Μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορεί να γίνει αποδεκτή, ακόμα και εντός της Νέας Δημοκρατίας, η πρόθεση του Πρωθυπουργού να επαναφέρει στην κυβέρνη
ση τον Ανδρέα Λοβέρδο, που διέλυσε τους τομείς υγείας και εργασίας, βάζοντας «ταφόπλακα» στην επιβίωση των Ελλήνων!
Μετά την πανηγυρική έξοδο στις αγορές που αύξησε κατά δύο και πλέον δις το χρέος της Ελλάδας, αλλά και την εθιμοτυπική επίσκεψη της Μέρκελ, που ήρθε στη χώρα που ελέγχει, πιστεύοντας ότι είναι κάτι σαν την… ανατολική Γερμανία, ο Πρωθυπουργός, φέρεται να προχωρά ακάθεκτος και στην υλοποίηση του επόμενου βήματος, στην προσπάθειά του να πείσει και τον τελευταίο Ελληνα πολίτη, ότι όλα αυτά που βιώνει εδώ και χρόνια, γίνονται -αποκλειστικά και μόνο- για το καλό του…
Γι’ αυτό και πληθαίνουν οι πληροφορίες που θέλουν τον κ. Σαμαρά αποφασισμένο να παίξει, αμέσως μετά τις επερχόμενες εκλογές για δήμους, περιφέρειες και ευρωβουλή, το χαρτί του ανασχηματισμού. Ενός ανασχηματισμού που δεν αποκλείεται να είναι σαρωτικός και που θα δρομολογηθεί με βεβαιότητα, σε περίπτωση που το αποτέλεσμα των εκλογών είναι τέτοιο που θα προσφέρει στην κυβέρνηση παράταση ζωής, αφού κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο, ακόμα και… πολιτικού ατυχήματος, αν η Νέα Δημοκρατία ηττηθεί με μεγάλη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και ενώ τα σενάρια γύρω από τα πρόσωπα που θα παίξουν το δικό τους ρόλο στο κεφάλαιο ανασχηματισμός δίνουν και παίρνουν, προκαλεί τεράστια αίσθηση, αλλά ταυτόχρονα και εξαιρετικά αλγεινή εντύπωση, η επιμονή με την οποία ο κ. Αντώνης Σαμαράς, εμφανίζεται -ακόμα και από στενούς του συνεργάτες- έτοιμος να προσφέρει ξανά υπουργικό θώκο, στον Ανδρέα Λοβέρδο.
Η παραφιλολογία που έχει αναπτυχθεί εδώ και καιρό, θέλει τον Πρωθυπουργό να επιθυμεί και μάλιστα με θέρμη, να εισέλθει ξανά στην κυβέρνηση ο άνθρωπος που με την παρουσία του στο Υπουργείο Εργασίας και το Υπουργείο Υγείας, έβαλε φαρδιές πλατιές τις υπογραφές του, στην διάλυση του δημοσίου συστήματος υγείας, αλλά και των εργασιακών σχέσεων, καταπατώντας κάθε ίχνος ευαισθησίας και πάνω απ’ όλα κοινωνικής ευθύνης, έναντι των Ελλήνων πολιτών.
Γι’ αυτό και γεννώνται ουκ ολίγα ερωτήματα, αναφορικά με το σκοπό που εξυπηρετεί μια τέτοια κίνηση από την πλευρά του κ. Σαμαρά, καθώς εκφράζονται φόβοι και εντονότατες ανησυχίες, ακόμα και μέσα από τη Νέα Δημοκρατία και τα ηγετικά στελέχη τους, μήπως αυτή η φημολογούμενη επιμονή του Πρωθυπουργού να αποκαταστήσει (;) τον Ανδρέα Λοβέρδο, κρύβει κάτι περισσότερο από ένα απλό… άνοιγμα προς την πλευρά του πρώην υπουργού, που με τις ενέργειές του όταν βρισκόταν στις θέσεις κλειδιά, κατόρθωσε σήμερα να έχει σχεδόν μηδενική απήχηση στον ελληνικό λαό.
Αναρωτιούνται στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας και μάλιστα οι βουλευτές που περιμένουν τη σειρά τους για να τους δοθεί μια ευκαιρία να αναλάβουν κάποιο χαρτοφυλάκιο, πόσο πιο κάτω θα πέσει ο κ. Σαμαράς, επιθυμώντας την επιστροφή στην κυβέρνηση, ενός πολιτικού που για το μόνο που θα μείνει στην ιστορία, είναι η συνεισφορά του στη μείωση του μέσου όρου ζωής των Ελλήνων, αφού με όσα επέβαλλε εκτελώντας εντολές της τρόικας και των ξένων συμφερόντων, οδηγούν καθημερινά τους πολίτες αυτής της χώρας στο μονόδρο της φτωχοποίησης και της εξαθλίωσης…
Από την πλευρά του, βέβαια, ο Α. Λοβέρδος επιθυμεί διακαώς την επιστροφή του στις… οθόνες της κυβερνητικής παράστασης. Και πως να μην το επιθυμεί, λένε στη Νέα Δημοκρατία, αφού στο πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά βρίσκει τον πλέον ένθερμο πολιτικό – φίλο, που δεν μπορεί να βρει πουθενά αλλού. Ούτε στο ΠΑΣΟΚ, ούτε στην Ελιά… Ακόμα και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αν και τυπικά εμφανίζεται για λόγους ισσοροπίας να είναι θετικός, στην πραγματικότητα δεν θέλει ούτε να βλέπει τον Ανδρέα Λοβέρδο, πολύ περισσότερο να αποκτήσει ξανά μαζί του -ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης- και… δημιουργική συνεργασία.
Στην πιθανή υπουργοποίηση Λοβέρδου αντιδρά σθεναρά τόσο η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, όσο και η βάση του κόμματος και αυτός είναι -ίσως- ο μόνος λόγος που θα υποχρεώσει τελικά τον Αντώνη Σαμαρά να κάνει πίσω, αν τελικά κάνει πίσω, καθώς τα… κουκιά είναι πλέον εξαιρετικά μετρημένα.
Και φυσικά, τον τελευταίο λόγο θα τον έχουν, όπως πάντα οι Ελληνες ψηφοφόροι…
Αυτοί που στην πλειοψηφία τους, σήμερα, δεν έχουν γιατρούς, φάρμακα, παροχές, ασφάλιση και βέβαια εργασία, εξαιτίας των… ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων του εκσυγχρονιστή, μα πάνω απ’ όλα πιστού εκτελεστή (κυριολεκτικά και μεταφορικά) των μνημονιακών εντολών της κ. Μέρκελ.
Read more: http://www.newsbomb.gr
