«α) Ως “παστεριωμένο γάλα” νοείται το γάλα το οποίο έχει υποβληθεί σε επεξεργασία που περιλαμβάνει την έκθεση σε υψηλή θερμοκρασία για μικρό χρονικό διάστημα (τουλάχιστον 71,7ο C για 15 δευτερόλεπτα ή ισοδύναμος συνδυασμός) ή σε διαδικασία παστερίωσης που χρησιμοποιεί διαφορετικούς συνδυασμούς χρόνου και θερμοκρασίας για την επίτευξη ισοδύναμου αποτελέσματος, παρουσιάζει αρνητική αντίδραση στη δοκιμασία φωσφατάσης και θετική στη δοκιμασία υπεροξειδάσης, αμέσως δε μετά την παστερίωση ψύχεται, το συντομότερο δυνατό, σε θερμοκρασία που δεν υπερβαίνει τους +6ο C, στην οποία θερμοκρασία και συντηρείται, η δε διάρκεια συντήρησής του καθορίζεται με ευθύνη του παρασκευαστή και δεν μπορεί να υπερβαίνει τις πέντε (5) ημέρες, συμπεριλαμβανομένης και της ημερομηνίας παστερίωσης.
Στη συσκευασία του παστεριωμένου γάλακτος πρέπει να αναγράφονται οι ενδείξεις “παστεριωμένο” και “γάλα”, το σήμα καταλληλότητας του προϊόντος η διάρκεια και η θερμοκρασία συντήρησής του. Επιπλέον μπορεί να αναγράφεται και η ένδειξη “φρέσκο”. Οι ενδείξεις αυτές πρέπει να είναι σε εμφανές σημείο της συσκευασίας και με ευδιάκριτους χαρακτήρες.
β) Ως “γάλα υψηλής παστερίωσης” νοείται το γάλα το οποίο έχει υποβληθεί σε επεξεργασία που περιλαμβάνει την έκθεση σε υψηλή θερμοκρασία στους +85ο έως +127ο C σε τέτοιες συνθήκες θερμοκρασίας και χρόνου ώστε η δοκιμασία υπεροξειδάσης να είναι αρνητική, αμέσως δε μετά τη θερμική του επεξεργασία ψύχεται, το συντομότερο δυνατό, σε θερμοκρασία που δεν υπερβαίνει τους +6ο C.
Η συντήρηση του γάλακτος υψηλής παστερίωσης γίνεται σε θερμοκρασία που δεν υπερβαίνει τους +6ο C, η δε διάρκεια συντήρησής του καθορίζεται με ευθύνη του παρασκευαστή.
Στη συσκευασία του γάλακτος υψηλής παστερίωσης πρέπει να αναγράφονται οι ενδείξεις “γάλα” και “υψηλής παστερίωσης”, το σήμα
καταλληλότητας του προϊόντος, η διάρκεια και η θερμοκρασία συντήρησής του. Οι ενδείξεις αυτές πρέπει να είναι σε εμφανές σημείο της συσκευασίας και με ευδιάκριτους χαρακτήρες.
Απαγορεύεται η με οποιονδήποτε τρόπο και σε οποιοδήποτε σημείο της συσκευασίας του προϊόντος αναγραφή των ενδείξεων “φρέσκο” και “παστεριωμένο”».
Παραθέτουμε την ισχύουσα νομοθεσία για το γάλα (Προεδρικό Διάταγμα 113/1η Ιουνίου 1999) για να φανεί καθαρά, ότι ο καυγάς που γίνεται τις τελευταίες μέρες δεν έχει καμιά σχέση με την ποιότητα του γάλακτος και με την τσέπη των εργαζόμενων. Ο καυγάς γίνεται για την εξαπάτηση των εργαζόμενων-καταναλωτών, έτσι που οι μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες, ντόπιες και ξένες, να μπορούν να φέρνουν γάλα από το εξωτερικό (βαλκανικές χώρες, αλλά και Κεντρική Ευρώπη), σε τιμές χαμηλότερες από το ντόπιο γάλα. Μ’ αυτό τον τρόπο θα ρίξουν τις τιμές παραγωγού (το αποτέλεσμα θα είναι να χτυπηθεί ακόμη περισσότερο η ντόπια κτηνοτροφία), όχι όμως και τις τιμές στο ράφι, τις οποίες χρόνια τώρα ελέγχουν απόλυτα, έχοντας δημιουργήσει καρτέλ. Μπορεί ο νεοφιλελεύθερος Χατζηδάκης να λέει τις γνωστές μπούρδες για «φτηνότερο γάλα», όμως η ζωή άλλα έχει δείξει και μόνον αφελείς θα μπορούσαν να χάψουν τις παπαριές του.
Το πρωί της Πέμπτης, ο Τσαυτάρης βγήκε στην εκπομπή του Χατζηνικολάου για ν’ ανακοινώσει περιχαρής ότι η τρόικα συμφώνησε σε κάποιες αλλαγές, τις οποίες προηγουμένως ο ίδιος είχε συμφωνήσει με τον Χατζηδάκη. Ακολούθησαν δηλώσεις ικανοποίησης από τους «αντάρτες» βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όπως ο «ας με διαγράψει ο Βενιζέλος» Κασσής και ο «εγώ είμαι η σοσιαλιστική συνείδηση του ΠΑΣΟΚ» Μωραΐτης. Ο Χαρακόπουλος, με ξεχωριστή δήλωση, κράτησε κάποιες επιφυλάξεις, ζητώντας να διατηρηθεί το 5ήμερο για το «νέο» προϊόν, που θα χαρακτηρίζεται «γάλα ημέρας», διότι αυτό βολεύει λαρισινή γαλακτοβιομηχανία.
Την τελική ρύθμιση που κατατέθηκε στη Βουλή δεν την έχουμε δει, γιατί η «Κ» έκλεισε την ύλη της πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου. Είμαστε σίγουροι, όμως, ότι θα είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των γαλακτοβιομηχανιών, γι’ αυτό και συμφώνησαν και ο Χατζηδάκης και η τρόικα.
Σημασία, όμως, έχει να ξέρουμε τι συμβαίνει με το γάλα, γιατί το όλο ζήτημα παρουσιάζεται σαν να αφορά κάποιες τεχνικές λεπτομέρειες.
Η παστερίωση του γάλακτος δεν είναι ένα τεχνικό θέμα, αλλά ένα θέμα που έχει να κάνει με τη θρεπτική αξία του γάλακτος. Σε όσο ψηλότερη θερμοκρασία και για περισσότερο χρόνο γίνεται η παστερίωση τόσο περισσότερα θρεπτικά συστατικά του γάλακτος «σκοτώνονται». Γι’ αυτό και το γάλα αντιδρά διαφορετικά σε διάφορα αντιδραστήρια, όπως φαίνεται και από τις διατάξεις του ΠΔ, που παραθέσαμε στην αρχή. Αν δεν υπήρχε διαφορά, τότε η αντίδραση θα ήταν ίδια σε όλες τις περιπτώσεις παστερίωσης.
Για να μεγαλώσουν τη διάρκεια του γάλακτος (έτσι που να μπορούν να κάνουν εισαγωγές από άλλες χώρες), οι εταιρίες θα παστεριώνουν το γάλα σε ψηλότερες θερμοκρασίες, αλλά θα το πουλάνε σαν «φρέσκο». Ακόμη κι αν το ονομάζουν «υψηλής θερμικής επεξεργασίας», ο καταναλωτής θα το βλέπει το ίδιο. Στην αρχή θα ρίξουν λίγο και την τιμή του κι όταν ξαναμονοπωλήσουν την αγορά, θα δώσουν και στις τιμές να καταλάβουν. Αυτό το γάλα, όμως, θα έχει χαμηλότερη θρεπτική αξία. Θα πλησιάζει το εβαπορέ που πουλιέται σε κονσέρβες. Αν, όμως, το γάλα έχει την ίδια θρεπτική αξία, ανεξάρτητα από τις συνθήκες παστερίωσης, τότε γιατί να μην καταναλώνει ο κόσμος μόνο το φτηνότερο εβαπορέ; Δεν είναι τυχαίο ότι τόσες μέρες τώρα μιλούν για τα πάντα, αλλά δε μιλούν για την υγεία του λαού. Αυτή την έχουν «γραμμένη».
ΚΟΝΤΡΑ – ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 29 ΜΑΡΤΗ
