«Λαέ πολέμα, σου πίνουνε το αίμα» ήταν το σύνθημα των εργαζομένων στις δημόσιες συγκοινωνίες που συγκεντρώθηκαν στις 11 το πρωί στην πλατεία Κοτζιά και μία ώρα αργότερα, ξεκίνησαν πορεία διαμαρτυρίας μέχρι την πλατεία Συντάγματος.
Μαύρες σημαίες
Μαύρες σημαίες κρατούσαν οι εργαζόμενοι στα λεωφορεία (ΕΘΕΛ). Ο Κων. Σιορίκης (σωματείο ΟΑΣΑ) θα πει ότι «τέτοιες κινητοποιήσεις είχα να ζήσω από το 1992, όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφάσισε να ιδιωτικοποιήσει τις συγκοινωνίες, αλλά ανατράπηκε. Υποχρεωθήκαμε ν’ αντισταθούμε στον πόλεμο που κήρυξε η κυβέρνηση. Το νομοσχέδιο για την εξυγίανση και ανάπτυξη των συγκοινωνιών απαξίωσε τις συγκοινωνίες. Πέρυσι τον Σεπτέμβριο είχαμε 3.580 οδηγούς στις βάρδιες και φέτος 2.750. Το επιβατικό κοινό “σαρδελοποιήθηκε” λόγω της αραίωσης των δρομολογίων».
«Λιτότητα και ανεργία βουλιάξατε την κοινωνία», φώναζαν έξω από τη Βουλή. «Ζητάμε να πέσει η κυβέρνηση. Διότι ό,τι κερδίσαμε σε εξήντα χρόνια δουλειάς το χάνουμε σε ενάμιση χρόνο. Καλύπτουν ο ένας τον άλλο. Δεν μπήκε ένας κλέφτης στη φυλακή. Ετσι σώζουν τη χώρα;», λέει ο Αντ. Σταματόπουλος (πρ. εργαζομένων ΜΕΤΡΟ). Θα πει ότι «με τις μειώσεις μισθών και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, θα δουλεύουμε πέντε ορόφους κάτω από την επιφάνεια της γης, με μισθό πεντακοσίων ευρώ, δηλαδή αποδοχές Βουλγαρίας».
Οταν οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία έφταναν μπροστά στη Βουλή, οι εργαζόμενοι στο ΜΕΤΡΟ τούς περίμεναν για να ενωθούν. Μαζί με γιατρούς, νοσηλευτές, διοικητικούς υπαλλήλους νοσοκομείων αλλά και υπαλλήλους του υπ. Εμπορίου, εργαζόμενους στο ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) και τον ΕΟΜΜΕΧ. Το κάθε νοσοκομείο είχε ξεχωριστό μπλοκ και πανό. Φορώντας άσπρες μπλούζες και νοσοκομειακές μάσκες, συγκεντρώθηκαν το πρωί στο υπ. Υγείας και έκαναν πορεία μέχρι την πλατεία Συντάγματος.
Νοσοκομειακοί
«Μας κοροϊδεύουν. Τα νυχτερινά, οι αργίες και οι εφημερίες δεν έχουν πληρωθεί από τον Ιούνιο. Από 24 τραυματιοφορείς στο νοσοκομείο “Σωτηρία” έμειναν 17. Και με τις κρατήσεις ορισμένοι θα πάρουν 34 ευρώ δεκαπενθήμερο» λέει ο Κ. Φωτομύρος, εργαζόμενος στο ίδιο νοσοκομείο.
Εκπρόσωποι της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) λένε ότι «χωρίς δημόσια υγεία και παιδεία δεν υπάρχει κράτος. Μας εξαπάτησαν. Αν πρέπει να ζήσουμε με 400 ευρώ, δεν θα μπορείτε να νοσηλευτείτε. Γι’ αυτό καθημερινά, τον τελευταίο μήνα, κάνουμε στάσεις εργασίας και κινητοποιήσεις».
Η 53χρονη Στέλλα είναι νοσηλεύτρια 34 χρόνια: «Παίρνω 800 ευρώ. Εχω 80 ασθενείς στη βάρδια. Δεν έχω σύριγγες και γάντια και νοσηλεύω μολυσματικές ασθένειες όπως η ηπατίτιδα και η ελονοσία».
«Καθημερινά συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις. Η συμφωνία με το Κατάρ βασίζεται στις δικές μας έρευνες, στη Χαλκιδική», λέει ο Βαγγ. Στεφανιώτης (ΙΓΜΕ). «Απαξιώνουν ένα επιστημονικό δυναμικό, καταργώντας έναν αναπτυξιακό οργανισμό» προσθέτει ο Δημ. Τροχαλάκης (ΕΟΜΜΕΧ).
