Οι περισσότεροι φοβόμαστε και αποφεύγουμε οτιδήποτε έχει να κάνει με γιατρούς και νοσοκομεία. Ο δικαιολογημένος αυτός φόβος μας όμως θα γίνει τρόμος όταν αντιληφθούμε τι ακριβώς σημαίνει για την υγεία μας η πρόσφατη ψήφιση του νόμου με τον οποίον ιδρύθηκε η Εταιρεία Συστήματος Αμοιβών Νοσοκομείων, η ΕΣΑΝ Α.Ε. Πρόκειται για ακόμη μία «προσφορά» της τρόικα στην πατρίδα μας.
Τυπικά η ΕΣΑΝ Α.Ε., στην οποία θα συμμετέχουν κράτος και ιδιώτες, θα μεσολαβεί μεταξύ ΕΟΠΥΥ και νοσοκομείων, δημόσιων και ιδιωτικών, για να εξασφαλίσει τη δίκαιη κατανομή των κρατικών πόρων που προβλέπονται για την υγεία. Ουσιαστικά με τη δημιουργία της καταργείται κάθε διάκριση μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα όσον αφορά την κρατική – ασφαλιστική χρηματοδότηση. Στο εξής, ο ιδιωτικός τομέας θα αντιμετωπίζεται ισότιμα με το ΕΣΥ, με αποτέλεσμα να έχουμε μια μεγάλη αναδιανομή των δημοσιονομικών πόρων υπέρ των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται στην υγεία.
Συνεπώς, ζήτημα χρόνου αποτελεί το πότε θα καταργηθεί η επιχορήγηση των δημόσιων νοσοκομείων από τον Προϋπολογισμό, χάρη στην οποία αυτά επιβιώνουν σήμερα, αφού ο ΕΟΠΥΥ δεν τους έχει καταβάλει ούτε το 15% όσων τους οφείλει τα τελευταία δυόμισι χρόνια που λειτουργεί. Τα μικρότερα νοσοκομεία, που δεν θα μπορούν να λειτουργούν «αποδοτικά» σύμφωνα με το πνεύμα και το γράμμα του νόμου, φυσικά θα κλείνουν. Και καθώς τα κριτήρια της αποδοτικότητας δεν γνωρίζουν… ακριτικά νησιά και δυσκολίες στη συγκοινωνιακή πρόσβαση, νομοί ολόκληροι μπορεί να μείνουν χωρίς νοσοκομείο. Επίσης, καταργούνται με τη βούλα οι δημόσιου χαρακτήρα εργασιακές σχέσεις των γιατρών του ΕΣΥ και προετοιμάζεται το έδαφος για να αμείβονται πλέον με ποσοστά επί των ιατρικών πράξεων και των νοσηλίων. Καταργείται κάθε έννοια δημόσιας υγείας μέσω του ελέγχου της χρηματοδότησης. Δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση για το τι σημαίνουν όλα αυτά για όσους, κι είναι οι περισσότεροι από εμάς, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα προσφυγής σε ιδιωτικά νοσοκομεία και ιδιωτική ασφάλεια.
Την ίδια στιγμή, ενώ από τη μία συρρικνώνεται δραματικά η προβλεπόμενη ασφαλιστική δαπάνη για διαγνωστικές εξετάσεις, από την άλλη η άνοδος του συνολικού όγκου τους μετά την κατάργηση του πλαφόν ανά διαγνωστικό κέντρο είναι η απόδειξη πως οι πιέσεις από τις μεγάλες διαγνωστικές αλυσίδες είναι αυτές που «φουσκώνουν» τον όγκο των εξετάσεων και όχι οι… άγνωστοι «κακοί γιατροί».
Ταυτοχρόνως η συμμετοχή του ασφαλισμένου στη φαρμακευτική δαπάνη έχει αυξηθεί έως και 80% σε πολλές περιπτώσεις. Το επόμενο βήμα θα είναι η 100% πληρωμή από την τσέπη του ασφαλισμένου στο φαρμακείο και εκ των υστέρων η κατάθεση συνταγών και αποδείξεων για «κάποια» αποζημίωση με «κάποια» εισοδηματικά κριτήρια. Ολα τα παραπάνω οφείλονται και στην πίεση από τις ασφαλιστικές εταιρίες, που καλύπτουν μόνο τα νοσήλια και θέλουν να φαίνονται «ισότιμες» με τον κοινωνικό ασφαλιστικό οργανισμό με κριτήρια «ελεύθερης αγοράς». Γι’ αυτό φαίνεται ότι επιδιώκουν την κατάργηση κάθε παροχής του ΕΟΠΥΥ σχετικής με δωρεάν πρωτοβάθμια και φαρμακευτική περίθαλψη.
Αφού πρώτα μας έκαναν πειραματόζωα στην οικονομία, δοκιμάζουν τώρα κυριολεκτικά πάνω στο κορμί μας «συνταγές υγειονομικής γενοκτονίας» πριν τις εφαρμόσουν και σε άλλες δύσμοιρες χώρες. Αν ούτε αυτό δεν μπορεί να προκαλέσει την έκρηξη της οργής μας, τότε την έχουμε ήδη πάρει από τώρα τη μακαρία οδό όπου θα πορευθούμε έτσι κι αλλιώς. Και σίγουρα δεν τη λένε… Αναπαύσεως!
Γιώργος Κ. Στράτος
http://www.dimokratianews.gr/