Έλαβα χθες απάντηση από το διοικητή του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Πατρών κ. Χ. Μπονάνο σε όσα έγραψα για το σκανδαλώδη διαγωνισμό, που αφορά στην προμήθεια ενός μαγνητικού τομογράφου. Η απάντησή του είναι ουσιαστικά μία κραυγή αγωνίας, καθώς το νοσοκομείο χάνει καθημερινά έσοδα ύψους 2.000 ευρώ (!) γιατί καθυστερεί η αγορά του μηχανήματος και οι ασθενείς αναγκάζονται να καταφύγουν σε ιδιωτικά κέντρα…
Η ουσία από τα όσα υποστηρίζει ο κ. Μπονάνος είναι ότι το νοσοκομείο βρίσκεται εδώ και μήνες με δεμένα χέρια, καθώς υπάρχουν προσφυγές των τριών ανταγωνίστριων εταιρειών και εκκρεμεί η έκδοση δικαστικής απόφασης για τις 20 Ιουνίου. Μέχρι τότε, η οικεία περιφέρεια απαγορεύει την υπογραφή σύμβασης με την εταιρεία Siemens, στην οποία κατακυρώθηκε το έργο.
Όπως λεει επί λέξει ο κ. Μπονάνος, “παραμένω καταγραφέας μιας πραγματικότητας όπου οι ασθενείς μας είναι αναγκασμένοι να καταφεύγουν στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, πολλές φορές με ασθενοφόρα, προς δόξαν των επιχειρηματιών στο χώρο της υγείας. Οι δε μέτριοι υπολογισμοί μου δείχνουν το νοσοκομείο μας να χάνει τουλάχιστον 2.000 ευρώ κάθε μέρα που περνάει χωρίς να έχουμε ένα υπερσύγχρονο μαγνητικό τομογράφο”.
Προς τιμήν του δεν κρύβει τα λόγια του. Ας μην ξεχνάμε ότι ο κ. Μπονάνος ήταν εκείνος που από τη θέση του Διευθυντή του ΙΚΑ Πατρών είχε φέρει στην επιφάνεια το τεράστιο κύκλωμα με τα αναπηρικά αμαξίδια στην αχαϊκή πρωτεύουσα. Ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση δεν αρκεί η αποφασιστικότητα να χτυπηθεί η διαφθορά.
Ακόμη, όσον αφορά το γεγονός ότι η γειτονική μας Βουλγαρία αγόρασε πρόσφατα 9 μαγνητικούς τομογράφους με 6 εκατ. ευρώ και 10ετή εγγύηση, ενώ εμείς είχαμε 1 εκατ. προϋπολογισμό για ένα μηχάνημα με 2ετή εγγύηση, ο κ. Μπονάνος επισημαίνει ότι “αυτονόητο είναι ότι θα συμφωνήσω μαζί σας πως προτιμότερο θα ήταν να έχει η χώρα μας κάνει κεντρική προμήθεια για τα πέντε (5) Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία, για μαγνητικούς τομογράφους που πιθανόν θα είχαμε καλύτερες προσφορές. Είναι κάτι όμως που ξεφεύγει από τη δική μου αρμοδιότητα”.
Ωστόσο, η απάντηση του κ. Μπονάνου, η οποία προφανώς βασίζεται σε όσα του μετέφεραν οι οικονομικές υπηρεσίες του νοσοκομείου δεν εξηγεί πώς τον Ιούλιο του 2013 το τίμημα για την αγορά του μαγνήτη ήταν περίπου 850.000 ευρώ και τρεις μήνες αργότερα αυξήθηκε στα 970.000 ευρώ!
Επίσης, από τα όσα αναφέρει, προκύπτει ότι τελικά το νοσοκομείο θα υποχρεωθεί να πάρει ένα μηχάνημα έναντι 850.000 ευρώ χωρίς όμως κάποιο πρόσθετο εξοπλισμό, που σχετίζεται με τις ανάγκες ενός πανεπιστημιακού νοσοκομείου. Δηλαδή, αργότερα μπορεί να χρειαστεί να γίνει νέος διαγωνισμός που ποιος ξέρει πότε θα ολοκληρωθεί. Και αυτό ίσως είναι το χειρότερο όλων.
Υ.Γ. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της απάντησης. Έχει ενδιαφέρον να το διαβάσετε…
