Ενα έργο παλιό σε σύγχρονη εκδοχή. Πριν από μισό αιώνα ήταν οι ανειδίκευτοι εργάτες που έκαναν ουρές στα λιμάνια της Ελλάδας για να επιβιβαστούν σε πλοία και να ταξιδέψουν 30 και πλέον μέρες πριν φτάσουν στη γη της επαγγελίας…
Σήμερα οι νέοι μετανάστες είναι κυρίως επιστήμονες. Γιατροί του ΕΣΥ ή ιδιώτες κάθε ειδικότητας (από ΩΡΛ και πνευμονολόγοι μέχρι ουρολόγοι), φτασμένοι καρδιοχειρουργοί ή νέοι ειδικευόμενοι, στελέχη πολυεθνικών, αρχιτέκτονες, μηχανικοί, νοσηλευτές, ψυχολόγοι.
Εργαζόμενοι στο Δημόσιο με μονιμότητα, που χάνουν τον λογαριασμό με το ενιαίο μισθολόγιο και νιώθουν την επέλαση της εφεδρείας, ελεύθεροι επαγγελματίες χωρίς… πελατεία, μισθωτοί σε μεγάλες ή μικρές επιχειρήσεις, άνεργοι.
Ανθρωποι σε “κρίσιμη ηλικία”, κυρίως 30-40 ετών, γονείς που “θέλουν ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά τους”. Οι Ελληνες κάνουν ξανά ουρές, εν έτει 2011, για μία διέξοδο στην Αυστραλία. Οπως μας λέει και ο Κωνσταντίνος Λουκοβίτης, γιατρός 30 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη, “πριν 50 χρόνια έφευγαν οι εργάτες, τώρα φεύγουν τα μυαλά”…
Αποφασισμένες να φύγουν για την Αυστραλία δηλώνουν η 24χρονη περιβαλλοντολόγος Χρύσα Μαρινοπούλου και η 30χρονη νοσηλεύτρια Νικολίτσα Αναστασοπούλου
Αποφασισμένες να φύγουν για την Αυστραλία δηλώνουν η 24χρονη περιβαλλοντολόγος Χρύσα Μαρινοπούλου και η 30χρονη νοσηλεύτρια Νικολίτσα Αναστασοπούλου
Στις αίθουσες του Χίλτον, όπου πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο η διημερίδα του αυστραλιανού υπουργείου Μετανάστευσης και Υπηκοότητας η προσέλευση νέων επιστημόνων ήταν εντυπωσιακή.
“Υπήρξε τεράστιο ενδιαφέρον”, λένε στελέχη του αυστραλιανού υπουργείου, διευκρινίζοντας πως οι αιτήσεις από όλη την Ελλάδα για τις πέντε ενημερωτικές συνεδρίες της διημερίδας έφτασαν τις 15.000! Από αυτούς μόνο 1.250, περίπου, έλαβαν την πολυπόθητη πρόσκληση.
Ο 35χρονος χειρουργός Γιάννης Τσακίρης τονίζει ότι στον κύκλο του πάρα πολύς κόσμος ενδιαφέρεται να φύγει στο εξωτερικό
Ο 35χρονος χειρουργός Γιάννης Τσακίρης τονίζει ότι στον κύκλο του πάρα πολύς κόσμος ενδιαφέρεται να φύγει στο εξωτερικό
“Το 2013 τελειώνει η ειδικότητά μου και θα βρεθώ πάλι στην αναζήτηση εργασίας. Εχω δύο παιδιά. Εχασα 50 ευρώ από τις εφημερίες και άλλα 150 από τον μισθό μου με τις μέχρι τώρα περικοπές. Και δεν έχω πληρώσει ακόμη έκτακτες εισφορές και λοιπούς φόρους”.
Ο Ηλίας είναι 36 χρόνων, καρδιολόγος σε δημόσιο νοσοκομείο. “Εχω ακούσει καλά λόγια για την Αυστραλία, για τις συνθήκες διαβίωσης και τα μισθολογικά. Δεν περιμένω να μου στρώσουν κόκκινα χαλιά. Αλλά από το να κάτσω εδώ”…
Από όλη την Ελλάδα
«Είμαι πολύ απογοητευμένη και δεν νομίζω ότι υπάρχουν ελπίδες να πάνε τα πράγματα καλύτερα», λέει η 45χρονη Μαρία Λιόση, προϊσταμένη νοσηλεύτρια στο Ιπποκράτειο
«Είμαι πολύ απογοητευμένη και δεν νομίζω ότι υπάρχουν ελπίδες να πάνε τα πράγματα καλύτερα», λέει η 45χρονη Μαρία Λιόση, προϊσταμένη νοσηλεύτρια στο Ιπποκράτειο
Δίπλα του, στα πολυτελή σαλόνια του ξενοδοχείου κάθονται επαγγελματίες από όλη την Ελλάδα, από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Κρήτη, που ήρθαν στην Αθήνα ειδικά για την εκδήλωση. Ανταλλάσσουν πληροφορίες για τη μακρινή χώρα, μοιράζονται τις αγωνίες τους. Ανθρωποι θυμωμένοι με την κατάσταση στην Ελλάδα. Νέοι απογοητευμένοι. Οικογενειάρχες σχεδόν απελπισμένοι.
“Δεν θέλουμε να γίνουμε πλούσιοι. Απλώς μια καλύτερη ποιότητα ζωής, ασφάλεια και αξιοκρατία ψάχνουμε”, θα μας πει η Φωτεινή, γενική γιατρός από Κέντρο Υγείας του Βόλου. Ο άντρας της είναι πολιτικός μηχανικός και φαίνονται αποφασισμένοι να φύγουν. “Δεν υπάρχουν σημάδια βελτίωσης στην Ελλάδα. Τι κι αν η Αυστραλία είναι μακριά; Οπου γης και πατρίς”.
«Ψάχνω κάπου να ολοκληρώσω την ειδικότητά μου. Είμαι απογοητευμένος πλήρως από τα όσα γίνονται στην Ελλάδα», λέει ο 30χρονος γιατρός, Κωνσταντίνος Λουκοβίτης
«Ψάχνω κάπου να ολοκληρώσω την ειδικότητά μου. Είμαι απογοητευμένος πλήρως από τα όσα γίνονται στην Ελλάδα», λέει ο 30χρονος γιατρός, Κωνσταντίνος Λουκοβίτης
“Να φεύγαμε αύριο”
Ορισμένοι ψάχνουν εδώ και μήνες πληροφορίες για μετανάστευση. Αρκετοί είναι με τη βαλίτσα στο χέρι. “Αν μας έλεγαν ότι αύριο μπορούμε να φύγουμε, θα είχαμε ήδη ετοιμάσει βαλίτσες”, μας λένε ο 40χρονος Νίκος Δαγκωνάκης και η 38χρονη γυναίκα του Ιωάννα Μεφσούτ, που ήρθαν από την Κρήτη.
Κάποιοι έφεραν μαζί συγγενείς και φίλους, που περίμεναν απ’ έξω με αγωνία. Αλλοι ήρθαν χωρίς να έχουν καν πρόσκληση. Ετσι, μήπως και μπουν. Ακόμη και από την επαρχία. Και όταν βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους μεγαλόσωμους φύλακες, άρχισαν να παίρνουν τηλέφωνα σε γνωστούς τους βουλευτές…
“Υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον. Θα συναντηθώ τώρα με την παρέα μου για να τους ενημερώσω”, μας λέει η 30χρονη Χριστίνα, γενική γιατρός. Δεν είναι, βέβαια, όλοι τόσο αποφασισμένοι. Κάποιοι ήρθαν απλώς για ενημέρωση. Για να έχουν μια εναλλακτική -λένε- όταν ζορίσουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα.
«Αγαπάω τη χώρα μου, αλλά εδώ μας έκοψαν τα φτερά», σημειώνει ο ηλεκτρολόγος μηχανικός Δημήτρης Ταραμπίκος
«Αγαπάω τη χώρα μου, αλλά εδώ μας έκοψαν τα φτερά», σημειώνει ο ηλεκτρολόγος μηχανικός Δημήτρης Ταραμπίκος
ΟΥΡΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ
“Δεν έχει τίποτα η Ελλάδα για να μας κρατήσει. Μας διώχνει καθημερινά”
Παράλληλα με τη διημερίδα του αυστραλιανού υπουργείου, σε άλλη αίθουσα του κεντρικού ξενοδοχείου οι Ελληνοαυστραλοί υπεύθυνοι μίας σχολής για μετανάστες ενημέρωναν για τα εκπαιδευτικά προγράμματα που παρέχουν στους τομείς της μηχανολογίας, των οικοδομικών σπουδών και των επιχειρήσεων. Κι εκεί ουρές από νέους που θέλουν να φύγουν με μια φοιτητική βίζα για να φτιάξουν τη ζωή τους στη μακρινή Μελβούρνη.
Επιστήμονες στην ουρά για την Αυστραλία
“Είμαι περιβαλλοντολόγος. Εχω ψάξει πολύ για δουλειά αλλά δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. Το έχουμε αποφασίσει να φύγουμε με τον αρραβωνιαστικό μου. Δεν έχει πια κάτι η Ελλάδα να μας κρατήσει. Μας διώχνει κάθε μέρα. Στην Αυστραλία πιστεύουμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, να κάνουμε την οικογένειά μας και να ζήσουμε μια αξιοπρεπή ζωή”, μας λέει η 24χρονη Χρύσα Μαρινοπούλου. “Στην Αυστραλία υπάρχει ελληνισμός και θα μας είναι οικείο το περιβάλλον. Εδώ δεν υπάρχει μέλλον. Είμαι 28 χρονών. Δεν μπορώ να παραδώσω τα όπλα”, θα συμπληρώσει ο μηχανολόγος ? μηχανικός Κωνσταντίνος Μπουραζάνης.
Ζητούν νοσηλεύτριες
Προφανώς δεν είναι τυχαίο πως ένα γηροκομείο για Ελληνες στη Μελβούρνη, που ζητά νοσηλεύτριες οι οποίες να μιλούν ελληνικά και αγγλικά, έχει δεχτεί περίπου 1.500 βιογραφικά από Ελλάδα για διάφορες ειδικότητες… Ενα από τα στοιχεία άλλωστε που αναφέρθηκε στη διημερίδα είναι πως ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων στην Αυστραλία είναι πάνω από 65 χρονών. Γι’ αυτό και οι νέοι πριμοδοτούνται στην αξιολόγηση της βίζας.
Στην πρώτη γραμμή τα ιατρικά επαγγέλματα
Δεκάδες γιατροί ετοιμάζουν βαλίτσες…
Αποφασισμένοι να μεταναστεύσουν δήλωσαν γιατροί και νοσηλευτές που συμμετείχαν στις ημερίδες. “Δεν υπάρχει πλέον ελπίδα εδώ”, σημείωναν με απογοήτευση
Δεκάδες γιατροί κάθε ειδικότητας, νοσηλεύτριες, ψυχολόγοι, οδοντίατροι βρέθηκαν στις διημερίδες για μετανάστευση στην Αυστραλία. Τα υγειονομικά επαγγέλματα είναι, άλλωστε, στην πρώτη γραμμή της ζήτησης στη μακρινή χώρα. “Ψάχνω μια χώρα να ολοκληρώσω την ειδικότητά μου. Εχω κάνει έναν χρόνο γενική χειρουργική και θέλω να γίνω ορθοπεδικός”, μας λέει ο Κωνσταντίνος Λουκοβίτης, 30 χρόνων, που ήρθε από τη Θεσσαλονίκη ειδικά για την εκδήλωση. Είναι νέος μπαμπάς, με ένα παιδάκι δύο μηνών. “Σκέφτομαι πού θα μεγαλώσω το παιδί μου, την ποιότητα της εκπαίδευσης και τους μισθούς. Είμαι απογοητευμένος από την Ελλάδα πλήρως”.
“Το ψάχνω 2 μήνες”
Αποφασισμένη να φύγει είναι και η 30χρονη Χάιντι Χαλού, νοσηλεύτρια σε δημόσιο νοσοκομείο. “Το ψάχνω εδώ και δύο μήνες και είμαι αποφασισμένη. Φαίνεται πως έχουν μεγάλη ανάγκη από νοσοκόμες”. Το ίδιο και η 45χρονη συνάδελφός της Μαρία Λιόση, προϊστάμενη νοσηλεύτρια στο Ιπποκράτειο. “Αν υπήρχε μια προοπτική δεν θα έφευγα. Αλλά πιστεύω πως δεν υπάρχει πλέον ελπίδα και θέλω κάτι καλύτερο για μένα και τα παιδιά μου. Ζω σε μια χώρα που απλώς θα μου ρουφάει το αίμα μέχρι να πάρω σύνταξη”.
Στη διημερίδα συμμετείχαν αξιωματούχοι από την Υπατη Αρμοστεία της Αυστραλίας στο Λονδίνο και εκπρόσωποι από τρεις πολιτείες, τη Βικτώρια (Μελβούρνη), τη Νότια Αυστραλία (Αδελαΐδα) και τη Δυτική Αυστραλία (Περθ). Στο Περθ για παράδειγμα, όπου χτίζεται ένα μεγάλο νοσοκομείο, έχουν ανάγκη από πολλούς γιατρούς και νοσηλευτές. Οπως είπαν στους συμμετέχοντες, ένα μέσο σπίτι κοστίζει σε αυτές τις περιοχές από 230.000 έως 450.000 ευρώ. Ο μισθός μίας νοσηλεύτριας ξεπερνά τα 50.000 ευρώ τον χρόνο, ενώ ενός πρωτοδιοριζόμενου γιατρού επιμελητή τα 80.000 ευρώ τον χρόνο.
“Ενας νεαρός επιμελητής θα παίρνει στην Αυστραλία περίπου 5.000 ευρώ τον μήνα καθαρά, υπολογίζοντας και τους φόρους. Με αυτά τα λεφτά μπορείς να ζεις καλά εκεί. Δεν μπορείς, όμως, να ξεπληρώνεις ταυτόχρονα δάνεια και χρέη εδώ ή να μαζεύεις λεφτά για να γυρίσεις κάποτε πλούσιος”, θα μας πει ο 35χρονος χειρουργός Γιάννης Τσακίρης. Στον κύκλο του, μας λέει, πάρα πολύς κόσμος ενδιαφέρεται να φύγει.
Ο Νίκος από την άλλη, που είναι 46 χρόνων, καρδιοχειρουργός, το σκέφτεται πολύ, καθώς η διαδικασία για τη βίζα και την αναγνώριση πτυχίων και ειδικότητας δεν είναι εύκολη.
“Αφού σε δεχτούν σε κάποια κλινική, πρέπει να παραμείνεις για μερικούς μήνες υπό επίβλεψη και μετά δίνεις εξετάσεις για να πιστοποιήσεις την ειδικότητα”. Αρκετοί δείχνουν αποθαρρημένοι και μιλούν για γραφειοκρατικές και δαιδαλώδεις διαδικασίες, που απαιτούν πολύ χρόνο και ουκ ολίγο χρήμα.
ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ
“Δεν θα περιμένω μία 10ετία να βγούμε από την κρίση”
Μηχανικοί όλων των ειδικοτήτων ήταν μάλλον η δεύτερη πολυπληθέστερη επαγγελματική ομάδα στην ενημερωτική διημερίδα, ενώ δεν έλειψαν και οι υδραυλικοί, οι χτίστες κ.λπ. “Η Ελλάδα μάς κόβει τα φτερά. Δεν μπορώ να κάτσω να δουλεύω για ένα μισθό της πλάκας και να περιμένω μία 10ετία να βγούμε από την κρίση”, μας λέει ο Δημήτρης Ταραμπίκος, ηλεκτρολόγος μηχανικός.
“Η Αυστραλία είναι μια χώρα με υποδομές. Εδώ κάνουμε βήματα προς τα πίσω συνεχώς. Δεν φαίνεται να θέλει κανείς να αλλάξει τίποτα”, συμπληρώνει ο ίδιος. “Στην Ελλάδα έχουμε διαρθρωτικά προβλήματα που δεν φαίνεται να λύνονται. Συνεπώς δεν έχεις προοπτική να βελτιώσεις τη θέση εργασίας σου, να ικανοποιήσεις φιλοδοξίες και να ανελιχτείς”, συμπληρώνει και ο 33χρονος Σεραφείμ Χατζής, πολιτικός μηχανικός. Δεν ξέρει ακόμη αν θα φύγει, μας λέει. Θα κριθεί από τις εξελίξεις στο άμεσο μέλλον. “Εγώ όμως έχω δουλειά. Αν δεν είχα, θα το σκεφτόμουν πολύ πιο άμεσα. Στην Ελλάδα δεν βλέπω προοπτική”.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ
Ουρές από νέους επιστήμονες, κυρίως γιατρούς και μηχανικούς, για μια θέση στην ενημερωτική διημερίδα που διοργάνωσε το υπουργείο Μετανάστευσης και Υπηκοότητας στην Αθήνα
Αποφασισμένες να φύγουν για την Αυστραλία δηλώνουν η 24χρονη περιβαλλοντολόγος Χρύσα Μαρινοπούλου και η 30χρονη νοσηλεύτρια Νικολίτσα Αναστασοπούλου
Ο 35χρονος χειρουργός Γιάννης Τσακίρης τονίζει ότι στον κύκλο του πάρα πολύς κόσμος ενδιαφέρεται να φύγει στο εξωτερικό
«Είμαι πολύ απογοητευμένη και δεν νομίζω ότι υπάρχουν ελπίδες να πάνε τα πράγματα καλύτερα», λέει η 45χρονη Μαρία Λιόση, προϊσταμένη νοσηλεύτρια στο Ιπποκράτειο
«Ψάχνω κάπου να ολοκληρώσω την ειδικότητά μου. Είμαι απογοητευμένος πλήρως από τα όσα γίνονται στην Ελλάδα», λέει ο 30χρονος γιατρός, Κωνσταντίνος Λουκοβίτης
«Αγαπάω τη χώρα μου, αλλά εδώ μας έκοψαν τα φτερά», σημειώνει ο ηλεκτρολόγος μηχανικός Δημήτρης Ταραμπίκος
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63443162
