Υπαρξιακό αγώνα δίνει το Πριν – και την πρώτη καθοριστική για την επιβίωσή του μάχη τη δίνει τώρα το Σεπτέμβρη! Το εννοούμε κυριολεκτικά, με αυστηρό ημερολογιακό προσδιορισμό. Η συνέχιση της έκδοσης της εφημερίδας μας κρέμεται από μια κλωστή και η κλωστή αυτή είναι βέβαιο ότι θα κοπεί χωρίς τη βοήθεια, την οικονομική βοήθεια των αναγνωστών, φίλων και συντρόφων. Θα το πούμε χωρίς περιστροφές: Το Πριν θα υποχρεωθεί να κλείσει στο τέλος Σεπτέμβρη, αν με τη βοήθειά σας δεν κατορθώσει να καλύψει τα χρέη του που αρχίζουν να δημιουργούνται.
του Γιώργου Δελαστίκ
Από τον Μάρτη του 1990 που πρωτοκυκλοφόρησε, πάνω από 21 χρόνια τώρα, το Πριν ουδέποτε είχε χρέη. Οι λόγοι είναι απλοί. Πρώτον, δεν είχαμε πίσω μας ένα κοινοβουλευτικό κόμμα που με τους πόρους της κρατικής επιχορήγησης θα μπορούσε να μας στηρίξει οικονομικά. Δεύτερον, με την πολιτική γραμμή που υποστηρίζουμε δεν θα μας δανειοδοτούσε ποτέ κάποια τράπεζα και αν το έκανε, θα αποσκοπούσε στον έμμεσο επηρεασμό της κατεύθυνσης της εφημερίδας. Οι κανόνες αυτού του παιχνιδιού είναι απαρέγκλιτοι. Έτσι πορευτήκαμε μέχρι τώρα στηριζόμενοι αποκλειστικά στις δυνάμεις, στα έσοδα δηλαδή από τις πωλήσεις της εφημερίδας και στη βοήθεια των αναγνωστών μας, όταν βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση. Τους τελευταίους μήνες όμως το Πριν δεν τα φέρνει βόλτα. Άρχισε να δημιουργεί χρέη. Χρέη μερικών χιλιάδων ευρώ που είναι λιγότερα από όσα δημιουργούν μεγάλες εφημερίδες σε …μία μέρα, μόνο που για μας είναι δυσβάστακτα, υπερβαίνουν τις αντοχές μας. Η αύξηση του κόστους έκδοσης, η κόπωση στον τομέα των συνδρομών ενίσχυσης, οι αρνητικές συνέπειες στην κυκλοφορία μας από τον περιορισμό των σημείων πώλησης που επέβαλαν οι εκδότες, το «κανόνι» μιας διαφημιστικής εταιρείας κ.λπ. συνέτειναν στην επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της εφημερίδας.
Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι σε αυτή την εξαιρετικά κρίσιμη και κυοφορούσα ανατρεπτικές αλλαγές πολιτική φάση της βαθύτατης οικονομικής κρίσης του ελληνικού, ευρωπαϊκού και παγκόσμιου καπιταλισμού, η συνέχιση της έκδοσης του Πριν έχει ιδιαίτερη σημασία για τους αναγνώστες μας και τον κόσμο της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Τώρα που η ζωή επαληθεύει με τον πιιο πειστικό τρόπο όλα όσα γράφαμε επί δύο και πλέον δεκαετίες, αλλά και όλα όσα λέει η Αριστερά επί σχεδόν έναν αιώνα, θα ήταν κρίμα και σοβαρή απώλεια να χαθεί το βήμα που μας επιτρέπει να τα γράφουμε. Έχουμε πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι η κρίση έχει χτυπήσει και τους αναγνώστες και φίλους μας, περιορίζοντας τη δυνατότητά τους να μας βοηθήσουν οικονομικά. Γνωρίζουμε όμως παράλληλα όλοι μας ότι στο σύστημα που ζούμε καμιά πολιτική αναγκαιότητα δεν υλοποιείται αυτομάτως, χωρίς το αναγκαίο οικονομικό υπόβαθρο. Ο κόσμος της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει πλήρη συναίσθηση αυτής της πραγματικότητας και θα κάνει τις προσωπικές θυσίες που απαιτούνται για να μπορέσει να μας στηρίξει και σε αυτή την κρίσιμη ώρα.
Έχουμε επίγνωση των δυσκολιών. Αισιοδοξούμε όμως ότι η βοήθειά σας θα διασώσει και πάλι το Πριν και θα επιτρέψει τη συνέχιση της έκδοσής του. Αν σωθούμε τον Σεπτέμβρη και ορθοποδήσουμε το φθινόπωρο, καλύπτοντας τα χρέη και τις υποχρεώσεις μας ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις συνέχισης της έκδοσης, τότε το «μπαλάκι» των ευθυνών και υποχρεώσεων επανέρχεται καθοριστικά στο έδαφος της συντακτικής επιτροπής του Πριν. Οφείλουμε εμείς πλέον να προχωρήσουμε σε ουσιαστική αναβάθμιση της εφημερίδας μας σε όλα τα επίπεδα ώστε να ανταποκρίνεται στο επίπεδο των απαιτήσεων της εποχής που ζούμε. Δεν υποτιμούμε τη συνεισφορά μας στην πρόβλεψη και στην κατανόηση του βάθους της κρίσης. Νομίζουμε ότι το Πριν έχει προσφέρει ουσιαστικά πράγματα στους αναγνώστες του. Γνωρίζουμε όμως ότι υπάρχουν σοβαρότατα περιθώρια βελτίωσης της δημοσιογραφικής προσφοράς. Αντιλαμβανόμαστε πρώτα απ’ όλα ότι η πολιτική κατάσταση απαιτεί ούτως ή άλλως ένα νέο, σαφώς υψηλότερο επίπεδο πολιτικών και ιδεολογικών επεξεργασιών από μια εφημερίδα της επαναστατικής Αριστεράς. Υπάρχουν σύντροφοι, υπάρχουν συναγωνιστές της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, υπάρχουν κοινωνικοί αγωνιστές που έχουν πολλά πράγματα να πουν. Καθήκον δικό μας είναι να τους εντοπίσουμε, να τους παρακινήσουμε και να τους δώσουμε βήμα για να τα πουν και να τα γράψουν. Η αύξηση της απήχησης και της πολιτικής επιρροής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να αντανακλαστεί πολύ καλύτερα στις στήλες του Πριν.
Συνολικά η αντικαπιταλιστική Αριστερά καλείται να ανταποκριθεί στις νέες προκλήσεις. Ο καπιταλισμός περνάει τη μεγαλύτερη κρίση του εδώ κι έναν αιώνα, αλλά για να ξεπεράσει την κρίση του επιτίθεται και καταλύει όλες τις εργασιακές κατακτήσεις του αιώνα αυτού. Εμείς δικαιωνόμαστε ιδεολογικά, αλλά …κινδυνεύει να κλείσει η εφημερίδα μας! Είναι καιρός να προετοιμάσουμε τη δική μας έφοδο!
