Ο Η. Μόσιαλος στον Αθήνα 984 σχετικά με το φάρμακο

Δημοσιογράφος: Αν δει κανείς πόσο έχει συμβάλλει στην κρίση το φάρμακο στην Ελλάδα, πώς έχει ρίξει στα βράχια τα ασφαλιστικά ταμεία, τι γίνεται στον χώρο της Υγείας, θα πρέπει επειγόντως να γίνει μια δημιουργική συζήτηση γύρω από τα γενόσημα…

Ηλ. Μόσιαλος: «Είχα τονίσει, το 2009, ότι το φάρμακο που το 2000 ήταν περίπου 1 δισ. ευρώ, εξωνοσοκομειακά, πήγε στα 5,1 δισ. το 2009. Μια αύξηση πάνω από το 400%, που δεν δικαιολογούταν ούτε με την αύξηση του πληθυσμού, ούτε με επιδημιολογικό πρότυπο, ούτε με αύξηση νοσηλειών. Καμία δικαιολογία δεν υπήρχε γι’ αυτό… Ενώ είχαμε όλη αυτή την μεγάλη κατανάλωση εις βάρος των ασφαλιστικών ταμείων -που εκτίμησα ότι σε διάρκεια 9 ετών πληρώσαμε 18 δισ. ευρώ παραπάνω, να θυμηθούμε λίγο το πρωτογενές έλλειμμα το 2009 που ήταν 24 δισ. ευρώ-, τα κάναμε που τα κάναμε όλα αυτά, είχαμε και το 85% της κατανάλωσης στην Ελλάδα να είναι εισαγόμενα φάρμακα. Δηλαδή, όχι μόνο πληρώναμε πολλά, αλλά δεν κατορθώσαμε να έχουμε και μια σοβαρή φαρμακοβιομηχανία στην χώρα μας. Το Βέλγιο, που πλήρωνε λιγότερα από εμάς, το 2009, κατόρθωνε με λιγότερα χρήματα, να έχει 940 εκατομμύρια ευρώ επενδύσεις σε έρευνα και ανάπτυξη. Στην Ελλάδα, ήταν 30 εκατομμύρια και τα περισσότερα πήγαιναν σε ιατρικά συνέδρια, όχι σε πραγματική έρευνα. Το Βέλγιο είχε τριπλάσιους εργαζόμενους σε αυτό τον τομέα σε σχέση με την Ελλάδα και υπήρχε ένα θετικό εμπορικό ισοζύγιο 7,7 δισ., ενώ εμείς είχαμε αρνητικό 2,5 δισ. ευρώ. Επομένως, η συζήτηση που γίνεται τώρα είναι ελάσσονος σημασίας. Ακούω εκπροσώπους κομμάτων που λένε ότι τα γενόσημα είναι κακά για την υγεία. Έχουν φτάσει οι εκπρόσωποι των κομμάτων να υποκαθιστούν τις ρυθμιστικές αρχές… Αν υπάρχουν αμφιβολίες για την ποιότητα των γενόσημων, να καθορίσει εργαστήρια ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, όπου θα γίνονται μελέτες βιοϊσοδυναμίας στην χώρα μας. Μπορούμε να επικαλεστούμε τα άρθρα της δημόσιας προστασίας, της δημόσιας υγείας, αλλά συγκεκριμένα, όχι όπου θέλει να πάει ο καθένας. Να διασφαλίζει η ελληνική πολιτεία ότι έχει συγκεκριμένα σημεία ελέγχου. Να ξέρει ο Έλληνας καταναλωτής ότι ο ΕΟΦ έχει πιστοποιήσει 40, 50 εργαστήρια στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση…

Είμαστε μια χώρα που δεν έχει γενικό αρχίατρο. Το υπουργείο Υγείας είχε γενικό αρχίατρο μέχρι το 1981, αλλά -μέσα στο πλαίσιο της ισοπέδωσης της δημόσιας διοίκησης, στην δεκαετία του ’80-, τα καταργήσαμε και αυτά. Είμαστε η μόνη χώρα που δεν έχει επιστημονικό επιτελείο, το οποίο να συμβουλεύει και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας, αλλά και τους Έλληνες πολίτες. Δυστυχώς, το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας που έχουμε -και υποτίθεται ότι είναι το συμβουλευτικό όργανο της ελληνικής πολιτείας-, κυριαρχείται από συνδικαλιστές και εκπροσώπους κομμάτων. Κανονικά, θα έπρεπε να είναι ένα ανεξάρτητο όργανο, στο οποίο θα συμμετείχαν οι καλύτεροι που υπάρχουν στη χώρα επιστημονικά».

Ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας και Διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών της Υγείας στο London School of Economics, Ηλίας Μόσιαλος, μίλησε στις 25/11 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τον Άρη Τόλιο.