Oταν πέφτει η νύχτα και η υγρασία τρυπάει τα κόκαλα, τους βλέπεις να βγαίνουν μέσα από τις φυλλωσιές και να γλιστρούν σαν σκιές στα νοσοκομεία (των μεγάλων πόλεων) που εφημερεύουν. Αυτά είναι τώρα πια τα μοναδικά καταφύγια εκατοντάδων αστέγων, που μπαίνουν σαν τους κλέφτες στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών και προσποιούνται τους ασθενείς με την ελπίδα ότι οι γιατροί θα τους επιτρέψουν να περάσουν άλλη μια παγωμένη νύχτα στα ράντσα των διαδρόμων, για να μην πεθάνουν από το κρύο σε κάποιο παγκάκι…
Δεν είναι, μάλιστα, λίγες οι φορές που οι πεινασμένοι και ταλαιπωρημένοι συνάνθρωποί μας (ηλικίας από 40 έως και 70 ετών) δεν διστάζουν να κατεβαίνουν στα υπόγεια των δημόσιων νοσοκομείων, όπου συνήθως βρίσκονται τα μαγειρεία, με σκοπό να «κλέψουν» μια φέτα ψωμί, ένα μήλο, ένα γιαούρτι ή, αν είναι τυχεροί, και μια ολόκληρη μερίδα με ζεστό φαγητό!
Οι σύγχρονοι Αθλιοι
Η νέα φτώχεια έχει οδηγήσει στον δρόμο χιλιάδες Ελληνες, που έχασαν μέσα σε δυο χρόνια τη δουλειά τους, το σπίτι τους και έμειναν μόνοι, αφού ακόμα και οι συγγενείς τους (που έχουν τα δικά τους προβλήματα) τούς γύρισαν την πλάτη.
Σύμφωνα με τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Κλίμακα», υπολογίζεται ότι οι άνθρωποι που ζουν στους δρόμους τα τελευταία δύο χρόνια στη χώρα μας είναι από 17.000 έως 20.000 άτομα. Επιπλέον, το λουκέτο που έχει μπει σε πολλά ιδρύματα και ξενώνες, λόγω της οικονομικής κρίσης, έχει επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Ηταν θέμα χρόνου λοιπόν να εμφανιστεί το φαινόμενο των αστέγων που αναζητούν καταφύγιο στα δημόσια νοσοκομεία, φαινόμενο το οποίο ξεκίνησε πέρυσι τον χειμώνα.
Φέτος όμως, που η ανεργία έχει χτυπήσει κόκκινο, με σχεδόν 1.000.000 ανθρώπους χωρίς εργασία, η ιστορία επαναλαμβάνεται, όχι σαν φάρσα, αλλά ως τραγωδία, ενώ τα επόμενα χρόνια, και για όσο διαρκέσει αυτός ο φαύλος κύκλος, αναμένεται να κορυφωθεί, όπως είπαν στη «δημοκρατία» γιατροί και εκπρόσωποι εργαζομένων πέντε μεγάλων νοσοκομείων της χώρας.
Κάνουν και τους τρελούς
Ευαγγελισμός: Εκτός από την Ψυχιατρική Κλινική, η οποία από πέρυσι τον χειμώνα φιλοξενεί αρκετούς αστέγους, οι οποίοι κάνουν τους… τρελούς για να κοιμηθούν στα ράντσα των διαδρόμων, φέτος το φαινόμενο έχει επεκταθεί και στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ), όπως μας λέει ο εκπρόσωπος των εργαζομένων, καρδιολόγος Ηλίας Σιώρας: «Ολο και πιο συχνά, στις εφημερίες, βλέπω συνάδελφους μου, την ώρα που τρέχουν να βοηθήσουν τους τραυματίες από τροχαία ή τους καρδιοπαθείς, να περνάνε δίπλα από τον άστεγο, που είναι κουλουριασμένος με την κουβέρτα πάνω στο ράντσο για να ζεσταθεί, και να του προσφέρουν ένα γιαούρτι ή λίγο ψωμάκι! Εκτός από τις τέσσερις πέντε γνώριμες φυσιογνωμίες, που εδώ και χρόνια ζουν γύρω από το νοσοκομείο, τώρα πια βλέπουμε ολοένα και νέα πρόσωπα να έρχονται στις εφημερίες με διάφορες δικαιολογίες, με σκοπό να κάνουν εισαγωγή για να μην πεθάνουν στον δρόμο».
Κρυφτούλι σε κάθε εφημερία
Λαϊκό Νοσοκομείο: Κρυφτούλι παίζουν στο Λαϊκό Νοσοκομείο οι άστεγοι με τους υπαλλήλους της ασφάλειας σε κάθε εφημερία! Συνήθως επτά με οκτώ άτομα προσπαθούν να περάσουν απαρατήρητα μέσα στο πλήθος των ανθρώπων που καταφτάνει στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών: «Είναι ρακένδυτοι, έχουν μήνες να κάνουν μπάνιο και πολλές φορές δεν φεύγουν ακόμα και όταν η ασφάλεια τους ζητάει να βγουν έξω» μας λέει ο πρόεδρος των εργαζομένων Τάσος Αντωνόπουλος και εξηγεί: «Αυτοί, φυσικά, αρνούνται και φωνάζουν ή κλαίνε, γιατί ξέρουν ότι, αν περάσουν τη νύχτα στα παγκάκια, θα πεθάνουν από το κρύο. Η κατάσταση είναι απελπιστική».
Ερχονται εδώ για να φάνε
Αχιλλοπούλειο Γενικό Νοσοκομείο Βόλου: Το φαινόμενο έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις στο Νοσοκομείο Βόλου, όπου δεκάδες άστεγοι βρίσκουν καταφύγιο στο δημόσιο θεραπευτήριο, όπως είπε στη «δημοκρατία» ο Παναγιώτης Μοσχοτζόπουλος, χειρουργός – ωτορινολαρυγγολόγος, εκπρόσωπος του Συλλόγου Εργαζομένων Γιατρών: «Δεν πρόκειται πλέον μόνο για περιθωριακά άτομα. Αυτά πάντα υπήρχαν. Δυστυχώς από πέρυσι βλέπουμε δεκάδες Ελληνες από 40 έως και 70 ετών, ανέργους και χαμηλοσυνταξιούχους, που δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίνῃ. Επειδή στον Βόλο δεν υπάρχουν δομές και ξενώνες, έρχονται εδώ για να φάνε και να νιώσουν για λίγο κανονικοί άνθρωποι. Μάλιστα, πολλοί κατεβαίνουν μέσα στο σκοτάδι στο υπόγειο, που είναι τα μαγειρεία, μήπως βρουν κάτι να φάνε. Και εμείς τι να κάνουμε, να τους πετάξουμε στον δρόμο να πεθάνουν από το κρύο;» αναρωτιέται προβληματισμένος.
Απελπιστική κατάσταση
Νοσοκομείο «Αγιος Παύλος», Θεσσαλονίκη: «Πέρυσι ακούγαμε γι’ αυτούς τους δυστυχισμένους από συνάδελφους μας σε άλλα μεγαλύτερα νοσοκομεία της πόλης. Φέτος τους βλέπουμε και στο δικό μας» μας είπε ο εκπρόσωπος των εργαζόμενων γιατρών του νοσοκομείου «Αγιος Παύλος» στη Θεσσαλονίκη Στρατής Πλωμαρίτης και συνέχισε: «Μάλιστα, μας είχαν φέρει δυο άτομα που ήταν παγωμένα και παραλίγο να πεθάνουν. Δυστυχώς το φαινόμενο θα ενταθεί, καθώς οι θερμοκρασίες θα πέφτουν, και η εκτίμησή μου είναι ότι όσο διαρκεί η οικονομική κρίση τόσο θα αυξάνονται οι άστεγοι που θα έρχονται στο ΕΣΥ για να βγάλουν τη νύχτα. Αυτά είναι φαινόμενα Κατοχής».
Δεν μπορούμε να τους διώξουμε
Γενικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πάτρας: Σε κάθε εφημερία περισσότερα από δέκα άτομα θα αναζητήσουν μια ζεστή γωνιά στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πάτρας στο Ρίο, όπως υποστηρίζει ο πρόεδρος των εργαζομένων Σωτήρης Καρβέλης: «Συνήθως λένε στους γιατρούς ότι πονάει το κεφάλι τους ή το στομάχι τους. Κοιμούνται όπου βρίσκουν, στους διάδρομους και στα ράντσα, και το πρωί φεύγουν χωρίς να κάνουν τις εξετάσεις. Πριν από έναν χρόνο τούς δίναμε και ένα πιάτο φαΐ. Τώρα όμως δυστυχώς δεν περισσεύει φαγητό! Αλλά και δεν μπορούμε να τους διώξουμε. Ανθρωποι είναι κι αυτοί και δεν έχουν πού να πάνε. Το νοσοκομείο έχει γίνει και ίδρυμα αστέγων…»
Ρίτα Μελά
