Ο για 20 χρόνια ανταποκριτής της αριστερής “Λιμπερασιόν” στην Αθήνα Ζαν Κατρμέρ, δήλωσε στο τελευταίο «Πρώτο Θέμα» πως ο Παπανδρέου και η λαϊκίστικη αντιπολίτευση δίνουν την εικόνα μιας χώρας που “δεν είναι κανονική”. Ο ίδιος αποκάλυψε πως ο ΓΑΠ δικαιολογήθηκε στους ευρωπαίους ηγέτες για το δημοψήφισμα με το επιχείρημα πως ετοιμαζόταν πραξικόπημα και πρόσθεσε: «Διοικείστε από κρετίνους». Νομίζω πως η παρ’ολίγον πρωθυπουργοποίηση του κ.Πετσάλνικου με συνενοχή ΓΑΠ (για να ελέγχει την πρωθυπουργία) και Σαμαρά (για να απεκδυθεί κυβερνητικών ευθυνών μέχρι τις εκλογές), επιβεβαιώνει τον πολύπειρο δημοσιογράφο, που από λεπτότητα απέφυγε να μας πει ποιοί ψηφίζουν τους κρετίνους.
Για τον Παπανδρέου πλέον, δρυός πεσούσης, λύθηκαν πολλές γλώσσες και ήλθε και η δημοσιευμένη σε μερίδα του γαλλικού Τύπου ως διαρρεύσασα δήλωση Σαρκοζί: «Ο Παπανδρέου είναι τρελός, και καταθλιπτικός” (δε νομίζω πως ακούστηκε στα μίντια), για να δώσει τη χαριστική βολή και να επιβεβαιώσει το πασιφανές πως ο τρίτος της δυναστείας έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Αυτό αναδείχθηκε και με την μέχρι τέλους προσπάθειά του να ελέγχει μέσω του κ.Πετσάλνικου (!!!) την πρωθυπουργία μιας χώρας που βουλιάζει, σε σύμπνοια με τον παλιό του συγκάτοικο τον κ.Σαμαρά, που δεν θέλει να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες μέχρι τις εκλογές για να εισπράξει το ΠΑΣΟΚ όλη τη φθορά, ενώ ο ίδιος θα παριστάνει τον διαφωνούντα αντιμνημονιακό πατριώτη.
Κατά τη γνώμη μου η Ελλάδα δεν είναι μια ευρωπαϊκή χώρα, είναι μια με τριτοκοσμικά χαρακτηριστικά χώρα, που κατοικείται σε μεγάλο ποσοστό από διεφθαρμένους υποκριτές και συμφεροντολόγους, που έχουν σε μεγάλη υπόληψη την ατομική και οικογενειακή ευτυχία, αλλά περιφρονούν την ανάγκη για συλλογική ευημερία. Καλύπτουν δε αυτό το τεράστιο έλλειμμα πατριωτισμού με κούφιες ψευτοπατριωτικές εκδηλώσεις όπως η ανάρτηση της σημαίας στο σπίτι τους (που αναβαθμίζεται σε κρατικό κατάστημα) στις εθνικές γιορτές. Αναπαράγουν μάλιστα τον εαυτό τους, αναδεικνύοντας με την ψήφο τους στην Εξουσία τους χειρότερους, των οποίων τις ατασθαλίες ανέχονται ή και προκαλούν χάριν των μικροσυμφερόντων τους, για να κυριευθούν τώρα από «ιερή αγανάκτηση», σαν αθώες παρθένες.
Κάποια στοιχεία που κατά τη γνώμη μου πιστοποιούν ενδεικτικά την αρνητική μοναδικότητα της Ελλάδας είναι:
· Οι υπερεξοπλισμοί.
· Οι μαθητικές παρελάσεις
· Η δαιμονοποίηση των γειτονικών λαών.
· Η ψεύτικη ημερομηνία μιας εθνικής επετείου (25ης Μαρτίου), για να συμπέσει με θρησκευτική γιορτή.
· Η αντίληψη για ανωτερότητα της «φυλής».
· Η αντίληψη για απ’ευθείας καταγωγή από τους αρχαίους Έλληνες και η ταυτόχρονη διεκδίκηση της ανατολικής ρωμαϊκής κληρονομιάς.
· Το μεγάλο έλλειμμα δημοκρατικής παράδοσης, διαφωτισμού και σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων σε σχέση με τη Δύση.
· Οι ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις.
· Η έλλειψη σεβασμού στις μειονότητες.
· Η καχυποψία προς την επίβουλη Δύση, η ροπή στη συνωμοσιολογία, ο λαϊκός αντισημητισμός, η επίρρηψη ευθυνών στους «ξένους» και η απουσία αυτοκριτικής και όλα αυτά σε βαθμό που να συμπλέουν οι λαϊκοδεξιοί με την ακροαριστερά.
· Η ενότητα Κράτους-Εκκλησίας, η ατιμωρησία των κακουργημάτων της τελευταίας, η εκτεταμένη εμπλοκή της Εκκλησίας στο δημόσιο βίο, ακόμη και στην Παιδεία και στη Δικαιοσύνη, με αποκορύφωμα τη μοναδική στην ΕΕ θρησκευτική ορκομωσία της Βουλής και του Ανώτατου Άρχοντα.
· Η εκτεταμένη θρησκοληψία, δεισιδαιμονία, αγυρτία και θρησκευτική υποκρισία.
· Η ανοχή της Αριστεράς προς τον εκκλησιαστικό σκοταδισμό, η συνενοχή της στη συγκάλυψη ιερών οικονομικών και παιδεραστικών σκανδάλων και των μηχανισμών αναπαραγωγής τους (με τη σιωπή της), η διαπλοκή της που φτάνει μέχρι το σημείο αριστερά κόμματα να ζητούν και να παίρνουν επίσημα οικονομική βοήθεια από την Εκκλησία (ΚΚΕ!) και οι ηγέτες της Αριστεράς να εκφωνούν επικήδειους χουντικών αρχιεπισκόπων, να κάνουν δημόσιες σχέσεις με ακροδεξιούς μητροπολίτες και ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ να δηλώνει επίσημα φέτος στο πατριαρχείο (χωρίς τον παραμικρή αντίδραση), πως η μεσαιωνική σχολική γιορτή των Τριών Ιεραρχών, αυτών των συμβόλων της εξ Αποκαλύψεως αλήθειας και του βυζαντινού δογματισμού, είναι «Μια γιορτή που συμβολίζει την αξία της γνώσης, μια αξία διαχρονική και ιδιαίτερα σημαντική στις μέρες μας» (!) Στέκομαι επιλεκτικά σε αυτό, το εκ πρώτης όψεως ασήμαντο, γιατί η Παιδεία, η επιστημονική έρευνα, η ελευθερία της σκέψης, είναι παραδοσιακές αξίες της ευρωπαϊκής Αριστεράς με ιδιαίτερο ηθικό βάρος, κι όμως ξεπουλιούνται-έστω και στα λόγια- τόσο εύκολα στους εχθρούς του Διαφωτισμού, χάριν των προσωπικών κοινωνικών διασυνδέσεων κάποιου φιλόδοξου πολιτικού, χωρίς το παραμικρό πολιτικό σκεπτικό
· Η θεσμοθετημένη αλλά και εθιμική Ασυλία των πολιτικών που φτάνει μέχρι το σημείο να μη δικάζεται ούτε ο εμβληματικός κ.Τσουκάτος, που νομικά είναι ολότελα ακάλυπτος και ο οποίος έχει ομολογήσει την ενοχή του, με τη σιωπηρή συγκατάθεση της Αριστεράς, η οποία δεν έχει αρθρώσει ούτε μια λέξη διαμαρτυρίας έτσι για τα προσχήματα.
· Η διεκδίκηση από την Ελλάδα του προνομίου να είναι η μόνη χώρα στον κόσμο με εναέριο χώρο ευρύτερο των χωρικών της υδάτων και αυτό με τεράστιο εκατέρωθεν οικονομικό κόστος και ανθρώπινο αίμα.
· Η τεράστιας έκτασης φοροδιαφυγή.
· Η τεράστιας έκτασης αυθαίρετη δόμηση.
· Η τεράστιας έκτασης διαφθορά του δημόσιου τομέα.
· Τα ιατρικά φακελάκια, που αναδείχνουν μια απίστευτη, κοινωνικά αποδεκτή, εξαχρείωση.
· Η προκλητική ατιμωρησία του ολυμπιακού ντοπαρίσματος, παρά τη δημοσιότητα που πήραν οι σχετικές υποθέσεις.
· Οι ατιμώρητες αυθαιρεσίες δικαστικών λειτουργών (π.χ. αποφυλάκιση Μάκη Ψωμιάδη), που όμως δεν κλονίζουν τη δηλωμένη εμπιστοσύνη των κ.κ.Αλέξη Τσίπρα, Π.Ψωμιάδη και Αλέξη Κούγια στην ελληνική Δικαιοσύνη.
