Οι αναφορές περί «μεταξωτών» και «επιδεξίων» του τίτλου παραπέμπει ευθέως σε γνωστή λαϊκή παροιμία, η οποία διδάσκει ότι «η επιτυχής υλοποίηση των μεγαλεπήβολων σχεδίων και έργων, προαπαιτεί την ύπαρξη της αναγκαίας προετοιμασίας και υποδομής».
Με αυτό το πνεύμα επιχειρώντας μια εκτίμηση των αποτελεσμάτων από την τρέχουσα εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, κοινό συμπέρασμα είναι ότι αυτή ξεκίνησε κατά τρόπον πρόχειρο και χωρίς να έχουν διασφαλιστεί οι αναγκαίες προυποθέσεις για την αδιατάρακτη λειτουργία της.
Οι Ιατρικοί Φορείς προεξάρχοντος του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου, από πολλών ετών, είχαν εντάξει στο διεκδικητικό τους πλαίσιο την συνολική ηλεκτρονική διαχείριση του ιατρικού έργου, την καθιέρωση του ηλεκτρονικού φακέλου κάθε ασθενούς και την χρήση της ατομικής ηλεκτρονικής κάρτας υγείας, η οποία θα καταργούσε τα παραδοσιακά ατομικά βιβλιάρια περίθαλψης και θα έδινε την δυνατότητα στον ιατρό να είναι ενήμερος για τη γενικότερη κατάσταση υγείας του ασθενούς που τον επισκέπτεται, και πλήν άλλων να έχει την δυνατότητα της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και παραπεμπτικογραφίας.
Αυτό άλλωστε, υπήρξε ένα επιτυχημένο μοντέλο ηλεκτρονικής διαχειρίσης του ατομικού φακέλου υγείας του ασθενούς, το οποίο λειτουργεί επιτυχώς έως σήμερα στις προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες και που σταδιακά υιοθετείται και από χώρες της Εγγύς Ανατολής. Απαραίτητη προυπόθεση, βέβαια, για την λειτουργία αυτών των ηλεκτρονικών συστημάτων, είναι η τεχνική υποστήριξη της υφιστάμενης δικτυακής υποδομής, η οποία ως έχει, δεν μπορεί να υποστηρίξει την συνολική εφαρμογή του συστήματος στον ελληνικό χώρο.
Η εναρμόνιση της διαχείρισης του ιστορικού του ασθενούς μέσω των ηλεκτρονικών εφαρμογών είναι απαίτηση των καιρών και διαπνέεται από την ηθική βάση ότι πρώτιστα λειτουργεί προς το συμφέρον του ασθενούς ενώ παράλληλα διευκολύνει το έργο του ιατρού. Ως φυσική συνέπεια της ηλεκτρονικής εφαρμογής, αναδεικνύεται και ο αυτονόητος έλεγχος των δαπανών υγείας, τον οποίον οι κυβερνώντες δεν θέλησαν μέχρι σήμερα να ενισχύσουν με το αναγκαίο θεσμικό πλαίσιο και την ενεργοποίηση των καταλλήλων ελεγκτικών μηχανισμών.
Η πολιτική ηγεσία με πολλή μεγάλη καθυστέρηση αποφάσισε να εφαρμόσει την ηλεκτρονική υγεία, κατά τρόπον όμως εντελώς αποσπασματικό, εκκινώντας ανάστροφα και παραβλέποντας την ηθική διάσταση του ζητήματος. Ετσι, χωρίς να διασφαλίσει την αναγκαία υποδομή του συστήματος, παρέβλεψε το αίτημα της συνολικής καθιέρωσης της ηλεκτρονικής υγείας σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, και περιορίστηκε στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση και παραπεμπτικογραφία, επικαλούμενη την ανάγκη περιορισμού των δαπανών χάριν λογιστικών και μόνον σκοπιμοτήτων και αρνούμενη να προσεγγίσει τις επιμέρους επισημάνσεις του ιατρικού κόσμου.
Οι Επιστημονικοί Φορείς, παρά την προχειρότητα του κυβερνητικού εγχειρήματος, υποστήριξαν συνολικά την πρωτοβουλία, με την προσδοκία ότι αποτελεί ένα θετικό βήμα για την συνολικώς επιτυχή ηλεκτρονική διαχείριση στο χώρο της Υγείας. Το ίδιο συνέβη και με τους ιατρούς οι οποίοι έσπευσαν να πιστοποιηθούν στην ηλεκτρονική εφαρμογή.
Μέσα από έναν πρόχειρο απολογισμό, μπορεί σήμερα να καταγραφεί το αποτέλεσμα ως ιδιαιτέρως απογοητευτικό, ενώ καθημερινώς εκδηλώνονται έντονες διαμαρτυρίες εκ μέρους ασφαλισμένων, ιατρών και φαρμακοποιών.
Το σύστημα λειτουργεί, ελάχιστες ώρες την ημέρα και όχι καθορισμένες, διεκπεραιώνοντας με απελπιστικά αργούς ρυθμούς την ηλεκτρονική συνταγογράφηση και παραπεμπτικογραφία.
Αποτέλεσμα αυτού, είναι να χάνονται ατέλειωτες εργατοώρες στην προσπάθεια εφαρμογής των ηλεκτρονικών εργασιών, να καταγράφεται ατέλειωτη ταλαιπωρία για όλους και να διαταράσσονται συνολικώς οι σχέσεις αγαστής συνεργασίας ιατρού-ασφαλισμένου-φαρμακοποιού.
Αυτή η κατάσταση είναι εμφανές, ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί ως έχει. Επιβάλλεται άμεσα να επανασχεδιαστεί το όλο σύστημα με την εγκατάσταση νέων εξελιγμένων τεχνολογικών υποδομών, οι οποίες να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις.
Εως ότου αυτό επιτευχθεί, πρέπει να γίνεται αποδεκτή η σύνθετη συνταγογράφηση- παραπεμπτικογραφία, τόσο με ηλεκτρονικό όσο και με χειρόγραφο τρόπο.
Η τεχνολογική επάρκεια των ηλεκτρονικών εφαρμογών είναι η ικανή και αναγκαία προυπόθεση για την ομαλή λειτουργία του συστήματος. Εάν αυτό δεν εξασφαλιστεί, αυτές οι λειτουργίες κινδυνεύουν να αυτοκαταργηθούν ως δυσεφάρμοστες. Είναι αυτονόητο δε ότι η αναγκαία τεχνική αναβάθμιση των εφαρμογών της ηλεκτρονικής υγείας απαιτεί σοβαρές επενδύσεις, για να αιτιολογηθεί και η αναφορά του τίτλου περί της «βαφής των αυγών» που παραπέμπει σε άλλη σχετική με το θέμα λαϊκή παροιμία.
