Με αφορμή την ύπαρξη πολλαπλών δημοσιευμάτων που προσπαθούν να αμαυρώσουν την εικόνα του ιατρού στην κοινωνία και τη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ ιατρού και ασθενούς, πρέπει να επισημανθεί ότι υπάρχουν έντεχνα ουσιαστικές παραλείψεις στην προσέγγιση και ανάλυση του θέματος από τους αρθρογράφους. Οι αναλύσεις αυτές οδηγούν μοιραία σε μία ολοκληρωτική και συνολικά απαξιωτική θεώρηση και σε μία προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης εις βάρος της ιατρικής κοινότητας.
Οι στρεβλώσεις που διατυπώνονται είναι :
1. Επιχειρείται η εξ’ολοκλήρου ισοπέδωση του Ιατρικού επαγγέλματος σε μία αποκλειστική σχέση “δούναι” και “λαβείν”, αποκλείοντας έτσι οποιαδήποτε ανθρώπινη σχέση μεταξύ ιατρού και ασθενούς, κάτι που φυσικά δεν ισχύει.
2. Η ύπαρξη μίας μειονότητας επίορκων ιατρών είναι απολύτως καταδικαστέα από την ιατρική κοινότητα που πιέζει την πολιτεία να αναπτύξει επαρκείς ελεγκτικούς μηχανισμούς για την πάταξη της διαφθοράς. Η επιχειρούμενη αναγωγή μίας μειοψηφικής συμπεριφοράς σε καθολικό φαινόμενο αποτελεί ύβρη για τον ιατρικό κόσμο σε μία εποχή που η εθελοντική προσφορά βρίσκεται στο απόγειό της μέσω:
α. της λειτουργίας των κοινωνικών ιατρείων και
β. της ατομικής συνεισφοράς του κάθε λειτουργού υγείας στην εφαρμογή κοινωνικής πολιτικής.
3. Τα Νοσοκομεία στέκονται όρθια και λειτουργούν υπό δύσκολες συνθήκες, μέσα από τις υπεράνθρωπες, άοκνες προσπάθειες των απλήρωτων και υποαμειβόμενων ιατρών, νεότερων και παλαιότερων. Καθημερινά, δίνουν αποφασιστικές μάχες ζωής και θανάτου με ελλιπή μέσα πολλές φορές και χωρίς να αναμένουν από κανέναν, αναγνώριση της προσφοράς τους.
4. Οι ιατροί του ιδιωτικού τομέα καλύπτουν το χρηματοδοτικό κενό της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που υπερβαίνει το ένα δις ευρώ, με ίδια κεφάλαια, αποτρέποντάς την από το να καταρρεύσει. Συνεχίζουν παρά τα συνεχή κουρέματα σε δεδουλευμένες αμοιβές, να παρέχουν αξιόπιστες υπηρεσίες προς τους πολίτες, δουλεύοντας πολλές φορές για κονωνικούς λόγους, κάτω του κόστους.
5. Η απαξίωση της ευφυίας και της ικανότητας επιλογής του πολίτη είναι εμφανής. Στην εποχή της άφθονης πληροφόρησης μέσω διαδικτύου ή άλλων μέσων, ο πολίτης έχει κάθε δυνατότητα να κρίνει, να επιλέγει τον ιατρό του, να διασταυρώνει την άποψη του και να τον αξιολογεί. Ο πολίτης δεν είναι ούτε αδαής, ούτε όμηρος ούτε άβουλος.
Στους δύσκολους καιρούς που περνάει η χώρα μας, η επιχειρούμενη προσπάθεια ορισμένων δημοσιευμάτων να γενικεύσουν μεμονωμένες συμπεριφορές για να ενοχοποιήσουν όλο το Ιατρικό Σώμα, αποτελεί όχι μόνο ύβρη και συκοφάντηση κατά του Ιατρικού κόσμου, αλλά και πράξη απαξίωσης της σχέσης εμπιστοσύνης ασθενούς – ιατρού και υποβάθμισης της ιατρικής περίθαλψης.
Αννα Μαστοράκου
Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Πατρών
