Παρακολουθώ εδώ και 30 χρόνια τις οβίδιες μεταμορφώσεις του Ε.Σ.Υ στην χώρα μας και τις δήθεν προσπάθειες βελτίωσης των υπηρεσιών υγείας .
Έχω πλέον την πεποίθηση ότι κανείς δεν θέλει την θέσπιση και λειτουργία ενός συστήματος υγείας.
-Ένα σύστημα, πολύ περισσότερο ένα σύστημα υγείας, έχει αρχή , μέση και τέλος .
-Έχει κεντρική διοίκηση, και όχι τον εκάστοτε υπουργό της εκάστοτε κυβέρνησης να κάνει το management και τον manager του συστήματος.
-Έχει ανθρώπους, ανθρώπινο δυναμικό, αριθμητικά ανάλογα της νοσηρότητας και της επιδημιολογίας της χώρας και τέλος,
-Έχει πόρους είτε από το ασφαλιστικό σύστημα είτε από την γενική φορολογία για την λειτουργία του συστήματος.
Η παρούσα κυβέρνηση ακλουθώντας την παράδοση των προκατόχων της αρνείται να υιοθετήσει την εφαρμογή ενός συστήματος υγείας. Αρνείται να εφαρμόσει ακόμη και το νομικό πλαίσιο το οποίο η ίδια έχει ψηφίσει.
Παραδείγματος χάρη: Οι αναδιάρθρωση των νοσηλευτικών μονάδων της χώρας και οι συγχωνεύσεις ή όχι κλινικών βάσει ενός σχεδίου που θα ανταποκρίνεται στην νοσηρότητα και την επιδημιολογία εκάστης γεωγραφικής περιοχής κατέστη όνειρο θερινής νυκτός .
Επελέγη λόγω άγνοιας οργάνωσης, συλλογής αξιόπιστων στοιχείων και της συγκρότησης ενός αξιόπιστου χάρτη υγείας η οριζόντια περικοπή δαπανών και επιχειρήθηκαν συγχωνεύσεις κλινικών που δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα.
Υποχώρησαν κάτω από τις πιέσεις των οπαδών και των κομματικών φίλων της κυβέρνησης και το μέτρο αδράνησε, αποδυναμώθηκαν μάλιστα και κλινικές οι οποίες είχαν άριστο κλινικό έργο.
Το αυτό και στις λεγόμενες τεταρτοβάθμιες κλινικές οι οποίες είναι διάσπαρτες σε όλη την χώρα.
Ενώ διαθέτουν στοιχεία της νοσηρότητας και των πράξεων οι οποίες διενεργήθηκαν κατ’ έτος δεν παρεμβαίνουν αφήνοντας το κόστος να αυξάνει. Είναι όμως γνωστό ότι οι κλινικές αυτές αν μαζεύονταν με σωστή γεωγραφική κατανομή θα ήταν και επαρκώς εξοπλισμένες στις τεχνικές και βιοϊατρικές υποδομές όσο και στις δεξιότητες των γιατρών.
-Ο μεσογειακός ερασιτεχνισμός της κυβέρνησης και των εκάστοτε υπουργών υγείας διαπιστώνεται και με τον τρόπο χειρισμού των ΚΕΝ-DRGs, Αντιγράφω:
-«Δελτίο τύπου ΥΥΚΑ 18/10/2011»….. Στις 27/9/2011 ολοκληρώθηκε η αντιστοίχηση ΚΕΝ – ICD10 (διαγνώσεων) . Από 1/10/2011 ξεκίνησε η τιμολόγηση σύμφωνα με τα 700 ΚΕΝ σε όλα τα νοσοκομεία του ΕΣΥ με ανταπόκριση όλων των πληροφοριακών συστημάτων. Μέχρι τέλος του 2011 θα ολοκληρωθούν οι όποιες παραμετροποιήσεις, προσαρμογές (ονοματολογία, κόστος ΚΕΝ, μέση διάρκεια νοσηλείας) ώστε από 1/1/2012 τα ΚΕΝ-DRGs να αποτελέσουν ένα χρήσιμο και αποδοτικό εργαλείο στην χρηματοδότηση και λειτουργία των νοσοκομείων».
Ο υποστηρικτικός μηχανισμός και η ενσωμάτωση λοιπών προτάσεων (που θα γίνουν εντός του 2011) παρέχεται από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ), μέσω ενταγμένου έργου στο ΕΣΠΑ (Ε.Π. «Διοικητική Μεταρρύθμιση»).
-«Δελτίο τύπου ΥΥΚΑ 10/8/2014»…Την εισαγωγή καθολικού συστήματος αμοιβών νοσοκομείων (ΚΕΝ-DRGs) προβλέπει σχέδιο νόμου που επεξεργάζεται το υπουργείο Υγείας που κατατέθηκε στη Βουλή με τίτλο: « Γενικές διατάξεις για τη δημιουργία συστήματος αμοιβών νοσοκομείων. Σύσταση και καταστατικό της Εταιρείας με την επωνυμία “Εταιρεία συστήματος αμοιβών νοσοκομείων – Ανώνυμη Εταιρεία”». Το σύστημα αναμένεται να εφαρμοστεί πιλοτικά από τον Ιούνιο του 2015 ενώ σε πλήρη εξέλιξη θα τεθεί δύο χρόνια αργότερα. Συγκεκριμένα, το σύστημα αναμένεται να ξεκινήσει πιλοτικά σε επιλεγμένα νοσοκομεία από 1.6.2015 έως 31.12.2015, σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία από 1.1.2016 έως 31.12.2016, καθώς και καθολική θέση σε ισχύ από την 1.1.2017».
Από τα παραπάνω τρία παραδείγματα μεταξύ άλλων πολλών, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση προχωρά χωρίς σχεδιασμό και χωρίς οργάνωση όχι στον επανασχεδιασμό ενός καθολικού και προσβάσιμου συστήματος υγείας από τους πολίτες αλλά στην πλήρη αποδόμηση του προβληματικού μέχρι σήμερα συστήματος και την μεταφορά της δαπάνης στην τσέπη του ασθενούς και τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς .
Αν λοιπόν η παρούσα κυβέρνηση- συγκυβέρνηση ήθελε πραγματικά να εφαρμόσει ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας :
-Θα είχε προχωρήσει στην μελέτη χρηματοδότησης του συστήματος υγείας.
-Θα είχε σχεδιάσει και μετατρέψει τον ΕΟΠΥΥ σε εθνικό ασφαλιστικό φορέα με τα οργανωτικά και διοικητικά χαρακτηριστικά των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών .
-Θα είχε προχωρήσει στην ηλεκτρονική κάρτα υγείας του ασθενούς και δεν θα ήταν ακόμη ζητούμενο.
-Θα είχε προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς στην αξιολόγηση των γιατρών που εντάχθηκαν στο ΠΕΔΥΥ και θα είχε ένα σχεδιασμό των αναγκαίων υποδομών των ΠΕΔΥΥ που απαιτούνται ανά γεωγραφική περιοχή και δημοτικό διαμέρισμα αλλά και του ανθρωπίνου δυναμικού (ιατρικού, νοσηλευτικού, παραϊατρικού και διοικητικού) που απαιτείται για να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού .
-Θα είχε προχωρήσει στον σχεδιασμό και τον τρόπο εφαρμογής του οικογενειακού γιατρού και θα είχε ένα προγραμματισμό του αναγκαίου αριθμού συμβεβλημένων γιατρών με τον ΕΟΠΥΥ όλων των ειδικοτήτων ανάλογα των αναγκών σε κάθε δημοτικό διαμέρισμα.
-Θα είχε προχωρήσει στην παροχή κινήτρων σε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό στις άγονες περιοχές και δεν θα εγκατέλειπε τους κατοίκους τους στο έλεος του θεού.
-Θα είχε ενοποιήσει τις εργασιακές σχέσεις των γιατρών σε όλο τον δημόσιο τομέα όχι στην κατεύθυνση της εξίσωσης και της ισοπέδωσης ενός ειδικού μισθολογίου όπως είναι σήμερα, αλλά στην κατεύθυνση ενός βασικού αξιοπρεπούς ειδικού μισθολογίου και πρόσθετης αμοιβής με συντελεστή τον βαθμό επικινδυνότητας της ιατρικής πράξης , της παραγωγικότητας , των επιπλοκών, κλπ ανάλογα της ειδικότητας .
Η λύση των απογευματινών χειρουργείων στοχεύει την τσέπη του ασθενούς, σε πρόσθετη δαπάνη στον οικογενειακό του προϋπολογισμό , φέρνει το ιατρικό σώμα σε αντιπαράθεση και δημιουργεί μια πρόσθετη ομάδα συμφερόντων στην ανθρωπογεωγραφία του ΕΣΥ.
Ο Γιατρός δεν μπορεί να διαπραγματεύεται την εργασία του με τον ασθενή είτε είναι στον δημόσιο είτε είναι στον ιδιωτικό τομέα(κλινικές) . Η αμοιβή του καθορίζεται βάση κανόνων που καθορίζονται από το νοσοκομείο είτε την κλινική.
-Η μεταφορά της πρωτοβάθμιας φροντίδας από τα νοσοκομεία στα ΠΕΔΥΥ , τον οικογενειακό γιατρό και τον συμβεβλημένο γιατρό θα ανακούφιζε την λειτουργία των νοσοκομείων τα οποία θα παρείχαν καλύτερες παροχές υπηρεσιών και καλύτερη εκπαίδευση στους ειδικευόμενους γιατρούς.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονίσω την αδιαφορία του υπουργείου όσο αφορά την προώθηση για ψήφιση του σχεδίου νόμου για την απόκτηση ιατρικής ειδικότητα που εκκρεμεί από 25/1/2012.
Η επιμονή των εκάστοτε υπουργών υγεία να μην προσεγγίζουν το θέμα των πραγματικών αναγκών της χώρας σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και η απαξίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης του είναι ένα στοιχείο της απαξίωσης και της αδιαφορίας για ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Από την μια μεριά επιχειρούν να κόψουν εργαστηριακές δαπάνες καταγγέλλοντας τους γιατρούς για υπερσυνταγογράφηση και εφαρμόζουν μέτρα δυσβάστακτα για την λειτουργία των εργαστηρίων εφαρμόζοντας το rebate και το clawback, και από την άλλη αδιαφορούν για την εκπαίδευση του γιατρού και τον οδηγούν στην άσκηση αμυντικής ιατρικής.
Ο περιορισμός της φαρμακευτικής δαπάνης και των εργαστηριακών εξετάσεων δεν είναι θέμα κερδοσκοπίας των φορέων , είναι πρωτίστως θέμα εκπαίδευσης και συνεχιζόμενης εκπαίδευσης του γιατρού.
Η συνέχιση της πολιτικής απαξίωσης και αποψίλωσης του νοσοκομείου από ανθρώπινο δυναμικό και παραγωγής γνώσης και η βαθμιαία μετατροπή του σε πτωχοκομείο μας μεταφέρει στην κατάσταση υγείας που επικρατούσε στην χώρα την δεκαετία του 60.
Αυτή η ρευστή, ανοργάνωτη κατάσταση στον χώρο της υγείας, αυξάνει τις δαπάνες υγείας στον οικογενειακό προϋπολογισμό για τους έχοντες, και στέλνει τους μη έχοντες και τους ανασφάλιστους στα κοινωνικά ιατρεία παροχής στοιχειωδών υπηρεσιών υγείας φιλανθρωπικού τύπου.
Συνάδελφε /Συναδέλφισσα
Σαν ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΓΙΑΤΡΩΝ πιστεύουμε: ότι η αδυναμία εφαρμογής ενός συστήματος υγείας είναι σκόπιμη και είναι πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων μέσα στα πλαίσια των πελατειακών σχέσεων με οργανωμένα ιατρικά συμφέροντα και συμφέροντα που ανεπτύχθησαν με την εφαρμογή αυτού του υποτυπώδους συστήματος υγείας που λειτουργεί σήμερα.
-Η διαχρονική ψήφιση νόμων που δεν εφαρμόζονται αλλά και που δεν είναι ενταγμένοι σε ένα συνολικό πλαίσιο βελτίωσης και αποκατάστασης αδυναμιών των υπηρεσιών υγείας που λαμβάνει υπόψη την προηγούμενη εμπειρία .
-Η σκόπιμη πολυδιάσπαση των εργασιακών σχέσεων των γιατρών και η ανάπτυξη αλληλοσυγκρουομένων συμφερόντων δήθεν με το πρόσχημα της βελτίωσης των αποδοχών τους, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η διατήρηση του ελέγχου και των πελατειακών σχέσεων μεταξύ πολιτικής-πολιτικών και μερίδας του ιατρικού σώματος.
Η εφαρμογή ενός συστήματος υγείας απαιτεί ρίξεις με κατεστημένα συμφέροντα , απαιτεί συνεχή επαναπροσδιορισμό και προσαρμογή στα νέα επιστημονικά δεδομένα που προκύπτουν και διαρκή επαναξιολόγηση των αποτελεσμάτων και της ικανοποίησης των ασθενών.
Οι στόχοι που πρέπει να τεθούν από το νέο Δ.Σ του ΙΣΑ θα πρέπει να είναι ο εξής ένας “Εφαρμογή Εθνικού Συστήματος Υγείας στην Χώρα” , προσβάσιμου σε όλους τους πολίτες με σεβασμό στους λειτουργούς του, είτε αυτοί είναι γιατροί, είτε νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό, είτε διοικητικό προσωπικό.
Νικόλαος Μπατάκης Ακτινολόγος
