Η Ομάδα Υγείας αποτελεί το λειτουργικό πυρήνα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, όπως τη σχεδίασε η Ομάδα Εργασίας του Υπουργείου Υγείας.
Στην πρόταση των 59 σελίδων, με τίτλο Βασικές Αρχές, Θέσεις και Προτάσεις για την Ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στην Ελλάδα (επισυνάπτεται στο τέλος του κειμένου), γίνεται λόγος για Εθνικό Δίκτυο ΠΦΥ, τμήμα του ΕΣΥ με ενιαίες εργασιακές σχέσεις, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.
Σύμφωνα με την πρόταση τα μέτρα που σχεδιάστηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις στόχευαν στη δημιουργία δύο διαφορετικών επιπέδων φροντίδας υγείας. «Ενός περιορισμένου προνοιακού συστήματος για τους άπορους στη λογική του «εγγυημένου πακέτου ελάχιστων υπηρεσιών υγείας με κουπόνι (voucher)» και ενός συστήματος υγείας και ενός ιδιωτικού ασφαλιστικού συστήματος που θα κάλυπτε τα μεσαία και ανώτερα κοινωνικά στρώματα».
Γενικότερα σημειώνεται πως «συγχέεται η ουσιαστική Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, που παρέχεται από τον οικογενειακό γιατρό (γενικό γιατρό, παθολόγο, παιδίατρο) και την Ομάδα Υγείας, με την λεγόμενη Περιπατητική Φροντίδα, τις υπηρεσίες υγείας δηλαδή από γιατρούς άλλων ειδικοτήτων».
Ομάδα Υγείας
Ο επικεφαλής Ομάδας Εργασίας, Α. Μπένος στον πρόλογο του ξεχωρίζει ως βασική καινοτομία της πρότασης της Ομάδας Εργασίας την ανάπτυξη Μονάδων Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς στις πόλεις και Περιφερειακών Ιατρείων στην επαρχία, «όπου μέσα από τη λειτουργία της Ομάδας Υγείας διασφαλίζεται η συνεπής και συνεχής ολοκληρωμένη φροντίδα και η εμπλοκή της τοπικής κοινωνίας».
Η Ομάδα Υγείας θα αποτελείται από διάφορους επαγγελματίες υγείας και θα έχει δυναμική σύνθεση, η οποία καθορίζεται από τις ανάγκες υγείας του πληθυσμού ευθύνης της και τους στόχους του συστήματος υγείας, όπως έχει γράψει και το Virus (διαβάστε εδώ).
Μια Μονάδα Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς στις πόλεις και ένα Περιφερειακό Ιατρείο στην επαρχία, στελεχώνονται σύμφωνα με τις ανάγκες υγείας του πληθυσμού (επιδημιολογικό προφίλ).
Ενδεικτική στελέχωση: ¬ 2 γιατροί γενικής ιατρικής (ή παθολογίας, εάν δεν υπάρχουν γενικοί γιατροί) ¬ 1 νοσηλευτικής και 1 επισκεπτών υγείας ¬ 1 παιδίατρος, για κάθε δύο Μονάδες ¬ 1 μαιευτής/μαία, για κάθε 2 Μονάδες ¬ 1 κοινωνική λειτουργός ¬ 1 οικογενειακή βοηθός, για κάθε δύο Μονάδες ¬ 1 γραμματέας.
Για την ανάπτυξη των Ομάδων Υγείας όλων των ΜοΦΥΓ και των ΠΕΡΙ, σε όλη την επικράτεια, θα χρειαστούν περίπου 5500 γιατροί (4.400 γενικοί γιατροί ή παθολόγοι και 1.100 παιδίατροι), 4.400 νοσηλεύτριες και επισκέπτριες υγείας, 2.200 μαίες, 2.200 κοινωνικές λειτουργοί και 2.200 γραμματείς.
Προτείνεται, όμως, να αντληθούν από όσους εργάζονται, ήδη, στις δημόσιες δομές (και στις δομές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης).
Σχέσεις εργασίας
Πέραν της βασικής πρότασης για ενιαίες εργασιακές σχέσεις πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, κατά την επεξεργασία της πρότασης εκφράστηκε και το ενδεχόμενο συμβάσεων με επαγγελματίες υγείας συμβάσεις για επαγγελματίες υγείας που θα προσφέρουν ορισμένες από τις υπηρεσίες της Μονάδας Αναφοράς ΠΦΥ, αλλά και η πιθανότητα μικτού συστήματος αποζημίωσης (μισθός και αποζημίωση απόδοσης με βάση προκαθορισμένους δείκτες απόδοσης). Προτάθηκε, όμως, να συνάπτονται συμβάσεις ορισμένου χρόνου, για έκτακτες περιπτώσεις και σε επείγουσες ανάγκες.
Οικογενειακός γιατρός
Βασικό ρόλο στην ανάπτυξη ενός λειτουργικού και αποτελεσματικού συστήματος ΠΦΥ, κατά την πρόταση, διαδραματίζει ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού.
«Οικογενειακοί γιατροί είναι μόνον οι γενικοί γιατροί, οι παθολόγοι και οι παιδίατροι, που είναι εγκατεστημένοι δίπλα στον πολίτη, στην μονάδα υγείας της γειτονιάς / περιοχής διαμονής του, και μόνον αυτοί μπορούν να παραπέμπουν σε γιατρό άλλης ειδικότητας και σε άλλες δομές του συστήματος υγείας».
Οι πολίτες μπορούν να επιλέγουν τον οικογενειακό τους γιατρό.
Πρόσβαση
Η πρόσβαση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και στην ΠΦΥ διασφαλίζεται με την εγγραφή και την ηλεκτρονική καταχώρηση των κατοίκων στις Μονάδες Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς / Περιφερειακά Ιατρεία της περιοχής τους, όπου και μπορούν να επιλέξουν τον οικογενειακό τους γιατρό.
Όπως τονίζεται η πρόσβαση στην ΠΦΥ θα είναι καθολική και ισότιμη για όλους ανθρώπους, «χωρίς καμία διάκριση, χωρίς να απαιτείται ασφαλιστική κάλυψη και χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση. Τουτέστιν, δεν γίνεται λόγος για αγοραστές υπηρεσιών υγείας, καθώς η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και δεν υπόκειται στους νόμους της αγοράς».
Οργάνωση
Στο πλαίσιο του Εθνικού Δικτύου ΠΦΥ όλες οι δημόσιες δομές μιας γεωγραφικά προσδιορισμένης περιοχής, θα διασυνδέονται λειτουργικά, υπό κοινό συντονισμό από έναν μόνον φορέα.
Για τη λειτουργία της νέας ΠΦΥ απαραίτητη κρίνεται η ανάπτυξη και η δυναμική αποτύπωση του Υγειονομικού Χάρτη καθώς και η λειτουργία ενιαίου και διαλειτουργικού σε όλο το σύστημα υγείας, Ηλεκτρονικού Φακέλου.
Η δομή του θα ακολουθεί το παρακάτω σχήμα.
Μία Μονάδα Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς / ένα Περιφερειακό Ιατρείο θα έχει πληθυσμό ευθύνης μέχρι 5000 άτομα, ενώ πληθυσμιακές, ηλικιακές, γεωγραφικές ιδιαιτερότητες (νησιά, ορεινοί πληθυσμοί, κλπ) και πολλαπλή νοσηρότητα, αντιμετωπίζονται, κατά περίπτωση, από τις Διευθύνσεις ΠΦΥ των Υγειονομικών Περιφερειών (ΥΠΕ).
Οι ΜοΦΥΓ και τα ΠΕΡΙ προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, από τις 8 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ, στη Μονάδα, στο σπίτι και στην κοινότητα.
Οι Μονάδες Αναφοράς Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΜΑΠΦΥ), οι οποίες συνιστούν το δεύτερο επίπεδο παροχής υπηρεσιών υγείας του Εθνικού Δικτύου ΠΦΥ και στις οποίες αναφέρονται οι Μονάδες Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς και Περιφερειακά Ιατρεία, για παραπομπή ασθενών σε γιατρούς ειδικοτήτων. Σε αυτές θα διενεργούνται και μια σειρά εξετάσεων.
«Οι ΜΑΠΦΥ λειτουργούν για τον πληθυσμό αναφοράς τους, ως Κέντρο Εφημερίας από τις 8 το πρωί έως τις 12 το βράδυ, με γενικούς γιατρούς, παιδίατρους, βοηθούς εργαστηρίων και νοσηλεύτριες, για έκτακτα και επείγοντα περιστατικά, σε συντονισμό με το ΕΚΑΒ, στον στρατηγικό σχεδιασμό του οποίου εντάσσονται. Μετά τις 12 το βράδυ, τα έκτακτα και τα επείγοντα περιστατικά εξυπηρετούνται από το οικείο εφημερεύον νοσοκομείο, όπου αυτό είναι εφικτό, για λόγους οικονομίας κλίμακας. Σε περιοχές στις οποίες η πρόσβαση σε νοσοκομείο δεν είναι εύκολη οι ΜΑΠΦΥ εφημερεύουν όλο το 24ωρο», αναφέρεται.
Μάλιστα, προτείνεται ο σχεδιασμός Κέντρων Επειγόντων Περιστατικών 24ωρης Λειτουργίας
