Κοπριά και μύγες στην παραγωγή φθηνών γενόσημων

Αμέτρητες μύγες, κοπριά, κάρα που τα σέρνουν βόδια, χωρικοί που σε μια νύχτα γίνονται εργάτες στην παραγωγή γενόσημων: αυτά είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την τριτοκοσμική εικόνα της επονομαζόμενης και μεγαλύτερης φαρμακαποθήκης του κόσμου, της Ινδίας, που τροφοδοτεί με εκατομμύρια γενόσημα τις αγορές δεκάδων χωρών του δυτικού κόσμου.

Ο αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) πρόσφατα δημοσιοποίησε ότι ξεκινά ένα πρόγραμμα-μαμούθ, ύψους 20 εκατομμυρίων δολαρίων, για να ελέγξει τα φθηνά γενόσημα που παράγονται σε τρίτες χώρες και κατακλύζουν την αγορά των ΗΠΑ –σε αξίες που φτάνουν τα 93 δισεκατομμύρια δολάρια. Της απόφασης του FDA έχουν προηγηθεί αναρίθμητα παράπονα γιατρών και ασθενών, αλλά και η απαγόρευση εισαγωγών των ινδικών γενόσημων της Ranbaxy, πριν από μερικούς μήνες.

Στο πλαίσιο του προγράμματος, επιθεωρητές του FDA επισκέφθηκαν τον Ιανουάριο την παραγωγική μονάδα της Ranbaxy, στην αγροτική κωμόπολη Τοάνσα της Ινδίας, κοντά στα σύνορα με το Πακιστάν. Τι βρήκαν; Χαλασμένο εξοπλισμό στα εργαστήρια, «κολλημένα» ανοιχτά παράθυρα, μύγες «τόσες πολλές που δεν μπορούσαν να μετρηθούν». Οι εργαζόμενοι δε, επαναλαμβάνουν τους ποιοτικούς ελέγχους στα γενόσημα, μέχρι να βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα, τονίζεται στην έκθεση των Αμερικανών επιθεωρητών.

Το αμερικανικό δίκτυο Bloomberg όμως ρίχνει φως και σε μία ακόμα πτυχή του ζητήματος των φθηνών ινδικών γενόσημων. Σε τι συνθήκες εργάζονται οι εργάτες που παράγουν τα φθηνά γενόσημα για τα δυτικά κράτη, που θέλουν να ξοδεύουν όλο και λιγότερα για τη φαρμακευτική περίθαλψη των πολιτών τους.

Το εργοστάσιο στην Τοάνσα βρίσκεται ανάμεσα σε παράγκες, χωράφια με κοπριά και κάρα που σέρνουν βόδια, ενώ οι χωρικοί προσπαθούν να επιβιώσουν σε συνθήκες εξαθλίωσης. Αυτούς τους χωρικούς εκμεταλλεύονται εταιρείες ενοικίασης εργαζομένων και τους στέλνουν για κάποιους μήνες δουλειάς στο εργοστάσιο της Ranbaxy, με εξευτελιστικούς μισθούς και χωρίς την κατάλληλη εκπαίδευση και ειδίκευση. Το εργατικό κόστος στις ινδικές φαρμακοβιομηχανίες ανέρχεται περίπου στο ένα πέμπτο σε σχέση με αυτό στις ΗΠΑ ή στο 30% του ευρωπαϊκού.

Οι εργάτες που χειρίζονται χημικές ουσίες στο εργοστάσιο της Ranbaxy υποτίθεται ότι περνούν εκπαίδευση τουλάχιστον 1 μήνα. Όμως, σύμφωνα με μαρτυρίες, εργαζόμενοι έχουν μπει στην παραγωγή με μόλις 3-4 μέρες εκπαίδευσης, για να χειριστούν διαλύτες ή να συσκευάσουν γενόσημα, χωρίς πολλές φορές να φορούν τις ειδικές στολές για να διασφαλίζονται οι κατάλληλες συνθήκες στην παραγωγή. Το αποστειρωμένο περιβάλλον μοιάζει μάλλον με ανέκδοτο στο εργοστάσιο της Τοάνσα.

Πρόκειται για εξόφθαλμη παραβίαση των κανόνων ορθής βιομηχανικής πρακτικής, με προφανείς συνέπειες στην ποιότητα και αποτελεσματικότητα των σκευασμάτων. Όμως, η πρακτική αυτή οδηγεί και σε σοβαρά εργατικά ατυχήματα, που πολλές φορές αποβαίνουν μοιραία.

Τον περασμένο Αύγουστο, μια έκρηξη σε μηχανή του εργοστασίου της Τοάνσα άφησε έναν εργάτη με σπασμένα τα κόκκαλα του προσώπου του, αμνησία και μερική παράλυση. Στις αρχές Οκτωβρίου, ένας άλλος εργάτης, από τους ενοικιαζόμενους, έχασε τη ζωή του αφού εισέπνευσε «δηλητηριώδες αέριο». Είναι μόνο δύο από τον άγνωστο αριθμό τέτοιων περιστατικών που σημειώνονται στις φαρμακοβιομηχανίες φθηνών γενόσημων της Ινδίας, καθώς η ινδική κυβέρνηση δεν δημοσιεύει επίσημα στοιχεία για αυτά.

Μέσα σε τέτοιες συνθήκες παράχθηκαν και τα νοθευμένα γενόσημα της Ranbaxy ή αυτά με τα θραύσματα γυαλιού, που είχε εντοπίσει ο FDA το προηγούμενο διάστημα.

Με τέτοιους τρόπους μείωσης κόστους, χωρίς σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή αλλά και στην υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, καταφέρνουν να κατακλύζουν τις αγορές αμφιβόλου ποιότητας, φθηνά γενόσημα της Ινδίας, στο όνομα της μείωσης των κρατικών δαπανών.