τις στατιστικές προβλέψεις, είναι µερικά από τα δείγµατα δωρεάν της υγειονοµικής τσιγγουνιάς… Τα παράπονα είναι πολλά.
Κι όλοι γνωρίζουν πλέον ότι ο πέλεκυς των δανειστών θα πέσει ακόµα βαρύτερος το προσεχές διάστηµα πάνω στη δηµόσια Υγεία. Το πρόγραµµα των συγχωνεύσεων βρίσκεται ante portas, κλινικές ολόκληρες θα σβηστούν από τον υγειονοµικό χάρτη και εργαζόµενοι θα βρεθούν εκτός νυµφώνος. Επιπλέον µεγάλη αναταραχή προκαλεί ήδη στον κλάδο των φαρμακοποιών η επικείµενη απόφαση για µείωση του κέρδους τους, η οποία άλλωστε προαναγγέλθηκε κι από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Παπαδήµο, στη Βουλή. Κάντε από τώρα στοκ… Τα φαρµακεία θα µπουν σε πόλεµο…
Όσες περί του αντιθέτου φωνές κι αν ακουστούν, η φθίνουσα πορεία των παροχών υγείας είναι αναπόφευκτη. Σαν τον θάνατο. Κι επειδή ακριβώς ο τοµέας αποτελεί πεδίο εκδήλωσης κοινωνικής ευαισθησίας, η ψυχρότητα µε την οποία αντιµετωπίζονται πια οι υγειονοµικές ανάγκες κάνει το αξιακό σύστημα των Ελλήνων να τρίζει συθέµελα. Οι καθηµερινές µαρτυρίες περί αναλγησίας από την πλευρά του κράτους πληθαίνουν διαρκώς. Ακούγεται θεωρητικό; Θέλετε συγκεκριµένα παραδείγµατα;
Άγρια ζούγκλα…
Να σας αναφέρουµε την περίπτωση του νοµικού συµβούλου της 2ης ΥΠΕ και διαφόρων οργανισµών του υπουργείου Υγείας δικηγόρου Σημαντήρη. Ο επιστήµονας αυτός καλείται συχνά – πυκνά να γνωµοδοτήσει και να διαφωτίσει τους θεσµικούς ενδιαφεροµένους είτε περί εργασιακών θεµάτων του υγειονοµικού κλάδου (µαντέψτε υπέρ τίνος χαρακτηρίζει όλες τις κινητοποιήσεις παράνοµες κι όλα τα αιτήµατα ανυπόστατα) είτε περί καθηµερινών, λειτουργικών ενδονοσοκοµειακών θεµάτων.
Όλοι γνωρίζουν ότι οι τοποθετήσεις του, παρά το υπόγεια αυτοσαρκαστικό τους ύφος, απηχούν την κοσμοθεωρία της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας αλλά και των ξένων προϊσταµένων της. Γι’ αυτό άλλωστε τον τιµούν αµφότεροι µε την εµπιστοσύνη τους. Απαντώντας λοιπόν προσφάτως σε ερώτηση που αφορούσε τυχόν εξαιρέσεις από την καταβολή του αντιτίµου των εξετάσεων για κοινωνικούς λόγους, ο σύµβουλος κάλεσε το ερωτών Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, επί λέξει:
«Να ζητά την καταβολή αντιτίµου για κάθε εξέταση που διενεργεί σε όσους δεν καλύπτονται ασφαλιστικώς, χωρίς καμιά εξαίρεση περί πολυτέκνων, πτωχών κ.λπ. Στόχος των “αγορών” και της άγριας ζούγκλας στην οποία ζούµε είναι να παύσουν να υπάρχουν όσοι δεν µπορούν να βρουν τρόπο επιβίωσης. Αυτό ισχύει και για το ΙΥΠ και για όσους θέλουν να κάνουν εξετάσεις σε αυτό»…
Διαβάστε το πλήρες κείμενο, γελάστε πικρά και συνειδητοποιήστε το: «Έχουν έρθει τα ύστερα του τόπου…». Ο δικηγόρος Σηµαντήρης σηµαίνει από το µετερίζι του τα σήµαντρα της μεγάλης πτώσης. Πόσο απέχουµε άραγε από το σηµείο, πέραν του οποίου η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη; Πολύ λίγο. Αρκεί ένα κλικ ακροδεξιά…
