Ανοιχτή επιστολή προς τους Ιατρικούς Συλλόγους της χώρας
ΘΕΜΑ: «Κριτική επί των αποφάσεων της ΕΓΣ του ΠΙΣ όσον αφορά τον ΕΟΠΥΥ»
ΤΙΤΛΟΣ: «Περσινά ξινά σταφύλια»- Λαïκή Παροιμία.
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Πάγιο και διαχρονικό όνειρο του κάθε ανθρώπου, ήταν και είναι να σταματήσει το χρόνο, να δαμάσει τον «πανδαμάτορα», να παραμείνει πάντα νέος στο σώμα και το μυαλό.
Η τελευταία ΕΓΣ, που έλαβε χώρα στις 6/11/11 σίγουρα κινήθηκε σε αυτή τη λογική, δεδομένου ότι είχε κανείς την αίσθηση ότι ο χρόνος σταμάτησε στην τελευταία ΕΓΣ του Αυγούστου. Οι ίδιοι σύνεδροι, το ίδιο επαναστατικό πνεύμα, οι ίδιες κατάρες, τα ίδια αιτήματα, οι ίδιες αποφάσεις. Η μόνη διαφορά από τον Αύγουστο ήταν η μικρότερη μέρα αφού η περασμένη Κυριακή ήταν λίγο πολύ καλοκαιριάτικη.
Η μεγάλη τέχνη της πολιτικής και οι σωστές πρακτικές του συνδικαλιστικού κινήματος υπαγορεύουν την πάγια διεκδίκηση δίκαιων αιτημάτων που όμως θα μεταλλάσετε, θα αναπροσαρμόζεται, θα ελίσσεται, ανάλογα με τα καινούργια δεδομένα, τις προθέσεις και τις παραχωρήσεις της αντίπαλης πλευράς, χωρίς ποτέ να παρεκκλίνει από τη βασική διεκδίκηση.
Ακραίες μορφές πάλης, της λογικής «τα σπάω όλα», αφενός είναι ανεδαφικές και αναποτελεσματικές και αφετέρου αποπροσανατολιστικές και ύποπτες, ειδικά όταν ο αντίπαλος δεν έχει κανένα ίχνος ευαισθησίας, προβληματισμού για τις κινητοποιήσεις ενός ολόκληρου κλάδου, αξιοπρέπειας. Για τον συγκεκριμένο δε αντίπαλο δεν έχουν καν ούτε σημειολογική σημασία
Αν κανείς συγκρίνει τα αιτήματα και τις αποφάσεις της ΕΓΣ του Αυγούστου με αυτές της αντίστοιχης του Νοέμβρη δεν θα βρή ουσιώδεις διαφορές που θα σηματοδοτούσαν μια κάποια πρόοδο, πολύ περισσότερο κάποια λύση, στις διεκδικήσεις και τα αιτήματά μας. Το βασικό αίτημα του Αυγούστου, το διακύδευμα, ήταν οι άνευ όρων και προϋποθέσεων συμμετοχή όλων των γιατρών στον ΕΟΠΥΥ με συλλογική διαπραγμάτευση και ίσους όρους για όλους. Υποστηρίχθηκε από όλους μας με ζέση και πάθος, με δυναμικές κινητοποιήσεις και διαρκή αγώνα, σύνθημα του οποίου ήταν «όλοι στον ΕΟΠΥΥ» με ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Το διακύβευμα του Νοέμβρη παρέμεινε το ίδιο αλλά υπό διαφορετικές συνθήκες που το καθιστούν πλέον προσχηματικό, ύποπτο, παρωχημένο σε τέτοιο βαθμό που να μην αποτελεί πλέον το ζητούμενο γιατί εν τω μεταξύ προέκυψε η αναλγησία, η άρνηση, ο προσχηματικός διάλογος, οι πονηρές τακτικές, η κωλυσιεργία, οι παγίδες, οι συνδιαλλαγές και οι παρασκηνιακές πρακτικές των αντιπάλων. Εκεί ακριβώς έγκειται και η ένσταση όσον αφορά τις αποφάσεις του ΠΙΣ που εμμένει στο ίδιο ζητούμενο τόσο πολύ που αναρωτιέται κανείς αν πρόκειται για αφέλεια ή πονηριά.
Οι δίκαιες προτάσεις και τα αιτήματα του ιατρικού κόσμου, το διάστημα που μεσολάβησε από τον Αύγουστο, νομοτελειακά και αναμενόμενα δεν θα ευοδώνονταν γιατί ο αντίπαλος δεν είχε πρόθεση ούτε καν σκέψη να τα συζητήσει αφού οι αποφάσεις του ήταν προειλημμένες και υπαγορευόμενες από προϋπάρχουσες δεσμεύσεις.
Η ενότητα του ιατρικού κόσμου ήταν και είναι επίπλαστη και αυτό το παραμερίσαμε σκοπίμως τον Αύγουστο μήπως και τον ξεγελάσουμε, τον φέρουμε στο δρόμο της λογικής και της δικαιοσύνης με το σύνθημα «όλοι στον ΕΟΠΥΥ» χωρίς διακρίσεις. Είχαμε την ελπίδα ότι αυτό δεν θα το χρησιμοποιήσει, δεν θα κινηθεί στην λογική του ¨διαίρει και βασίλευε», αλλά ήμασταν εξαιρετικά φιλόδοξοι και ολίγον αφελείς. Ευελπιστούσαμε ότι ο αντίπαλος θα μας εξασφαλίσει την ενότητα που μόνοι μας δεν μπορούσαμε να πετύχουμε,με τα πεπραγμένα του όπως και όφειλε να κάνει, αλλά ο λύκος κι αν εγέρασε…
Όλο αυτό το διάστημα τρέχαμε ασθμαίνοντας πίσω από κάθε δήλωση, αναγγελία, διακήρυξη, σχέδιο ή προσχέδιο ή αυτοσχέδιο νόμου των αντιπάλων και κάθε φορά συζητούσαμε κάθε αλλόκοτη επιλογή αυτής της αλλόκοτης κυβέρνησης που με αλλόκοτο τρόπο έφυγε αλλά παραμένει και παραμένει φεύγοντας.
Έφτασε η ώρα να αναλάβουμε μόνοι μας τις τύχες και την πορεία μας και να δημιουργήσουμε ενότητα πραγματική και όχι κατ΄ επίφαση με ένα νέο διακύβευμα που εξυπηρετεί τον ίδιο στόχο και σκοπό. Από το σύνθημα «όλοι στον ΕΟΠΥΥ» να περάσουμε στο σύνθημα «όλοι έξω από τον ΕΟΠΥΥ». Και εδώ ακριβώς ξεκινούν τα προβλήματα που δημιουργεί η αυτοκριτική μας, η ενδοσκόπησή μας, η σύγκρουση του παλιού, του σαθρού ,του ξεπερασμένου με το νέο και ελπιδοφόρο που ούτως ή αλλιώς πλησιάζει αν δεν έχει φτάσει κιόλας.
Ο ΠΙΣ καθώς και οι συνδικαλιστικές παρατάξεις όφειλαν:
· να παλέψουν μέσω τον αποφάσεων τους προς αυτή την κατεύθυνση, της σφυρηλάτησης της ενότητας όλου του ιατρικού κόσμου, διαλύοντας με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ελεεινά υποσύνολα, χορτασμένες- άπληστες ομάδες, σκανδαλωδώς προνομιούχες διεφθαρμένες κάστες και άλλα ερπετά που λυμαίνονται το χώρο της υγείας χρόνια τώρα.
· Να διαλύσουν τον ΕΟΠΠΥ άμεσα ζητώντας από τους συναδέλφους που ήδη αποτελούν τον πυλώνα του (γιατροί του ΙΚΑ) να παραιτηθούν εγκαινιάζοντας μια καινούργια αρχή, αυτή της ισονομίας και της δικαιοσύνης όταν μάλιστα οι τελευταίοι δεν έχουν και τίποτα να χάσουν. Γιατί άραγε οι συνάδελφοι δεν το κάνουν? Σ αυτό το ερώτημα ψάχνω πολύ καιρό απάντηση.
· Να εκπλήξουν δυσάρεστα τον αντίπαλο και να τον σύρουν κυριολεκτικά στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με δικούς τους πια όρους που θα ικανοποιούν γιατρό και ασθενή.
· Να εκμεταλλευτούν την ιστορική στιγμή και να εμπνεύσουν όλο τον ιατρικό κόσμο δείχνοντας ότι η ηγεσία του στέκεται στο ύψος των περιστάσεων τώρα και για πάντα.
Αντ̕ αυτού ο ΠΙΣ και οι παρατάξεις:
· Δεν αγγίζουν καν το πρόβλημα ή κατά το κοινώς λεγόμενο «ποιούν τη νήσσα», κρύβοντας τη βρωμιά κάτω από το χαλί.
· Επιμένουν για την ενότητα του ιατρικού κόσμου που μόνο μειδιάματα, αν όχι γέλια προκαλεί.
· Καλούν σε κινητοποιήσεις, θέτουν κόκκινες, πράσινες και ποικίλου χρώματος γραμμές για την είσοδο στον ΕΟΠΥΥ όταν σιωπούν σκανδαλωδώς για τους ήδη υπάρχοντες συναδέλφους που αποτελούν τη βάση του ΕΟΠΥΥ και που το αποδέχονται ως, άκουσον- άκουσον αναγκαιότητα.
· Καλούν σε δράσεις τύπου κλεφτοπόλεμου που στερούνται σοβαρότητας (μη επίδοση βεβαιώσεων, αποχή από τη συνταγογράφηση για 5,6,9 μέρες, προσφυγές σε ατέλειωτες δικαστικές μάχες κλπ.).
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Δεν φταίει ο Βουδούρης, η Δρέττα ή οι Κουτρουμανολοβέρδοι για το κατάντημά μας, αλλά εμείς οι ίδιοι και οι ηγεσίες μας. Δεν θέλουμε να αλλάξουμε, δεν θέλουμε να παρατήσουμε πρακτικές και συνήθειες μιας παλιάς Ελλάδας, ούτε την ύστατη στιγμή που η χώρα ολόκληρη βουτηγμένη στη διάβρωση και τη διαφθορά καταρρέει. Θα μας αλλάξουν τα ίδια τα γεγονότα, αλλά οι αλλαγές τότε θα είναι βίαιες και ανεξέλεγκτες. Φαίνεται ότι είμαστε πολύ μικροί για μεγάλα πράγματα.
Για το Ιατρικό Σύλλογο Κοζάνης το διακύβευμα των ημερών μας είναι η ενότητα και μόνον αυτή. Προς αυτή την κατεύθυνση καταθέσαμε στον ΠΙΣ συγκεκριμένη πρόταση που υποστηρίξαμε στην ΕΓΣ και που κοινοποιήθηκε σε όλους σας. Προς μεγάλη έκπληξη μας δεν συμπεριλήφθηκε καν στην εισήγηση του οργάνου, πράγμα που μας γεμίζει ερωτηματικά για το σκεπτικό αυτής της παράλειψης.
Για μας τη μεγαλύτερη αξία έχει η ισονομία και η δικαιοσύνη μεταξύ όλων των συναδέλφων, που αποτελούν άλλωστε συνταγματικές επιταγές, και θα παλέψουμε για αυτές με πάθος.
Πιστοί στην αρχή της δημοκρατίας και των εξαγγελιών μας οφείλουμε να πειθαρχήσουμε στις αποφάσεις του ΠΙΣ και θα το κάνουμε.. Η ζέση όμως και το πάθος στην εφαρμογή τους έχει σίγουρα χαθεί από τον ιατρικό κόσμο που απογοητεύτηκε για άλλη μια φορά.
Με τιμή
Βασιλακόπουλος Βασίλειος
Καρδιολόγος
Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Κοζάνης
