Επικύρωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας της οριστική απόλυση του καθηγητή μαιευτικής γυναικολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών και διευθυντή της μαιευτικής-γυναικολογικής κλινικής του Περιφερειακού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της αχαϊκής πρωτεύουσας Βασίλη Τζιγγούνη.
Ο καθηγητής απολύθηκε επειδή είχε βαπτίσει βοηθό του «μαϊμού» γιατρό και του είχε αναθέσει να προβαίνει σε εξετάσεις ασθενών, να γράφει συνταγές, αλλά και να γράφει πλαστές συνταγές που ζημίωσαν τα ασφαλιστικά Ταμεία με 431.152 ευρώ, ποσό το οποίο και οικειοποιήθηκε.
Στον επίμαχο γιατρό αποδόθηκαν σωρεία αδικημάτων, τόσο πειθαρχικά όσο και ποινικά, ενώ το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε ως αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς του και επικύρωσε την πειθαρχική ποινή της οριστικής απόλυσης.Μετά τη διενέργεια Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης ο εν λόγω καθηγητής παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό συμβούλιο των μελών του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού των ΑΕΙ, για τα αδικήματα «της παράβασης καθήκοντος, ασύγγνωστης κουφότητας περί την εκπλήρωση των καθηκόντων ως καθηγητή Πανεπιστημίου και της διαγωγής απάδουσας στην αξιοπρέπεια του πανεπιστημιακού λειτουργού».
Ο καθηγητής ο οποίος διατηρούσε ιδιωτικό ιατρείο, τόσο στην Πάτρα όσο και στην Αθήνα, χρησιμοποιούσε συστηματικά ως βοηθό του στην πανεπιστημιακή κλινική και στα ιδιωτικά του ιατρεία τον Α.Π. Του είχε αναθέσει καθήκοντα θεράποντος γιατρού ασθενών και είχε αναλάβει την πλήρη ιατρική παρακολούθηση γυναικών με προβλήματα υπογονιμότητας.
Συγκεκριμένα ο καθηγητής είχε αναθέσει στον βοηθό του, την εκτέλεση εξειδικευμένων ιατρικών πράξεων, όπως είναι εξέταση ασθενών, σπερματεγχύσεις, υπερηχογραφήματα, διαγνωστική διερεύνηση, καθορισμός θεραπευτικής και φαρμακευτικής αγωγής, κ.λπ.
Ο βοηθός ήταν μεν πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής, αλλά δεν είχε τα ουσιαστικά και τυπικά προσόντα, αφού δεν είχε άδεια ασκήσεως ιατρικού επαγγέλματος και δεν ήταν εγγεγραμμένος στον Ιατρικό Σύλλογο Πατρών.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ΕΔΕ οι παράνομες ιατρικές ενέργειες του βοηθού «έθεσαν σε κίνδυνο την υγεία ασθενών» και έπληξαν το κύρος του Πανεπιστημίου.
Ακόμα, ο βοηθός με την ανάθεση της συνταγογράφησης από τον καθηγητή αναγκάστηκε επειδή δεν είχε δικαίωμα υπογραφής, έβαζε στις συνταγές ονόματα άλλων γιατρών του νοσοκομείου, οι οποίοι δεν είχαν καμία σχέση με τους συγκεκριμένους ασθενείς. Έτσι, ήταν χιλιάδες οι πλαστές συνταγές που είχαν εκδοθεί.
Δεν έφτανε αυτό, αλλά έγραφε στις συνταγές ψευδείς διαγνώσεις, όπως είναι «αδένωμα της υπόφησης» και συνταγογραφούσε ιδιαίτερα ακριβά φάρμακα, ενώ σε άλλες περιπτώσεις έβαζε παθήσεις που δεν είχαν οι ασθενείς και έγραφε επιπλέον φάρμακα.
Μάλιστα, παρακρατούσε τα βιβλιάρια των ασθενών-πελατών λέγοντας τους ότι το κάνει για να τους εξυπηρετήσει. Έτσι, τους έδινε αμέσως τα φάρμακά τους, ενώ εκείνος έπαιρνε τα σύνολο των φαρμάκων που ήταν συνταγογραφημένα και τα επιπλέον φάρμακα που είχε γράψει στις συνταγές τα εμπορευόταν. Παράλληλα, όμως με τον τρόπο αυτό τα Ασφαλιστικά Ταμεία ζημιώθηκαν με 431.152 ευρώ.
Όμως, το ΤΕΒΕ ανακάλυψε ότι υπάρχουν ύποπτες συνταγές στη συγκεκριμένη κλινική του καθηγητή και άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι της παράνομης ιατρικής ιστορίας. Όλες οι ενέργειες του Α.Π. ήταν σε πλήρη γνώση του καθηγητή.
Ο καθηγητής προσπάθησε με κάθε τρόπο να σώσει το βοηθό του, αλλά βούλιαξε ακόμη πιο πολύ ο ίδιος, καθώς μεταξύ των άλλων:
– Βεβαίωσε ψευδώς ότι ο Α.Π. εκπονούσε διδακτορική διατριβή.
-Προσκόμισε νοθευμένη βεβαίωση ότι ο Α.Π. ήταν εγγεγραμμένος στο ΤΣΑΥ από το 1996.
-Εξέδωσε ψευδή βεβαίωση ότι ο Α.Π. υπηρετούσε στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο ως «επιστημονικώς συνεργάτης, λόγω αναγκαιότητας του κλινικού μέρους της διατριβής του».
– Βεβαίωσε ψευδώς ότι ο Α.Π. ασχολήθηκε στην Πανεπιστημιακή κλινική ως «έμμισθος μεταπτυχιακός υπότροφος».
-Ανέγνωσε σε συνεδρίαση της Ένωσης Ιατρών ΔΕΠ, στην οποία ήταν πρόεδρος, πλαστογραφημένο έγγραφο του υπουργείου Υγείας σύμφωνα με το οποίο αναγνωριζόταν ως χρόνος πλήρους ιατρικής ειδικότητας του Α.Π. ο χρόνος παρουσίας του στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο από το 1998 έως το 2001.
– Κατά την ΕΔΕ κατέθεσε νοθευμένες συμβάσεις ανάθεσης έργου στον Α.Π. από την επιτροπή ερευνών του Πανεπιστημίου Πατρών.
Τελικά, οι σύμβουλοι Επικρατείας αποφάνθηκαν με την υπ΄ αριθμ. 2109/2014 απόφασή τους ότι η πειθαρχική ποινή του καθηγητή αιτιολογείται νόμιμα και επαρκώς, αλλά ήταν και η προσήκουσα.
Κατόπιν αυτών, το ΣτΕ απέρριψε την προσφυγή του καθηγητή που ζητούσε να ακυρωθεί η πειθαρχική ποινή της οριστικής απόλυσης που του είχε επιβληθεί και του επέβαλε δικαστική δαπάνη 460 ευρώ.
http://eina.gr/wordpress/?p=478
