Δεν ξέρω αν το θυμάστε. Πέρσι στις αρχές Αυγούστου, ο Αντώνης Σαμαράς είχε ευρεία σύσκεψη στο Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων Υγείας με τους συναρμόδιους υπουργούς και τους διοικητές των ταμείων, δίνοντας σαφή εντολή να επιταχυνθούν οι διαδικασίες καταβολής των ληξιπροθέσμων των ταμείων ύψους 1,9 δις ευρώ. Μάλιστα, είχε ζητήσει επιτακτικά μέχρι τα τέλη του 2013 να δοθεί και το τελευταίο ευρώ…
Η αλήθεια είναι ότι είχα μείνει με την εντύπωση ότι πράγματι το θέμα κουτσά στραβά είχε επιλυθεί. Μέχρι προχθές. Ο Μάκης Βορίδης δέχθηκε τη Δευτέρα εκπροσώπους του Συνδέσμου Ελληνικών Κλινικών (ΣΕΚ) με επικεφαλής τον νέο πρόεδρό του Βασίλη Μπαρδή και για μία ακόμη φορά τέθηκε το θέμα της εξόφλησης των ληξιπροθέσμων για την περίοδο 2006-2011!
Όταν έψαξα το θέμα περισσότερο, ανακάλυψα ότι ούτε λίγο ούτε πολύ, από τα περίπου 600 εκατ. ευρώ, που είχαν να λαμβάνουν οι κλινικές, έχει εξοφληθεί περίπου το 30%! Με άλλα λόγια, παρά τις υποσχέσεις, δεσμεύσεις και τα παχιά λόγια ακόμη και του ίδιου του Πρωθυπουργού, τα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουν κάνει εκκαθάριση για νοσήλια ύψους 400 εκατ. ευρώ! Και ενώ τα χρήματα είναι διαθέσιμα εδώ και 2 χρόνια…
Δηλαδή, τον Ιούλιο του 2014, η κυβέρνηση ακόμη συζητά και απολογείται για νοσήλια του 2006! Στο δια ταύτα, κ. Βορίδης αναγνώρισε ότι υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση και παραδέχθηκε μάλιστα ότι το ΙΚΑ και ο ΟΑΕΕ έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά λέγοντας ότι αδυνατούν να κάνουν την εκκαθάριση λόγω – λεει – έλλειψης προσωπικού!
Άλλοι λένε ότι η εκκαθάριση δεν μπορεί να γίνει γιατί πολύ απλά τα ταμεία έχουν χάσει μεγάλο μέρος των παραστατικών, που είχαν υποβάλει οι κλινικές για φάρμακα, παρακλινικές εξετάσεις κ.ο.κ. Και πώς να μην έχουν χαθεί ή καταστραφεί, όταν η συνήθης πρακτική ήταν να στοιβάζονταν σε πλαστικές σακούλες! Άλλωστε, ουδέποτε, είχε ασχοληθεί κανείς με αυτά… Η λογική «όσα πάνε και όσα έλθουν» σε όλο της το μεγαλείο.
Η τρόικα έχει δώσει μία τελευταία διορία στην κυβέρνηση να εξοφλήσει τις οφειλές έως το Δεκέμβριο του 2014. Όμως, αυτό φαντάζει αδύνατον υπό τις παρούσες συνθήκες. Οπότε η κυβέρνηση δεν έχει άλλη λύση από να λύσει το θέμα με ειδική νομοθετική ρύθμιση και «μπακαλίστικα». Δηλαδή, να αποδεχθούν οι κλινικές να «κουρευτούν» κατά ένα συγκεκριμένο ποσοστό οι οφειλές σαν να έχει γίνει εκκαθάριση…
Η λύση αυτή είναι η μόνη που μπορεί ρεαλιστικά να κλείσει το θέμα χωρίς να ανοίξει μύτη – εφόσον φυσικά την αποδεχτεί η τρόικα. Όμως, με αυτόν τον τρόπο, θα δοθεί άφεση αμαρτιών σε όσους επιτήδειους εκμεταλλεύτηκαν τις αδυναμίες ελέγχου των ταμείων επί σειρά ετών.
Το ακόλουθο παράδειγμα είναι ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατούσε στη χώρα μέχρι τη λειτουργία του ΕΟΠΥΥ τον Ιανουάριο του 2012. Πρόσφατα, ο οργανισμός ξεκίνησε να κάνει απολογιστικούς ελέγχους σε όλους τους παρόχους για το 2012. Μέχρι στιγμής έχουν βρεθεί αρκετά λαβράκια.
Π.χ. ήταν συνήθης πρακτική για μία κλινική 50 κλινών που είχε σύμβαση με περισσότερα του ενός ταμεία να χρεώνει εικονικά νοσηλείες σε κάθε ταμείο ξεχωριστά. Δηλαδή, ενώ είχε 50 κλίνες και θα μπορούσε κάθε μήνα να πραγματοποιήσει συνολικά 50 επί 30 ημέρες = 1.500 ημέρες νοσηλείας, η κλινική χρέωνε 1.500 ημέρες σε κάθε ταμείο ξεχωριστά!
Και φυσικά στο Δημόσιο κοιμούνταν όρθιοι, αφού δεν γινόταν διασταύρωση των στοιχείων ανάμεσα στα ταμεία, ούτε καταγραφή του ΑΜΚΑ των ασφαλισμένων!
Αν λοιπόν η κυβέρνηση ζητήσει ένα οριζόντιο κούρεμα της τάξης του 5-10% – όπως όλα δείχνουν αυτό είναι το πιο πιθανό – τότε όσοι καταλήστευσαν το Δημόσιο θα βγουν για μία ακόμη φορά κερδισμένοι. Εύλογα, φαντάζομαι ήδη θα αναρωτιέστε, μήπως κάποιοι στα ταμεία μπορούν αλλά δεν θέλουν να κάνουν εκκαθάριση στα νοσήλια;
