Ασθενείς απ’ όλη τη χώρα υποδέχεται στην εφημερία το νοσοκομείο της Αθήνας «Γ. Γεννηματάς». Η εφημερία ορισμένων τμημάτων του έχει διαλειτουργική έννοια, εξηγεί ο υποδιοικητής κ. Φραγκίσκος Μαυρογιαννάκης. Ειδικά τμήματα, όπως το νευροχειρουργικό και το οφθαλμολογικό εφημερεύουν μέρα παρά μέρα και αντιμετωπίζουν ασθενείς από πολλές περιοχές της Ελλάδας.
Κοσμοσυρροή στην εφημερία απ’ όλη την Ελλάδα
Το νοσοκομείο είναι καλά εξοπλισμένο και στελεχωμένο, αλλά αντιμετωπίζει μία σειρά προβλημάτων, τα οποία καθιστούν πιο «βαριά» την εφημερία του.
κλικ στην εικόνα
Το βασικότερο είναι το λειτουργικό. Το τμήμα επειγόντων περιστατικών στεγάζεται σε ένα παλαιό κτίριο, το οποίο περιορίζει την κίνηση των ασθενών και τη λειτουργία της εφημερίας. Σύμφωνα με τα στελέχη του νοσοκομείου, ένα σύγχρονο κτίριο θα μπορούσε να βελτιώσει σημαντικά την εικόνα.
Οι αριθμοί δείχνουν ότι το «Γ. Γεννηματάς» δέχεται στην εφημερία περισσότερα από 1.100 άτομα, αριθμός που φτάνει τα 1.500, όταν η εφημερία πραγματοποιείται Σαββατοκύριακα και αργίες. Στα επείγοντα και τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία εξετάζονται συνολικά 200.000 άνθρωποι ετησίως.
Ο μεγάλος όγκος των περιστατικών αναδεικνύει μία ακόμη έλλειψη του νοσοκομείου: Εκείνη του εξειδικευμένου ιατρικού προσωπικού, το οποίο θα μπορούσε να κατευθύνει τους ασθενείς στα τμήματα (triage).
Προβλήματα
Κοσμοσυρροή στην εφημερία απ’ όλη την Ελλάδα
Ενα από τα βασικότερα προβλήματα της εφημερίας είναι τα περιστατικά, τα οποία δεν θα έπρεπε να έχουν καταλήξει στο νοσοκομείο. Πρόκειται για ασθενείς με ήπια προβλήματα, οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν αντιμετωπιστεί σε κάποια εξωνοσοκομειακή μονάδα πρωτοβάθμιας φροντίδας.
Εκτιμάται ότι ένα στα τρία περιστατικά που καταλήγουν στα επείγοντα του «Γ. Γεννηματάς» είναι τέτοιες περιπτώσεις, ενώ ανάλογη εικόνα παρατηρείται στο σύνολο των νοσοκομείων (κυρίως των μεγάλων) που πραγματοποιούν γενική εφημερία. Από την «αυτοψία» του «Εθνους» φάνηκε ότι ο χώρος των έκτακτων περιστατικών του «Γ. Γεννηματάς» κατακλύζεται από κόσμο. Ειδικά στο παθολογικό και το καρδιολογικό τμήμα δημιουργείται το αδιαχώρητο από ασθενείς που, πολλές φορές, είναι ξαπλωμένοι σε φορεία στον διάδρομο ελλείψει χώρου στα δωμάτια εξέτασης.
Οι στενοί διάδρομοι των επειγόντων «φρακάρουν» επίσης από τους συγγενείς των ασθενών που περιμένουν έξω από το χειρουργικό τμήμα και τους θαλάμους ανάνηψης.
Για την ομαλή λειτουργία του τμήματος και την εξυπηρέτηση των ασθενών έχει επιστρατευτεί το προσωπικό ασφαλείας του νοσοκομείου, το οποίο κατευθύνει τους ασθενείς και τους συγγενείς τους, ενώ παράλληλα φροντίζει να μη γίνονται παρατράγουδα στα διάφορα τμήματα. Ετσι, η αναμονή είναι μεν μεγάλη, αλλά χωρίς εντάσεις και παρεξηγήσεις.
Οι ασθενείς λένε ότι τα προβλήματα είναι αναμενόμενα σε ένα μεγάλο νοσοκομείο την ημέρα της γενικής εφημερίας, αλλά δεν διαπιστώνουν σοβαρές ελλείψεις.
«Καθυστερούμε αρκετά, αλλά αυτό είναι φυσιολογικό με τόσο κόσμο. Τουλάχιστον, οι απαραίτητες εξετάσεις γίνονται κανονικά και τα αποτελέσματα βγαίνουν σχετικά γρήγορα», λένε οι ασθενείς, οι οποίοι μιλούν με καλά λόγια για το προσωπικό του νοσοκομείου.
Δ. ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΣ – ΣΤ. ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗΣ
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
ΣΤ. ΔΟΥΚΑΚΗΣ
Περίμενα, αλλά με φρόντισαν…
Ενα ατύχημα στο σχολείο οδήγησε τον 18χρονο Στάθη Δουκάκη στα επείγοντα του «Γ. Γεννηματάς» για να του προσφερθούν οι πρώτες βοήθειες. Αν και είχε ακούσει, όπως λέει, άσχημες ιστορίες για τις εφημερίες των δημόσιων νοσοκομείων και την ταλαιπωρία των ασθενών, η εμπειρία του ήταν τελικά καλύτερη.
«Πήγα το μεσημέρι στο σπίτι μου, αλλά δεν αισθανόμουν καλά και αποφασίσαμε με τον πατέρα μου να επισκεφθούμε έναν ορθοπεδικό. Οταν φτάσαμε στο νοσοκομείο, πήραμε σχετικά γρήγορα αριθμό προτεραιότητας και είχαμε μόνο πέντε άτομα μπροστά μας. Μέχρι να με εξετάσει ο γιατρός πέρασε περίπου μισή ώρα.
Από εκεί και μετά, έπρεπε να περιμένω τη σειρά μου για ακτινογραφίες και στη συνέχεια λίγη ώρα ακόμα για να με ξαναδεί ο γιατρός. Επειτα από δύο ώρες είχα τελειώσει. Δεν είναι λίγο, αλλά σε σύγκριση με αυτό που φοβόμουν μια χαρά πήγε», λέει στο «Εθνος».
Ο νεαρός συμπληρώνει ότι, παρά τον πολύ κόσμο που περίμενε τη σειρά του, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό τον εξυπηρέτησε. «Ήταν εξαιρετικοί, δεν έδειχναν ότι θέλουν να κάνουν πρόχειρα τη δουλειά τους για να τελειώνουν και είχαν την υπομονή για να απαντήσουν στις ερωτήσεις μου και να μου δώσουν συμβουλές για το τραύμα μου», λέει.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63916118
