Η μόνη λέξη έννοια και πραγματικότητα που ήταν απούσα τα χρόνια της κρίσης, είναι η ποιότητα, τουλάχιστον απο την πλευρά του κράτους και όχι των ιδιωτών και των εργαζομένων.
Μπορεί να έγιναν αιματηρές περικοπές σε όλα τα επίπεδα, μπορεί πολίτες και εταιρείες να μάτωσαν, μπορεί η δημοσιονομική προσαρμογή να έγινε με βίαιο τρόπο, με αποτέλεσμα το ΑΕΠ σε 4 χρόνια να έχει υποστεί απώλειες 100 δις δολάρια, ωστόσο η λέξη και κυρίως η έννοια ποιότητα αποτελεί μία μακρινή πραγματικότητα!
Και φυσικά η ποιότητα και η ανταποδοτικότητα σε περίοδο κρίσης ακόμη και με τόσο μειωμένους πόρους είναι κρίσιμα ζητήματα που δεν πρέπει να μας ξεφεύγουν! Και βέβαια ένα ερώτημα που ανακύπτει εύλογα, είναι μήπως ώρα, παρά τα ισχνά μας οικονομικά, καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ένα δίχτυ αξιόπιστης πρόληψης αφού την περίοδο των παχέων αγελάδων δεν τα είχαμε καταφέρει!
Τις παραπάνω επισημάνσεις διατύπωσαν οι κ.κ. Λευτέρης Θηραίος και Κυριάκος Σουλιώτης , γενικός γραμματείας της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνων και επίκουρος καθηγητής Πολιτικής Υγείας στο πανεπιστήμιο Πελοποννήσου αντίστοιχα, σε ένα ενδιαφέρον σεμινάριο που οργάνωσε η Pfizer με θέμα την Κλινική Διακυβέρνηση αλλά και ερωτήματα όπως “έχουμε τελικά υπουργείο για το φάρμακο ή για την φαρμακευτική δαπάνη”, ή “γιατί η αύξηση της συμμετοχής των ασθενών δεν έχει τέλος”;
Το διάστημα 2007 – 2012 τα νοικοκυριά, σύμφωνα με τους καθηγητές, υπέστησαν τεράστια βλάβη εξαιτίας της ύφεσης! Και αυτό που είναι εμφανές πλέον είναι το γεγονός, ότι για πρώτη φορά, τα παιδιά μας παραλαμβάνουν χειρότερο επίπεδο ζωής από εμάς, με μία καλπάζουσα ανεργία και με σοβαρό δομικό πρόβλημα κυρίως για τους νέους!
Αυτό που λείπει έντονα από την Ελλάδα, σύμφωνα και με τους δύο καθηγητές, είναι η ενοποιημένη φροντίδα υγείας.
Αναφορικά με την συμμετοχή των ασθενών, οι κ. κ. Σουλιώτης και Θηραίος, υπογράμμισαν ότι στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει ταβάνι στη συμμετοχή και ιδιαίτερη μέριμνα για ειδικές ομάδες ασθενών, όπως οι χρονίως πάσχοντες!
Είναι χαρακτηριστικό, σύμφωνα με τον κ. Σουλιώτη, ότι απο 12,85% που ήταν η συμμετοχή των ασθενών τον Ιανουάριο του 2012 το 2013 έφθασε στο 24,42% ενώ σήμερα σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζει ακόμη και το 80% για ορισμένα φάρμακα.
Ο κ. Σουλιώτης αναφέρθηκε στην ανάγκη για διαρθρωτικές αλλαγές δίνοντας έμφαση στα εξής:
Η περίπτωση της φαρμακευτικής δαπάνης είναι χαρακτηριστική καθώς από τα 5,3 δισ. € περίπου του 2008, η χώρα καλείται πλέον να προσαρμοστεί σε στόχους που δεν ξεπερνούν τα 2 δισ. € ετησίως. Ωστόσο, το ερώτημα που δημιουργείται υπό αυτές τις συνθήκες είναι εάν με τα νέα δεδομένα μπορεί να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη πρόσβαση των ασθενών σε θεραπεία, καθώς:
• η κατά κεφαλήν δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα είναι από το 2011 και μετά χαμηλότερη από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την απόκλιση να αυξάνεται (310 € έναντι 180 € περίπου για το 2014)
• ασθενείς σοβαρών παθήσεων αναφέρουν προβλήματα στην πρόσβαση στη θεραπεία, τα οποία ωστόσο έχουν περιοριστεί λόγω της βελτίωσης που διαπιστώνεται στη λειτουργία των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ (μελέτες HOPE I και HOPE II του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου)
• η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης επιβάρυνε, πέρα από τους φορείς του κλάδου (φαρμακευτικές επιχειρήσεις, φαρμακαποθήκες, φαρμακοποιοί κ.λπ.), και τους ασθενείς, η συμμετοχή των οποίων στο κόστος των φαρμάκων αυξήθηκε σημαντικά (από 12,8% τον Ιανουάριο του 2012 σε 24,4% τον Δεκέμβριο του 2013), την ίδια στιγμή που τα εισοδήματα έχουν μειωθεί κατά 25% – 30% περίπου.
• το αυξημένο αυτό ποσοστό έρχεται να προστεθεί σε μια διαχρονικά υψηλή ιδιωτική δαπάνη υγείας – και άρα επιβάρυνση των νοικοκυριών – η οποία κατατάσσει τη χώρα σε μια από τις υψηλότερες θέσεις παγκοσμίως
Εν κατακλείδι, σύμφωνα με τον κ. Σουλιώτη, η ανάγκη για αλλαγή της ατζέντας της πολιτικής φαρμάκου και η υπέρβαση της στενά δημοσιονομικής οπτικής είναι επιβεβλημένη. Υπό το πρίσμα αυτό απαιτείται μια διαρθρωτική προσέγγιση στη βάση των πραγματικών μεγεθών και με συνολική αντιμετώπιση του κλάδου, δεδομένης και της συμβολής του στο εισόδημα και την απασχόληση. Σε ένα πιο ειδικό επίπεδο, η επέκταση πρωτοβουλιών όπως η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, τα (θεραπευτικά) μητρώα ασθενών, η κατ’ οίκον αποστολή φαρμάκων σε απομακρυσμένες περιοχές με πρωτοβουλία του ΕΟΠΥΥ, η αποζημίωση μετά από διαπραγματεύσεις στη βάση νέων για τη χώρα τεχνικών (π.χ. risk-sharing) κ.ά, μπορούν να αντικαταστήσουν οριζόντιες περιοριστικές πολιτικές, εξορθολογώντας το σύστημα στο σύνολό του
Απο την πλευρά του ο κ. Θηραίος τόνισε ότι υπό την πίεση του μνημονίου έγιναν σίγουρα πολλές μεταρρυθμίσεις και ελήφθησαν μέτρα χωρίς ωστόσο τους αναγκαίους μηχανισμούς ελέγχου, το κατάλληλο σύστημα προμηθειών και τιμολόγησης φαρμάκων, ενω εμφανής ήταν η απουσία Πολιτικής για το ανθρώπινο δυναμικό.
Στο σημείο αυτό, συνέχισε, έρχεται η Κλινική Διακυβέρνηση, η οποία ουσιαστικά αποτελεί τα εργαλεία εκείνα για την αποτελεσματική και αποδοτική χρήση πόρων.
Τα εργαλεία της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης είναι μεταξύ άλλων:
– ο Κλινικός έλεγχος
– το evidence based medicine
– η εφαρμογή προτύπων διασφάλισης της ποιότητας
– η παρακολούθηση διαχείρισης ιατρικών λαθών
– η υιοθέτηση δεικτών ποιότητας.
Τέλος αναφορικά με τον έλεγχο της φαρμακευτικής δαπάνης, ο κ. Θηραίος υπογράμμισε ότι αυτο που χρειαζόμαστε είναι μία Εθνική Επιτροπή Παρακολούθησης της δαπάνης, και κλειστό προϋπολογισμό δαπάνης, προσδιορισμός του μέσου κόστους συνταγής ανα ιατρική ειδικότητα, καθώς και το λεγόμενο case mix. Δηλαδή, το είδος των περιστατικών που διαχειρίζεται κάθε γιατρός διαφοροποιεί τα όρια σε συγκεκριμένες παθήσεις.
Εν κατακλείδι και ανακοινώνοντας ότι τον Σεπτέμβριο θα είναι έτοιμα μία σειρά Διαγνωστικών Πρωτοκόλλων για τα Ακτινολογικά, Ογκολογικά, Ρευματολογικα και για τον Θυρεοειδή, ο κ. Θηραίος υπογράμμισε ότι πουθενά στον κόσμο δεν διεφάνη ότι τα Θεραπευτικά Πρωτόκολλα μείωσαν την δαπάνη, αλλα αναμφισβήτητα την εξορθολόγισαν.
Το κράτος για πολλα χρόνια απεδείχθη ένας γενναιόδωρος κακοπληρωτής, σημείωσε ο κ. Σουλιώτης, με αποτέλεσμα η Ελλάδα και οι Έλληνες στα χρόνια της κρίσης να αιμορραγήσουν ανεπανόρθωτα. Ήρθε η ώρα να χαράξουμε μία πολιτική ανθρωποκεντρική και με βάση το δημόσιο χρήμα και όχι μόνο το ιδιωτικό, κατέληξαν οι ομιλητές!
Πηγή: http://www.onmed.gr
