Χρειάστηκε η χώρα να φθάσει στα όρια της χρεωκοπίας για να αρχίσει επιτέλους να μπαίνει το νυστέρι στην κακοφορμισμένη πληγή του πελατειακού κράτους.
Χρειάστηκε να έρθει η τρόικα των δανειστών και να επιβάλει μέσω της απαίτησης για μείωση του αριθμού των υπαλλήλων την αξιολόγησή τους και κυρίως τον έλεγχο των δικαιολογητικών βάσει των οποίων διορίστηκαν και εξελίχθηκαν στην ιεραρχική βαθμίδα της διοίκησης.
Και αντί να συναινέσουν όλοι σε αυτή την αξιολογική ιεράρχηση ξεκίνησαν τις αντιδράσεις. Με πρώτους και καλύτερους τους δημοσίους υπαλλήλους, και όχι μόνον τους συνδικαλιστές που άλλωστε τους εκπροσωπούν, και οι οποίοι βδελύσσονται την αξιολόγηση ακόμη και ως όρο. Κοντά σ’ αυτούς και κάποιοι λαϊκιστές υπουργοί και βουλευτές δεν θέλουν την αξιολόγηση, γι αυτό και δεν τολμούν να την εφαρμόσουν, άσχετα αν το σύνολο της κοινής γνώμης την επιζητεί. Όλοι μαζί οι παραπάνω απεχθάνονται ουσιαστικά την αξιοκρατία, παρά τις πομπώδεις διατυπώσεις υπέρ της και την άφθονη γκρίνια για την έλλειψή της στη χώρα μας.
Βέβαια, εδώ που τα λέμε, και πού αλλού γίνεται αξιολόγηση; Μήπως στα σχολεία; Μα από τότε που καταργήθηκε ο θεσμός του Επιθεωρητή, η εκπαίδευση αφέθηκε στον πατριωτισμό των δασκάλων και καθηγητών. Μήπως στα πανεπιστήμια, όπου η είσοδος των φοιτητών γίνεται με βαθμούς κάτω του δέκα, τα εξάμηνα κερδίζονται διαδικαστικά, οι επιστημονικές επιδόσεις μεγάλου μέρους του διδακτικού προσωπικού είναι ανέλεγκτες κλπ. Μήπως στον στρατό ή στα σώματα ασφαλείας; Ασφαλώς ούτε εκεί.
Η στρατηγική της ακινησίας, είναι επιλογή του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του, με αποτέλεσμα τις οριζόντιες περικοπές. Το σύστημα αξιολόγησης που έχουμε σήμερα είναι προϊόν της άλλης αξιολόγησης που δεν έγινε. Το πολιτικό σύστημα έκλεισε τα μάτια στο πρόβλημα μέχρι που ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Για να αποδειχτεί για ακόμη μία φορά ότι η προσπάθεια να διατηρηθεί το προηγούμενο σύστημα ανέπαφο τελικά δεν βολεύει κανένα. Και το κράτος δεν λειτουργεί και υπάλληλοι απολύονται, αλλά οριζοντίως. Η «ισοπέδωση προς τα κάτω είναι απαράδεκτη.
Κάποτε και το κάποτε είναι τώρα, πρέπει να ξεμπερδέψουμε επαναφέροντας αυστηρά και διαυγή κριτήρια αξιολόγησης. Και δεν χρειάζεται φυσικά η τρόικα να μας πει τι συμβαίνει και τι πρέπει να γίνει.
Ντοκιμαντέρ από ΠΙΟΠ
Το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ), σε συνεργασία με την Ένωση Ελληνικού Ντοκιμαντέρ, ολοκληρώνει για το καλοκαίρι τον κύκλο προβολών επιλεγμένων ντοκιμαντέρ Ελλήνων δημιουργών, τα οποία παρουσίαζε κάθε τελευταία Τετάρτη του μήνα, στα μουσεία του δικτύου του. Η αυλαία πέφτει με την προβολή όχι ενός αλλά δύο ντοκιμαντέρ και θα πραγματοποιηθεί, ταυτοχρόνως, σε όλα τα μουσεία του ΠΙΟΠ, την Τετάρτη 30 Ιουλίου. Πρόκειται για το «Café Finovo» (2013–53’) και το «The Archelon Bubble» (2008-30’). Και τα δύο ντοκιμαντέρ έχουν σκηνοθετηθεί από τον Λευτέρη Φυλακτό και έχουν αποσπάσει τιμητικές διακρίσεις σε ελληνικές φεστιβαλικές διοργανώσεις.Οι προβολές στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα, θα γίνουν στον περιβάλλοντα χώρο στις 30 Ιουλίου. Ώρα έναρξης 21:00. Η είσοδος σε όλες τις προβολές θα είναι ελεύθερη για το κοινό.
Έργο Πραξιτέλη
Ένα εξαιρετικά σπάνιο μαρμάρινο έργο του Πραξιτέλη βρέθηκε και κατασχέθηκε κατά την διάρκεια επιχείρησης εξάρθρωσης κυκλώματος αρχαιοκαπήλων στην Αθήνα ύστερα από συντονισμένες ενέργειες της Αστυνομίας. Πρόκειται για έργο της ελληνορωμαϊκής περιόδου, προέρχεται από την περιοχή της Αρκαδίας και η αξία του εκτιμάται στο χρηματικό ποσό του 1.000.000 ευρώ. Για την υπόθεση αυτή συνελήφθησαν, στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας, 9 άτομα, ηλικίας από 32 έως 70 ετών και πιο συγκεκριμένα, ένας υπήκοος Αλβανίας και οκτώ Έλληνες, μεταξύ των οποίων και ένας Αρχιφύλακας.
Σταματήστε τις επιχειρήσεις
Ψήφισμα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, με έκκληση στην Ισραηλινή Κυβέρνηση να τερματίσει άμεσα όλες τις χερσαίες και αεροπορικές στρατιωτικές επιχειρήσεις που διεξάγει στην Λωρίδα της Γάζας, παρέδωσε χθες στην επιτετραμμένη της Ισραηλινής Πρεσβείας στην Αθήνα, αντιπροσωπεία βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούμενη από τους βουλευτές Νάντια Βαλαβάνη, Β΄ Αθηνών, Υπεύθυνη Εξωτερικής Πολιτικής της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανο Σαμοίλη, Κέρκυρας, και Κώστα Ζαχαριά, Αρκαδίας.
Με το κείμενο αυτό ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς καλεί την ισραηλινή κυβέρνηση να τερματίσει άμεσα όλες τις χερσαίες και αεροπορικές στρατιωτικές επιχειρήσεις που διεξάγει στη Λωρίδα της Γάζας, τις οποίες καταδικάζει απερίφραστα και με τη σύναψη συμφωνίας εκεχειρίας υπό την εγγύηση μηχανισμού της διεθνούς κοινότητας που θα περιλαμβάνει και ειρηνευτική αποστολή του ΟΗΕ στη Λωρίδα της Γάζας, να τερματίσει την πολιτική αποκλεισμού της Γάζας και εποικισμού των παλαιστινιακών περιοχών. Στο πλαίσιο αυτό, τονίζεται στο ψήφισμα, είναι αναγκαία η άμεση απόλυση από τις φυλακές, των Παλαιστινίων που είχαν απελευθερωθεί κατόπιν συμφωνίας και συνελήφθησαν ξανά, και βέβαια των κρατούμενων βουλευτών της παλαιστινιακής Βουλής.
Οι πολίτες αποφάσισαν
Ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Τρίπολη Αύριο» Κώστας Τζιούμης τοποθετήθηκε για την «ένσταση Σμυρνιώτη», μιλώντας στη Δημοτική Ραδιοφωνία και στην εκπομπή «Επι της ουσίας». Απαντώντας στα ερωτήματα του Δημήτρη Μανιατάκου και του Μηνά Αρτόπουλου, ο Κ. Τζιούμης δεν θέλησε να μπει στην ουσία της υπόθεσης, λέγοντας ότι υπάρχει απόλυτη εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη.
Ενώ, στη συνέχεια είπε: «Οι εκλογές κρίνονται από τους πολίτες, δεν κρίνονται από το δικαστήριο. Το αποτέλεσμα είναι σεβαστό.
Η βούληση των συμπολιτών μας έχει εκφραστεί στις εκλογές της 18ης και της 25ης Μαίου 2014.» Πηγή: drt915.gr
Μετανάστες
Το παρακάτω ποίημα του συνεργάτη μας Π. Καραφωτιά – Ελλήγενη, είναι αφιερωμένο, με την ευκαιρία του Παγκόσμιου Συνεδρίου των Αποδήμων Αρκάδων, σε όσους μοχθούν στα ξένα για το καλό το δικό τους και της πατρίδας μας:
Τους έταξαν πύργους και παλάτια,/ και φτωχοί κι αφελείς καθώς ήταν,/ δεν σήκωσαν καν τα μάτια/
να κοιτάξουν τους θεατρίνους υποσχεσιάρχες /αν τους έλεγαν την αλήθεια, /ή σκάρωναν άθλια παραμύθια, οι θιασάρχες.
Κι ούτε γύρισαν ν’ αντικρίσουν / τους βουρκωμένους συγγενείς και φίλους / γιατί κι οι ίδιοι ήτανε βαθιά θλιμμένοι
από τον αποχωρισμό, στην ξενιτιά «ξεπουλημένοι».
Κι έφυγαν, αλλά με τ’ όνειρο σαν φυλακτό / να γυρίσουν πάλι στην Πατρίδα, / που, όμως, αποδείχθηκε απατηλή ελπίδα.
Στ’ ανθρακωρυχεία, στα πιάτα και στα τρένα / εργάζονταν σκληρά νύχτα και μέρα, / ενώ για τους εργολάβους τους έβρεχε…πέρα.
Κορόμηλο το δάκρυ αν και τόκρυβαν διακριτικά / και κάποιοι τους παρηγορούσαν… υποκριτικά.
Ωσπου, παγιδευμένοι στην ανίερη χοάνη / του φαύλου κύκλου « συνήθεια, έξη, δεύτερη φύση», συνειδητοποίησαν τη μεγάλη πλάνη.
Κι αγιάτρευτη η νοσταλγία τούς έτρωγε τα σωθικά, / όμως, τα βάσανά τους κρατούσαν μυστικά.
Κάποιοι γενναίοι τόλμησαν και φύγαν, / στη γλυκιά Πατρίδα ξαναπήγαν, / πασχίζοντας τα πράγματα ν’ αλλάξουν,
να δούνε, επιτέλους, προκοπή, / στον άγιο μα προδομένο τόπο τους ν’ αράξουν.
Όμως, πολλοί ξεμείνανε στα ξένα / ενώ οι δικοί τους είχαν μαραζώσει, / όσοι την ψυχή δεν είχαν παραδώσει.
Κάποιοι διχάστηκαν ανάμεσα σε δυο πατρίδες, / κι ήταν το δίλημμα δραματικό, δίχως παρωπίδες.
Όμως, οι πιο πολλοί μείνανε Πατριώτες, / κι έταξαν να φυλάνε Θερμοπύλες και στα ξένα,
κι αγωνίστηκαν σκληρά με καρτερία / μένοντας λαμπρό παράδειγμα στην Ιστορία.
Δεν γενιτσάρισαν, δεν πρόδωσαν τα ιερά και όσια, / δεν εξαγοράστηκαν με όποια γρόσια,
κι απόδειξαν πως είναι γνήσιοι απόγονοι / ανεπανάληπτων Ηρώων και Μαρτύρων,
της ακριβής Πατρίδας άξιων σωτήρων.
Χαμογελάτε
Πέσιμο σε άγνωστη:
-Έχουμε τσακωθεί;
-Όχι.
-Τότε γιατί δεν μιλάμε;
