Στο θέμα της τιμολόγησης των φαρμάκων για το οποίο έγινε μεγάλη συζήτηση , θα ήθελα να προσθέσω λίγες σκέψεις , διότι φέρνει στην επιφάνεια με ανάγλυφο τρόπο τα αποτελέσματα της « παγκοσμιοποίησης » .
1. Είναι βέβαιο ότι σε μεγάλο βαθμό η ποιότητα του φαρμάκου έχει σχέση με την τιμή , όπως συμβαίνει με όλα τα είδη που παράγονται σε « εργατικούς παραδείσους » για πολυεθνικές εταιρίες .
2. Οι εργατικοί παράδεισοι σε χώρες όπως το Μπαγκλαντές , η Ινδία , το Πακιστάν …….. συνδέονται με μαύρη , ανασφάλιστη , παιδική εργασία και ημερομίσθια της τάξεως του 1-2 ευρώ .
Πριν από λίγο καιρό σε εργοστασιακές εγκαταστάσεις τέτοιων χωρών έχασαν την ζωή τους από κατάρρευση εκατοντάδες ή και χιλιάδες εργαζομένων .
Η εισαγωγή φαρμάκων και άλλων προϊόντων από τις χώρες αυτές και μάλιστα χωρίς έλεγχο , εκτός από επικίνδυνη μπορεί να χαρακτηριστεί και κλεπταποδοχή .
3. Ευνόητο είναι ότι η εθνική βιομηχανία κάποιων χωρών σαν την δική μας δεν είναι δυνατόν να ανταγωνιστεί κάτω από αυτές τις συνθήκες , την βιομηχανική παραγωγή των λεγόμενων αναδυομένων αγορών. Είναι θέμα πολιτικών αποφάσεων και δεσμεύσεων που έχουν υπογραφεί κατά το παρελθόν ακυρώνοντας κάθε ίχνος εθνικής ανεξαρτησίας.
Όλα τα παραπάνω να τα ενθυμούμεθα όταν μιλούμε για πατρίδα , εθνικό δίκαιο , αξιοπρεπείς μισθούς , βιοτικό επίπεδο , δυστυχία , απόγνωση , κατάθλιψη .
Μανώλης Ι. Αλιφιεράκης
Γιατρός Καρδιολόγος
Εκπρόσωπος Ιατρικού Συλλόγου Χανίων
