«Κύριε Γεωργιάδη, μεγάλη η χάρη σας! Είχα ορκιστεί να μην ξανασχοληθώ ποτέ μαζί σας. Να μην ξοδέψω ούτε ένα ελάχιστο κομματάκι φαιάς ουσίας ή συναισθήματος ή κόπου για εσάς και τα «καμώματα» σας. Αλλά καταφέρνετε κάθε φορά να με κάνετε να καταπατάω τους όρκους μου και, χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας, να γυρίζω σε σας. Και μάλιστα αυτή τη φορά ήταν σύντομη η απουσία σας από τούτη δω τη στήλη καθώς όσο και να προσπάθησα δεν κατάφερα ούτε να μην ξενυχτίσω για να σας παρακολουθήσω μέχρι τις 3 το πρωί στην εκπομπή του κ. Χατζηνικολάου τη Δευτέρα το βράδυ ούτε να μην αφιερώσω πάλι τον χρόνο μου σε σας σήμερα.
Μου έχετε γίνει κάτι σαν εμμονή, σαν εθισμός, και κάθε φορά που σας βλέπω με αυτό το αναιδές και σαρκαστικό ύφος στην οθόνη της τηλεόρασής χειροτερεύω όσο και να μην το θελω. Για να μην αναφερθώ και στην ιδιαίτερη χροιά της φωνής σας που, όταν κλείνω τα μάτια, με παραπέμπει στα παιδικά μου χρόνια όταν άκουγα το «Ζήτω η 21η Απριλίου» από στόματος Γεωργίου Παπαδοπούλου.
Απορώ πώς το αντέχετε κύριε Γεωργιάδη αυτό που σας συμβαίνει. Ενα πάνελ δημοσιογράφων, προερχόμενοι από σχεδόν ολόκληρο το δημοκρατικό πολιτικό φάσμα, όλοι οι παρευρισκόμενοι πολίτες επίσης, να σας βομβαρδίζουν με ερωτήσεις, να σας επικρίνουν βάναυσα και να σας εκφράζουν τον θυμό και την αγανάκτησή τους, να σας αντιμετωπίζουν με απόλυτη βδελυγμία τολμώ να πω, και εσείς να σηκώνετε το φρύδι και να χαμογελάτε.
Είστε τόσο απόλυτα σίγουρος για όλα όσα λέτε, για όλα όσα επαγγέλεσθε και για όλα όσα κάνετε που πραγματικά δεν σας αγγίζει τίποτα. Είστε βουτηγμένος σε αυτή την ιδιαίτερη αύρα που έχουν κάποιοι φανατικοί θρησκόληπτοι που θεωρούν ότι ο υπέρτατος σκοπός αγιάζει όλα τα μέσα και ότι κάποια ανώτερη δύναμη τους προστατεύει έτσι ώστε να τον εκπληρώσουν. Δεν σας φοβίζει τίποτα κύριε Υπουργέ; Δεν έχετε άραγε ποτέ αμφιβολίες ή ενοχές για αυτά που κάνετε και, κυρίως, για αυτά που λέτε;
Αναρωτιέμαι πώς τολμάτε και ξεστομίζετε με τόση υπερφίαλη βεβαιότητα ότι ο ελληνικός λαός έφταιξε για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα. Ότι ο ελληνικός λαός και η «κομμουνιστική» προπαγάνδα κατέστρεψαν την χώρα. Προσπαθείτε με ακρως αμβισβητούμενες ιστορικές αναφορές να μειώσετε τους συνομιλήτες σας και τους πολιτικούς σας αντιπάλους. Με υπεκφυγές και επιθετικότητα που δεν ταιριάζουν σε κανένα σοβαρό ενήλικο άτομο – πόσο δε μάλλον σε υπουργο της κυβέρνησης – απαντάτε στα τεράστια θέματα που σας τίθενται και ο μόνος διάλογος που γνωρίζετε είναι τα σαρκαστικά και απαράδεκτα σχόλια δια ζώσης ή μέσω tweeter για όποιον έχει το θράσος να διαφωνήσει μαζί σας. Κοκκινίζετε και ουρλιάζετε διακόπτοντας τον συνομιλητή σας, μουρμουρίζετε ειρωνικά και θέτετε εμπρηστικές και προβοκατόρικες ερωτήσεις που μόνο να εξαγριώσουν μπορούν και προβάλλετε με περηφάνια αυτή τη περσόνα του αυτοδημιούργητου και ταλαίπωρου βιβλιοπώλη που έχει κληθεί να σώσει την πατρίδα και να την οδηγήσει σε ένα όμορφο, νεοφιλελευθερο, ακροδεξιό αύριο, με εθνικά υπερήφανους πολίτες χωρίς αλλοδαπούς και χωρίς αριστερούς.
Δεν σας ενδιαφέρει κύριε Υπουργέ ότι στις φυλακές Κορυδαλλού η νοσηλευτική πτέρυγα είναι ντροπή για τη χώρα μας, δεν σας ενδιαφέρουνοι τραγικές ελλείψεις στην δημόσια υγεία ή το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι ανασφάλιστοι μένουν χωρίς περίθαλψη, δεν σας απασχολούν οι αυξημένοι θάνατοι ασθενών που οφείλονται εμμέσως πλην σαφώς στις πολιτικές σας; Δεν σας φοβίζουν τα τόσα ψέμματα που λέτε ανερυθρίσατα και μάλιστα δημόσια; Ξεστομίζετε χωρίς να ντρέπεστε το επιχείρημα ότι πτωχεύσαμε και άρα θα υπάρχουν και θυσίες και περικοπές που θα πρέπει να γίνουν από τον ελληνικό λαο ενώ δεν έχετε καν την παρρησία να παραδεχτείτε ότι οι πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης για να αντιμετωπίσει την κρίση οδήγησαν τη χώρα εδώ και κατέστρεψαν εγκληματικά το βιοτικό επίπεδο του λαού της.
Χωρίς να θέλω να σας στεναχωρήσω και να σας απογοητεύσω κι άλλο, αν και έχω καταλάβει ότι τίποτα δεν σας διαπερνάει, έχω σκεφτεί μήπως ο κ. Σαμαράς ήξερε τι έκανε όταν σας έκανε υπουργό Υγείας. Ήξερε πιθανά ότι μόνο κάποιος σαν εσας, με αυτή τη γυαλάδα ρε παιδί μου που έχετε στο μάτι όταν μιλάτε, θα τολμούσε να πιάσει τη ζεστή πατάτα της Υγείας στα χέρια του, να υποκλίνεται και να χαριεντίζεται με την τρόικα, και να μην υποχωρεί στα αιτήματα των γιατρών και των λειτουργών υγείας, των ασθενών, των καρκινοπαθών, των καθηγητών, των πολιτικών, κανενός γενικά, μέχρι να περάσει όλη η περίθαλψη στα χέρια ιδιωτών και μπει επιτέλους η κρατική κοινωνική πρόνοια εκεί που την θέλει κι εκείνος και εσείς: στα σκουπίδια του νεοφιλελευθερισμού που ευαγγελίζεστε. Εγώ θα ντρεπόμουνα κύριε Γεωργιάδη αλλά ξέρω ότι μάλλον μιλάμε για ψιλά γράμματα πια…»
Μαρία Τριαντοπούλου
http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/xoris-ntropi-xoris-aido?fb_action_ids=746658582033247&fb_action_types=og.likes
