Μετά από την εσπευσμένη ανακοίνωση του Κ. Βουδούρη για άμεση ένταξη των ιατρών στον ΕΟΠΥΥ από 01/11/11, επιθυμώ να επισημάνω τα έξης:
Το ιατρικό σώμα που αποτελεί, λόγω της έμφυτης πολυδιάσπασης του χώρου, το καλό παιδί της περίθαλψης τα τελευταία δύο χρόνια “κέρδισε” με τη συντηρητική και διχαστική του στάση τα εξής:
τον εκβιασμό να χρηματοδοτεί αδιαμαρτύρητα το σύστημα χωρίς συστηματικό προγραμματισμό των πληρωμών για τα δεδουλευμένα αλλά και να μην υπάρχει εγγύηση για την αποπληρωμή των παροχών που θα προκύψουν από τον ΕΟΠΥΥ, που παραγράφονται μετά από ένα έτος.
τιμωρήθηκε με την απώλεια της ελεύθερης συνταγογράφησης για αυτούς που τόλμησαν να αψηφήσουν τις υφιστάμενες συμβάσεις.
πήρε υπόσχεση για συλλογική σύμβαση με αντίτιμο το εξευτελιστικό ποσό του 1 ευρώ ανά ασφαλισμένο. Αντίθετα οι φαρμακοποιοί υπογράφουν συλλογική σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ.
ανταμείφθηκε με την υπόσχεση αμοιβής του αναξιοπρεπούς ποσού των 1000 ευρώ μηνιαίως που δεν καλύπτουν ούτε τα λειτουργικά έξοδα ενός γραφείου, ενώ ο δημόσιος λειτουργός υπέστη απανωτές σημαντικές περικοπές του μισθού του.
υποχρεώθηκε εσπευσμένα να ενταχθεί στο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, που δυστυχώς είναι ανεπαρκής τεχνολογικά, με νομικά ελλείμματα όσον αφορά την ασφάλεια και με σημαντικά κενά στη βάση δεδομένων του συστήματος, με συνέπεια την ατελείωτη ταλαιπωρία του ιατρού και του ασφαλισμένου.
σύρεται από τη μύτη στο ενιαίο ταμείο χωρίς τις βασικές νομικές και δομικές προϋποθέσεις μίας τέτοιας διαδικασίας όπως είναι η υπογραφή σύμβασης και το νομικό πλαίσιο λειτουργίας του ταμείου.
πληρώνει τοις μετρητοίς τις δικές τους δαπάνες υγείας και περίθαλψης.
με το “κούρεμα” που αποδέχτηκε η χώρα, χάνεται και η τελευταία ελπίδα για μία αξιοπρεπή σύνταξη.
Εύλογα ερωτηματικά για τους συναδέλφους που αρνούνται να αντιληφθούν την πραγματικότητα είναι:
Πως θα αποδεχτούμε συνταγολόγια του ΕΟΠΥΥ χωρίς υπογραφή σύμβασης και πως θα τεκμηριώσουμε την ύπαρξη δεδουλευμένων υπηρεσιών με το νέο ταμείο;
Εαν αποδεχτούμε χωρίς όρους και προϋποθέσεις την ένταξη στο νέο ταμείο χωρίς σύμβαση, τότε χάνουμε και τη διαπραγματευτική μας δύναμη για την είσπραξη των δεδουλευμένων του ΟΠΑΔ, ΟΑΕΕ, κλπ., ταμείων που τελούν υπό κατάργηση.
Πως είμαστε σίγουροι ότι ενώ ο ενιαίος φορέας θα μας δοκιμάσει για δύο-τρείς μήνες (δωρεάν), ότι τελικά θα επιλεγούμε με κάποια προς το παρόν άγνωστα κριτήρια;
Πως μπορούμε να ενταχθούμε σε έναν οργανισμό χωρίς νόμιμο και επίσημο πλαίσιο λειτουργίας από τη στιγμή που οποιαδήποτε υποψία παραβατικής συμπεριφοράς αποτελεί στοιχείο πειθαρχικής δίκης;
Που φτάνει το όριο της επιστημονικής και επαγγελματικής μας αξιοπρέπειας.
“Ο εφιάλτης θα τελειώσει όταν ξυπνήσουμε εμείς”
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς,
Αννα Μαστοράκου
Μέλος ΔΣ ΙΣΠ
