Κλίμα εθνικής τραγωδίας διαμορφώνεται τις τελευταίες ημέρες. Στην οικονομική κρίση και την κοινωνική αποσύνθεση προστίθεται η κατάρρευση του κράτους (κλειστές εφορίες, σκουπίδια στους δρόμους κ.λπ) και το ναυάγιο του πολιτικού συστήματος.
Την ίδια στιγμή τα «κέντρα» των Βρυξελλών προετοιμάζουν ερήμην της χώρας μας «σχέδιο δράσης για την Ελλάδα» το οποίο θα εποπτεύεται «από κάποιον που θα μιλάει ελληνικά, αλλά δεν θα είναι μέρος των Ελλήνων», όπως μετέδωσε χθες το Reuters. Ένα σχέδιο που δείχνουν να «υποψιάζονται» ο υπουργός οικονομικών και ο πρωθυπουργός ή γνωρίζουν και προς το παρόν δεν θέλουν να μας αποκαλύψουν. Πρόκειται για συνδυασμό από φαινόμενα που προηγούνται μιας μεγάλης καταστροφής.
Η έκδηλη ταραχή του πρωθυπουργού στις δημόσιες τοποθετήσεις του και τις πολιτικές του επιλογές ωστόσο μας προετοιμάζουν για τα χειρότερα. Ο αλλοπρόσαλλος τρόπος που διαχειρίστηκε την συνάντηση με τον αρχηγό της ΝΔ και οι τυφλές επιθέσεις σε δικαστές, ΜΜΕ και τράπεζες περισσότερο φανερώνουν δραματικά αδιέξοδα παρά οργανωμένη στρατηγική διαχείρισης της κατάστασης.
Ο κ. Παπανδρέου επαναλαμβάνει συχνά ότι βρισκόμαστε σε «πόλεμο» και δεν έχει άδικο. Μόνο πώς όταν μια χώρα που βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου ο πρωθυπουργός οφείλει να συμπεριφέρεται ως αρχιστράτηγος, να συγκεντρώνει δυνάμεις να καλλιεργεί την ενότητα και να παίρνει γενναίες πρωτοβουλίες αντί να ανησυχεί για την κατανομή ευθυνών την επόμενη ημέρα επικεντρώνοντας στο «Γουδί».
Δεν είναι δυνατόν οι κραυγές του περιθωρίου να νομιμοποιούνται και να μπαίνουν πρώτα –πρώτα στο τραπέζι του επίσημου πολιτικού διαλόγου κυβέρνησης – αντιπολίτευσης, υπονομεύοντας κάθε προσπάθεια δημιουργίας εθνικού μετώπου. Εκτός κι αν γνωρίζει πώς έχει χάσει ήδη τον πόλεμο και προετοιμάζεται για τις συνέπειες.
Αν κρίνουμε από τις τελευταίες εξελίξεις εκείνο που φοβάται ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να είναι το πολυνομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις που ψηφίζεται στη Βουλή. Με τις πιέσεις από την μία και τις τροπολογίες που υιοθέτησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος από την άλλη, αίρονται οι περισσότερες από τις ενστάσεις των βουλευτών της συμπολίτευσης και θεωρείται βέβαιο ότι θα ψηφισθεί έστω και με κάποιες απώλειες.
Αυτό που τρομάζει του Γιώργο Παπανδρέου είναι το ραντεβού της Κυριακής, το οποίο δυστυχώς εξελίσσεται στα «τυφλά». Περιμέναμε ένα γενναίο «κούρεμα» του χρέους που παρά τις παρενέργειες θα βοηθούσε σημαντικά την προσπάθεια της Ελλάδος να αναπνεύσει οικονομικά. Η κυβέρνηση αν και δεν συμμετέχει σ΄ αυτό τον διάλογο ήλπιζε σε ένα θετικό αποτέλεσμα.
Τα δημοσιεύματα όμως του ξένου τύπου και οι επίσημες δηλώσεις των ηγετών της ευρωζώνης (το άρθρο του Όλι Ρέν στο «Θέμα» της περασμένης Κυριακής είναι ενδεικτικό) προϊδεάζουν ότι κάτι διαφορετικό μας περιμένει την Κυριακή. Θα είναι αυστηρός περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας (η οποία αμφισβητείται ήδη από το μνημόνιο), θα είναι «διαρκής τρόικα», θα είναι η επιτροπεία της κυβέρνησης από την ομάδα Ράϊχενμπαχ ή εμπράγματες εγγυήσεις για τα νέα δάνεια; Το καθένα από αυτά ή συνδυασμός όλων των παραπάνω ισοδυναμούν με εθνική τραγωδία , την οικονομική πτυχή της οποίας ούτε να φανταστούμε δεν μπορούμε ακόμη.
Koytras_b@yahoo.gr
