Μακάβριες αποφάσεις καλούνται να εφαρμόσουν γιατροί σε μεγάλα νοσοκομεία, «επιταχύνοντας» τον θάνατο ασθενών, με αμφιλεγόμενα επιστημονικά προσχήματα που στην πραγματικότητα υποκρύπτουν λόγους οικονομικών περικοπών…
Η «κυριακάτικη δημοκρατία» αποκαλύπτει σήμερα ένα απίστευτο έγγραφο της διευθύντριας Ιατρικής Υπηρεσίας του Αττικόν -ενός εκ των μεγαλύτερων νοσοκομείων του λεκανοπεδίου και της Ελλάδας-, με το οποίο ζητεί από τους διευθυντές όλων των κλινικών και τους γιατρούς να μην προβαίνουν στη μηχανική υποστήριξη -με «διασωλήνωση τραχείας»- των ασθενών «με επικείμενο θάνατο»!
Το έγγραφο είναι πρόσφατο, καθώς έχει ημερομηνία 3 Δεκεμβρίου 2013, και παραμένει σε εφαρμογή μέχρι σήμερα, χωρίς πάντως να είναι γνωστό σε ποιον βαθμό οι γιατροί, που έχουν δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη και δεσμεύονται από τη συνείδησή τους, το υλοποιούν.
Η υπογραφή στο έγγραφο είναι της Γεωργίας Γερολουκά – Κωστοπαναγιώτου, η οποία μάλιστα είναι καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, και το θέμα του τιτλοφορείται ως εξής: «Διασωλήνωση τραχείας σε ασθενείς ορόφου με επικείμενο θάνατο».
Το φυσικό τέλος
Οπως αναφέρει συγκεκριμένα προς τους συναδέλφους της γιατρούς, «συχνά συμβαίνει να καλείται σε νοσηλευτικούς θαλάμους ορόφων η Ομάδα Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης (BLUE LINE) για διασωλήνωση τραχείας σε ασθενείς χωρίς κανένα προσδόκιμο επιβίωσης, ευρισκόμενους στο φυσικό τέλος της ζωής των».
Στη συνέχεια αποφαίνεται ότι «η διασωλήνωση τραχείας και ο μηχανικός αερισμός έχουν νόημα σε ασθενείς οι οποίοι προβλέπεται ότι θα ζήσουν και όχι σε εκείνους οι οποίοι βρίσκονται στο φυσικό τέλος της ζωής τους, π.χ. λόγω ανίατου νοσήματος μη επιδεχόμενου θεραπείας κ.λπ.»
Και ακολουθεί η εντολή:
«Παρακαλούνται οι υπεύθυνοι ειδικευμένοι θεράποντες των ασθενών κατά την τακτική επίσκεψη στους νοσηλευτικούς θαλάμους:
α) να διευκρινίζουν στους ειδικευόμενους και τους εφημερεύοντες ποιοι από τους ασθενείς τους δεν έχουν να ωφεληθούν από τον μηχανικό αερισμό ως ευρισκόμενοι πλησίον στον φυσικό τέλος της ζωής τους και
β) να ενημερώνουν σχετικά τους συγγενείς των ασθενών».
Για να δικαιολογήσει όλα τα παραπάνω η κυρία Κωστοπαναγιώτου, καταλήγει:
«Αυτό που οφείλουμε να προσφέρουμε στη φάση αυτή είναι οπωσδήποτε η επαρκής ηρεμία, η αποτελεσματική αναλγησία (εφόσον υπάρχει πόνος) και ό,τι συνάδει με την ιατρική δεοντολογία της παρηγορητικής ιατρικής (palliative care).
Η αναιτιολόγητη εφαρμογή ενδοτραχειακής διασωλήνωσης και μηχανικού αερισμού μόνον ταλαιπωρία προσφέρει στον ασθενή που βρίσκεται πλησίον του αναμενόμενου φυσικού τέλους της ζωής του».
Καθώς από επιστημονικής και δεοντολογικής πλευράς το ζήτημα που εγείρεται είναι μείζον, η σκοπιμότητα μιας τέτοιας εντολής, όπως εκτιμάται, συνδέεται περισσότερο με τις περικοπές που επιχειρούνται σε αυτές τις εποχές μνημονιακής τρέλας και στον χώρο της Υγείας. Προφανώς για κάποιους, που θεωρούν την οικονομία των αριθμών σημαντικότερη από τη ζωή των ανθρώπων, αν αυτό στέλνει ταχύτερα στον θάνατο και ασθενείς «οι οποίοι δεν προβλέπεται ότι θα ζήσουν» είναι λεπτομέρεια…
Elpizw mexri to prwi kapoios sovaros anthrwpos na to diavasei to arthro Kai na to katevasei.
Yparxoun polla ousiastika themata pou mporeite na thixete!ntroph se opoion to anerthse!
Ντροπή να αναδημοσιεύονται τέτοιες βλακείες. Θα φταίνε οι ψεκασμοί και τα chem trails..
Oloi oi asxetoi exoun gnwmh. Na pate stis ME8 eseis pou anevasate afto to arthro na deite ti shmainei anthrwpinos exeftelismos k talaipwria. Anthrwpoi gia mines stis monades xiliotripimenoi, prismenoi me keno vlema, ousiasyika nekroi. Ti na ginei? kapoia stigmh oloi mas pethenoume… pros ti afth h emonh ths epivalomenis xwris prosdokimo zwhs?
Απολυτως λογικο και επιστημονικα δοκιμο…. Λαθος ο τυχον θορυβος…
Κάποιος πολίτης διαβάζοντας αυτό το κείμενο, θα μπορούσε να παραπαλανηθεί.
Αυτές οι οδηγίες προέρχονται απο διεθνείς επιστημονικούς φορείς, όπως το ERC European Resuscitation Council.
Νομίζω πως το άρθρο είναι φτιαγμένο αποκλειστικά για να εγείρει εντυπώσεις και τίποτα παραπάνω.
Φυσικά και σε όλους τους συνανθρώπους μας που απειλείται η ζωή τους θα εφαρμοστούν πρωτόκολλα αναζωογόνησης, υπάρχουν όμως και αντίστοιχα οδηγίες για ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονται στο τελικό στάδιο μιας σοβαρής πάθησης κτλ.
Όποιος θέλει να ενημερωθεί σχετικά, ας ανατρέξει στο βιβλίο του ΑLS, Κεφάλαιο 16, Αποφάσεις σε σχέση με την αναζωογόνηση.
Στεφανάκης Αναστάσης
Διασώστης ΕΚΑΒ Χαλκιδικής
Η επιτομή της παραπληροφόρησης. Και ενώ αναγράφονται τα επιστημονικά και δεοντολογικά βάσιμα επιχειρήματα το συμπέρασμα, προερχόμενο προφανώς από μη επιστήμονα, είναι λάθος, παραπλανητικό και δυνητικά επικίνδυνο. Παράκληση να παρα θέτετε απλώς δεδομένα και να μην προβαίνετε σε ατεκμηρίωτα συμπεράσματα.
Δεν θα ασχοληθώ με το θέμα που θίγει το άρθρο, αν υπάρχει βέβαια καν θέμα. Αλλά με το σχόλιο κάποιου φίλου που άρχισε με το ότι ” όλοι οι άσχετοι έχουν γνώμη…”. Φυσικά φίλε μου όλοι έχουν γνώμη για το θάνατο και κανείς δεν είναι άσχετος. Το θέμα εδώ, αν υπάρχει τονίζω πάλι θέμα που δεν θέλω καν να το πιστέψω, δεν είναι ιατρικό-επιστημονικό, που οι γνώμες και οι απόψεις περιορίζονται στους ειδικούς, αλλά ηθικό όπου όλοι έχουν δικαίωμα γνώμης. Το να ανατρέξουμε στις οδηγίες του ERC δεν αποτελεί και ακλόνητο επιχείρημα ούτε θέσφατο εφόσον υποθέσουμε ότι όντως αιωρείται σε πανευρωπαϊκή πλέον κλίμακα μια πολιτική στην δημόσια υγεία που συνδέεται αισχρά με οικονομικές παραμέτρους. Επαναλαμβάνω για να μην παρεξηγούμαι πως δεν υιοθετώ τίποτα από ό,τι διάβασα αλλά δεν θα είμαι και κατηγορηματικός για το αντίθετο ειδικά στους καιρούς που ζούμε. Και αν αμφιβάλλει κανείς για το τελευταίο, τότε μάλλον πρέπει να ψάξει για … ψεκασμένους στον καθρέφτη του και μόνον εκεί! Εγώ πάντως ψεκάζομαι μόνο με το αποσμητικό μου…
Η διασωλήνωση τραχείας σε ασθενείς ΧΩΡΙΣ προσδόκιμο επιβίωσης λόγω υποκείμενου νοσήματος τελικού σταδίου (γενικευμένα νεπολάσματα, υπερήλικες σε μη αναστρέψιμη καταπληξία ή/και πολυοργανική ανεπάρκεια, κτλ κτλ) όχι μόνο δεν αποτελεί “πράξη σύμφωνη με την ιατρική δεοντολογία” αλλά είναι ενέργεια τελείως εκτός αυτής. Ειδικά η διασωλήνωση τέτοιων ασθενών σε συνθήκες γενικής πτέρυγας ορόφου το μόνο που εξυπηρετεί είναι η εκπαίδευση των ειδικευομένων στην τραχειακή διασωλήνωση καθώς η θνητότητα είναι (εξ ορισμού) πάντα 100% και το μόνο που επιτυγχάνεται είναι να μετατίθεται το γεγονός του θανάτου λίγα 24ωρα και να αλλάζουν οι συνθήκες που επέρχεται αυτός προς το πολύ χειρότερο (οι ασθενείς αυτοί κυριολεκτικά αποσυντίθενται στο κρεβάτι μέχρι να σταματήσουν οι ζωτικές τους λειτουργίες). Σε τέτοια ζητήματα και πριν καθήσετε να γράψετε ότι αερολογία περνάει από το κεφάλι σας, έχετε υποχρέωση να κάνετε μια ελάχιστη έρευνα στο διαδίκτυο στους ιστοτόπους των ιατρικών εταιρειών με τους όρους “palliative care of terminally ill patients”. Μην γελοιοποιείστε άδικα. Τέλος για τους συνωμοσιολόγους που νομίζουν ότι τέτοιες πρακτικές αποτελούν πτυχή μιας γενικότερης ατζέντας υποβάθμισης του κόστους της υγείας κτλ κτλ δεν έχω να προτείνω κάτι…συνεχίστε με το ίδιο πάθος παιδιά.. μπορεί στο τέλος να ανακαλύψετε ότι και ο ίδιος ο θάνατος είναι μια μεγάλη συνωμοσία οργανωμένη από την ανώτατη οικονομική ελίτ…
Γιατρέ μου μάλλον ευρίσκεστε εν τρικυμία και ίλιγγο. Αντιπαρέρχομαι τους χαρακτηρισμούς και τις υποδείξεις καθώς και τα άλλα φαιδρά γιατί δεν απασχολούν κανέναν. Κανείς δεν μίλησε για καμιά συνωμοσία εδώ αλλά μόνον για κάποιες διευκρινίσεις σχετικές με την ιατρική δεοντολογία που τις δώσατε και συγχαρητήρια. Το αν αυτή τηρείται απαρέγκλιτα και με ήθος ανθρώπινο και επαγγελματικό στα νοσοκομεία, το γνωρίζετε τόσο εσείς, όσο και εμείς ως ασθενείς, εάν έτυχε, ή συγγενείς ασθενών αντιστοίχως. Μην μπερδεύεστε λοιπόν και αφήστε τα από καθέδρας επιτίμια για τους υφισταμένους και τους βοηθούς σας αν έχετε. Αν εσείς αμφισβητείτε τα αποτελέσματα της ολέθριας υποβάθμισης της δημόσιας περίθαλψης στην χώρα μας δικαίωμά σας και κρίνεστε γι αυτό. Δεν επικέντρωσα στο ζήτημα που έθεσε το άρθρο και αν γνωρίζετε ελληνικά, πέραν της ιατρικής ορολογίας, θα το είχατε αντιληφθεί αμέσως και θα συγκρατούσατε την προπέτειά σας. Τώρα όσο για τις συνωμοσίες των ελίτ και τον θάνατο και άλλα τέτοια φληναφήματα, τα αφήνω σε σας αν μας υποδείξετε που τα … διαγνώσατε εδώ. Και αν για σας οι ελίτ και οι ”αγορές” που τις εκφράζουν, άσχετα (;;) με το προκείμενο, δεν έχουν καμία ευθύνη για τα χάλια και την καταστροφή του δημόσιου συστήματος υγείας και ουδεμία επίπτωση στην άσκηση του ιατρικού ”λειτουργήματος”.ε τότε μάλλον χρειάζεστε … γιατρό.
φιλικά και σας αποχαιρετώ
Κύριε Δημήτρη, με απλά Ελληνικά ο κύριος Σπύρος σας υπέδειξε πως δεν είναι θέμα οικονομικό, αλλά ανθρώπινο και επιστημονικό, το να μην επιχειρήσεις να αναζωογονήσεις μια ομάδα ανθρώπων ( πχ καρκινοπαθείς τελικού σταδίου κοκ).
Συνήθως γνωρίζουν ώρες πριν γιατροί και συγγενείς πως είναι θέμα χρόνου να συμβεί το μοιραίο και είναι σύμφωνες και οι δύο πλευρές για την εξέλιξη.
Έχετε ένα δίκιο όμως – ασχέτως με το θέμα που μας απασχόλησε, μέσα απο την εργασία μου βλέπω συνεχώς πως μέσα απο το Εθνικό Σύστημα Υγείας το επίπεδο παροχής Υπηρεσιών προς τον πολίτη πέφτει συνεχώς, είμαστε απλά μια μικρογραφία της Ελληνικής κοινωνίας που παραπαίει. Κάποιοι επαγγελματίες Υγείας αντιστέκονται με σθένος στην όλη κατάσταση και τους βγάζω το καπέλο…
Εκεί επικέντρωσα κύριε Στεφανάκη και τα άλλα τα άφησα στους ειδικούς. Δεν είναι προφανές; Αλλά προσέξτε και ας διαφωνείτε παρακαλώ. Η παιδεία μου, η όποια παιδεία μου, δεν μου επιτρέπει να θεωρούμαι από κανέναν μα κανέναν ”συνωμοσιολόγος” ή ”ψεκασμένος” ή άλλα ανόητα. Σπουδάσαμε και εμείς για χρόνια αλλά και αποκτήσαμε παιδεία εκτός πανεπιστημίων όπως αναγκαστήκαμε γιατί εκεί εξέλιπε προ πολλού αν ποτέ υπήρξε, Και σαρκασμοί ή ειρωνείες από οποιονδήποτε, γιατρό ή μη, επιστρέφονται πάραυτα με επιχειρήματα τα οποία και παρέθεσα μετά λόγου γνώσεως. Αν πιστεύετε ότι η γενική οικονομική λαίλαπα και κατάρρευση θεσμών και αρχών δεν έχει αντίκτυπο σε αυτό που λέμε δημόσια περίθαλψη και υγεία και θεωρείτε μια τέτοια άποψη ”συνωμοσιολογία”, τότε κάτι δεν πάει καλά και δεν αναφέρομαι σε εσάς. Δεν ασχολήθηκα όπως είδατε καθόλου με την ουσία του άρθρου γιατί δεν είναι το αντικείμενό μου να ασχοληθώ. Αλλά όταν ακούω από διάφορους ”ειδικούς” ή και ειδικούς πράγματι να υποδεικνύουν με μια απαρέσκεια στους ”άσχετους” να ανατρέξουν στις οδηγίες του ERC, λες και οι όποιες οδηγίες αποτελούν ατράνταχτη ”απόδειξη” ότι όλα βαίνουν καλώς, έχω δικαίωμα να αναρωτηθώ και να ενημερωθώ σε ό,τι δεν γνωρίζω. Λέτε ότι ο γιατρός μου απέδειξε πως δεν είναι θέμα οικονομικό αλλά εγώ λέω ότι τίποτε δεν μου απέδειξε παρά μόνον εξήγησε το γιατί και το ”δέον”. Και αυτά ξέρετε απέχουν. Καλοπροαίρετα λοιπόν σας ερωτώ: είπε ο γιατρός πως ” όταν η θνητότητα εξ ορισμού είναι 100% τότε… κλπ, κλπ”. Κανείς δεν διαφωνεί σε αυτό και το μόνο που θα έλεγα είναι όταν όταν η θνητότητα είναι ακόμη και στο 99,9999999999999…% η αντιμετώπιση πρέπει να αλλάζει; Είστε σίγουρος, με όλα που προανέφερα, ότι αυτό συμβαίνει πάντα και παντού από όλους τους γιατρούς και σε όλα τα νοσοκομεία; είστε 100% βέβαιος; εγώ όχι.
Σε ιδιωτικό θεραπευτήριο, έκαναν αυτήν την διασωλήνωση στην Μητέρα μου 93 ετών, με αναπνευστική λοίμωξη. Αποτέλεσμα να περάσει τις τελευταίες 30 ημέρες της ζωής της. σε καθεστώς αποτρόπαιο και βασανιστικό. Το αδηφάγο τέρας της κερδοσκοπίας χόρτασε μόνον όταν ο λογ/σμός ξεπέρασε τις 20,000,ευρώ και έδωσαν επιτέλους, την άδεια να την μεταφέρω σε Δημόσιο Νοσοκομείο, υπό πλήρη κατάρρευση του οργανισμού της.
Για να δώσω τροφή στον προβληματισμό σας σας παραπέμπω στο παρακάτω link
http://www.egolpion.com/ef8anasia.el.aspx
Για να συμπληρώσω την τροφή στον προβληματισμό με ένα ερώτημα. Αν το ιδιωτικό θεραπευτήριο, δεν είχε δέσει τον γάιδαρό του, κατά το κοινώς λεγόμενο. Δηλαδή έχοντας εξασφαλισμένη , την ολοσχερή εξόφληση από το Ασφαλιστικό Ταμείο. Τι θα έπραττε όμως, αν δεν υπήρχε Ταμείο και οι οικείοι δήλωναν , οικονομική αδυναμία ??
Εργαζομαι στην Αγγλία σαν νοσοκόμα με ειδικότητα στον τομέα της παρηγορητικής φροντίδας. Το άρθρο ειναι παραπλανητικό και οι οδηγίες της συγκεκριμένης γιατρού δεν σχετίζονται με τα οικονομικά , αλλα με το σεβασμό και την αξιοπρέπεια στον «άνθρωπο» που οταν φτάνει στο τέλος της ζωής του πρεπει όλη η φροντίδα να συγκεντρωθεί στην ανακουφηση, στην ψυχολογική υποστήριξη του ασθενούς και των αγαπημένων του προσώπων. Ολα τα αλλα απλα παρατείνουν το θάνατο για πολυ μικρό χρονικό διάστημα η ταλαιπωρούν τον ασθενή και τους γύρος του γιατι οι ενέργειες ειναι ανεπιτυχείς. Οι γιατροί πρεπει να μιλάνε ανοικτά στούς ασθενείς τους Πριν να φτάσουν στο τελικό στάδιο και ολοι οι εμπλεκόμενοι (και ο ασθενης) να ξέρουν μέχρι πιο σημείο θεραπεία ειναι προς όφελος του ασθενούς.
Θα σας πρότεινα να γράψετε άρθρα για την ανάγκη εξέλιξης της παρηγορητικής ιατρικής στην Ελλάδα, στο να γίνει υποχρεωτική η εκπαίδευση όλων των νοσηλευτών και γιατρών και να δημιουργηθούν κέντρα, κλινικές, θεραπευτικές ομάδες που θα επισκέπτονται ασθενείς κατοίκων , να επενδυθούν χρήματα σε βοηθούς φροντίδας που θα στηρίζουν τις οικογένειες στο σπίτι ( με επισκέψεις την ημέρα αλλα και το βράδυ, με αποκλειστικές). Ανα περιόδους διαβάζω άρθρα συγγενών και τις τραυματικές ιστορίες στους, μια και η παρηγορητική φροντίδα στην Ελλάδα ειναι σταγόνα στον ωκεανό.