Είναι οι “άγιοι” του απομονωμένου νησιώτη. Ο ερχομός τους είναι γιορτή για τους ακρίτες. Εκτός από εξετάσεις, συμβουλές, μικροεπεμβάσεις, διοργανώνουν πολιτιστικές εκδηλώσεις, μοιράζουν επιμορφωτικό υλικό και κατασκευάζουν έργα υποδομής
Κάθε Μάιο τα τελευταία 17 χρόνια οι γιατροί του Αιγαίου περιοδεύουν για δέκα ημέρες με φουσκωτά σκάφη στα νησιά προσφέροντας δωρεάν ιατρικές υπηρεσίες -στους τομείς της πρόληψης, της διάγνωσης και της θεραπείας- σε ανθρώπους που αδυνατούν λόγω των συνθηκών να επισκεφτούν το νοσοκομείο ενός γειτονικού νησιού
Συγκεντρωμένοι στο λιμάνι, με το βλέμμα καρφωμένο στον ορίζοντα, συναγωνίζονται για το ποιος θα πρωτοδεί τα σκάφη. Ηλικιωμένοι οι περισσότεροι αλλά και αρκετοί νέοι ανάμεσά τους, με τα μικρά παιδιά μαζί, προσμένουν ανυπόμονα τη μεγάλη άφιξη. Είναι η μέρα που φτάνουν στο νησί οι Γιατροί του Αιγαίου. Κάτι περισσότερο από επισκέπτες ή φίλοι. Είναι οι “άγιοι” του απομονωμένου νησιώτη. Εκτός από τις ιατρικές υπηρεσίες που παρέχουν, διοργανώνουν πολιτιστικές εκδηλώσεις, μοιράζουν εκπαιδευτικό και μορφωτικό υλικό, ενώ κατασκευάζουν με τη βοήθεια χορηγών έργα υποδομής, στα οποία περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων ένας αφαλατωτής στη Σίκινο, 6 γήπεδα 5×5, 13 παιδικές χαρές, 2 κλειστά γυμναστήρια και έργα υδροδότησης στη Θύμαινα.
Ο ερχομός τους σημαίνει γιορτή στο νησί: εντυπωσιακές φωτοβολίδες, καπνογόνα στον αέρα, κι όταν τα σκάφη φτάνουν στον ντόκο οι καμπάνες της εκκλησίας χτυπούν χαρμόσυνα. Πιασμένοι σε κύκλο κάποιοι χορεύουν υπό τους ήχους παραδοσιακής μουσικής για να καλωσορίσουν την ομάδα.
Οταν οι γιατροί θα στήσουν τα σύνεργά τους και θα αρχίσουν να εξετάζουν τον κόσμο, να δίνουν συμβουλές, να κάνουν μικροεπεμβάσεις ώρες ολόκληρες, ο κόσμος θα τρέχει γύρω τους να βοηθήσει και να παρασταθεί. “Αυτή η αίσθηση της υποδοχής είναι κάτι που δεν περιγράφεται” εξηγεί ο Βασίλης Αθανασίου από την Ομάδα Αιγαίου. “Η εγκατάλειψη που είδαμε στα νησιά ήταν αυτό που μας παρακίνησε να ξεκινήσουμε. Αυτό, όμως, που μας δίνει ζωή, τροφή και κουράγιο για να συνεχίσουμε είναι η υποστήριξη του κόσμου”.
Η αιτία είναι προφανής: Πρόκειται για ανθρώπους αποκλεισμένους στη μοναξιά μιας ολιγομελούς κλειστής κοινωνίας, με ανεπαρκείς συγκοινωνιακές συνδέσεις, αποκομμένους από τον υπόλοιπο κόσμο, χωρίς γιατρό και επιστημονικό εξοπλισμό ή στην καλύτερη περίπτωση με έναν αγροτικό… διά πάσαν νόσον και ιατρεία που θυμίζουν προηγούμενους αιώνες.
Εθελοντές
Η ομάδα απαρτίζεται αποκλειστικά από εθελοντές. Κατά μέσο όρο συμμετέχουν 60 άτομα, μεταξύ των οποίων γιατροί 18 ειδικοτήτων. Κάθε Μάιο τα τελευταία 17 χρόνια εγκαταλείπουν τις ζωές τους και για δέκα έως δώδεκα ημέρες περιοδεύουν με φουσκωτά σκάφη στα νησιά προσφέροντας δωρεάν τις ιατρικές τους υπηρεσίες -στους τομείς της πρόληψης, της διάγνωσης και της θεραπείας- σε ανθρώπους που αδυνατούν να επισκεφτούν το νοσοκομείο ενός γειτονικού νησιού.
Το Αγαθονήσι, οι Λειψοί, η Δονούσα, η Σέριφος, η Πάτμος, η Αμοργός, η Σίκινος, η Ανάφη είναι μερικά από τα νησιά που έχουν κατά καιρούς επισκεφθεί. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα επαναλαμβάνουν δύο ή τρεις τριήμερες αποστολές, όπως χθες, όταν 40 άτομα με διάθεση για κοινωνική προσφορά έβαλαν πλώρη για τη Σχοινούσα, από όπου θα αποχωρήσουν αύριο.
Καλύπτουν με δικά τους χρήματα τα έξοδα της αποστολής και τα αναγκαία υλικά, ενώ μαζί τους φέρουν ιατρικό εξοπλισμό και μηχανήματα: πλήρες μικροβιολογικό εργαστήριο, κινητή έδρα οδοντιατρικής, υπερηχογράφους, καρδιογράφους, μίνι χειρουργεία και ένα ασθενοφόρο σκάφος προληπτικής ιατρικής για πρώτες βοήθειες και μονάδα ανάνηψης. “Πρόκειται για μια δυνατή εμπειρία” διαπιστώνει ο κ. Αθανασίου. “Είναι φοβερή η αίσθηση του να συναντάς την επόμενη χρονιά ανθρώπους που χωρίς τη δική σου παρέμβαση μπορεί και να μη ζούσαν…”.
Γιώργος Γιακμής
Βλέπω τα νησιά με άλλο μάτι
“Θέλω να απαλύνω τον ανθρώπινο πόνο”. Με τη φράση αυτή προσέγγισε πριν από 4 χρόνια την Ομάδα του Αιγαίου ο οδοντίατρος Γιώργος Γιακμής. Η ειδικότητά του είναι ιδιαίτερη, αφού οι οδοντιατρικές εργασίες φαντάζουν πολυτέλεια για ανθρώπους -πολύ περισσότερο ηλικιωμένους- που θα πρέπει να υποβληθούν σε πολύωρα ταξίδια για έναν απλό έλεγχο. “Σε αυτές τις επισκέψεις δεν μπορώ να τοποθετήσω μια τεχνητή οδοντοστοιχία, μπορώ όμως να αφαιρέσω δύο σπασμένα συρίγγια που αποτελούν εστίες μόλυνσης”, λέει ο κ. Γιακμής. “Κι αυτό είναι σημαντικό. Αρχισα να βλέπω τα νησιά με άλλο μάτι. Πηγαίνεις σε μια περιοχή που το καλοκαίρι ήταν γεμάτη φώτα, τραπέζια και τώρα είναι τα πάντα κλειστά. Και όταν βλέπεις όλον τον αποκλεισμό που υφίστανται οι κάτοικοι καταλαβαίνεις ότι είναι μεγάλη δουλειά αυτό που κάνουμε. Εχει αξία, είναι προσφορά”.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΟΒΒΑ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63429416
