Ο Σεραφείμ Κλημόπουλος είναι διευθυντής στη Β Χειρουργική Κλινική του Ευαγγελισμού
Προσωπικότητα διεθνούς κύρους είναι ο Βολιώτης ιατρός Σεραφείμ Κλημόπουλος, ο οποίος είναι Διευθυντής στη Β Χειρουργική Κλινική του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός στην Αθήνα. Ο διαπρεπής χειρουργός, ο οποίος μιλάει για πρώτη φορά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, είναι ιδιαίτερα σεμνός και αφοσιωμένος στο έργο του, σώζοντας κυριολεκτικά πολλές ζωές. Ο 63χρονος Βολιώτης γενικός χειρουργός, μετείχε στην ομάδα του διάσημου καρδιοχειρουργού Κρίστιαν Μπάρναρντ και αναπτύσσει πολύ σημαντικό επιστημονικό έργο, το οποίο έχει αναγνωριστεί ευρέως.
Παρά δε το γεγονός ότι το όνομά του κατέχει εξέχουσα θέση στους ιατρικούς κύκλους, εντούτοις, ο ίδιος ουδέποτε επεδίωξε την προβολή, λειτουργώντας με βάση τις αρχές και αξίες της ανιδιοτελούς προσφοράς, που καθόρισαν τη ζωή του.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ : Γλυκερία Υδραίου
Ο κορυφαίος γενικός χειρουργός, ο οποίος έχει εξειδικευθεί στις μεταμοσχεύσεις, ξεκίνησε από το Βόλο, και μετά την αποφοίτησή του από το Α Αρρένων Βόλου, εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Στη συνέχεια έκανε την ειδικότητά του στη Γενική Χειρουργική στο Λαϊκό Νοσοκομείο και κατόπιν πήγε στο Κέϊπ Τάουν, στο νοσοκομείο Groote Shwr, όπου είχε τη δυνατότητα να γνωρίσει διαπρεπείς επιστήμονες, μετέχοντας, παράλληλα, στην επιστημονική ομάδα που είχε δημιουργήσει ο Κρίστιαν Μπάρναρντ.
«Πήγα στο Κέϊπ Τάουν, προκειμένου να διευρύνω τις γνώσεις μου πάνω στη χειρουργική, παρακολουθώντας τεχνικές οι οποίες δεν εφαρμόζονταν ακόμη στην Ελλάδα και κυρίως για να αποκτήσω μεγαλύτερη εμπειρία» υπογραμμίζει ο κ. Κλημόπουλος.
«Εκεί, αναφέρει ο ίδιος, γνώρισα έναν εκπληκτικό καρδιοχειρούργο, τον Γιάννη Χάσουλα, ο οποίος αναγορεύτηκε αργότερα καθηγητής της Καρδιοχειρουργικής στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης και θεωρείτο ο φυσικός διάδοχος του Μπάρναρντ». Στο ίδιο νοσοκομείο γνώρισε επίσης το διάσημο καρδιοχειρουργό Μάριο Μπάρναρντ, αδελφό του Κρίστιαν Μπάρναρντ, τον οποίο χαρακτηρίζει «κορυφαίο επιστήμονα, λάτρη της Ελλάδας και πολύ απλό ως άνθρωπο».
Εχοντας πάντα το βλέμμα στραμμένο στη διεύρυνση της επιστημονικής γνώσης, ο Βολιώτης γιατρός πήγε στην Αμερική, και συγκεκριμένα στο Νοσοκομείο (Freodtert) Φρόϋντερ του Μιλγουόκι των ΗΠΑ, όπου εκπαιδεύτηκε στις μεταμοσχεύσεις συμπαγών οργάνων (νεφρού, παγκρέατος και ήπατος) και παρέμεινε επί ένα χρόνο, ασχολούμενος με το συγκεκριμένο αντικείμενο.
Η επιστροφή στην Ελλάδα σηματοδοτεί τη συνέχιση της θητείας του ως γενικού χειρουργού, αλλά η ελληνική πραγματικότητα, δεν του προσέφερε πεδίο ενασχόλησης με τον τομέα των μεταμοσχεύσεων, στον οποίο έχει ειδικευθεί. «Οι εμπειρίες και οι γνώσεις που αποκόμισα από το εξωτερικό μου έδωσαν ώθηση ως χειρουργό, άσχετα αν δεν ασχολήθηκα πρακτικώς με τις μεταμοσχεύσεις στον Ευαγγελισμό» σχολιάζει ο ίδιος.
Δεκάδες διακρίσεις
Δεκάδες ασθενείς οφείλουν τη ζωή τους στη διορατικότητα και την υψηλή κατάρτιση του ιατρού, ο οποίος προσφέρει πρόθυμα τις γνώσεις του, σε διάφορα Νοσοκομεία ανά την Ελλάδα, όπου και όποτε του ζητηθεί.
Οι σύγχρονες τεχνικές που υιοθετεί ως χειρουργός και οι καινοτόμες θέσεις που έχει διατυπώσει, έχουν ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στη χειρουργική, για την ανακούφιση των ασθενών. Ο ίδιος εφήρμοσε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη χρήση ειδικού πλέγματος στην εγχείρηση βουβωνοκήλης από το 1985, υιοθετώντας παράλληλα μια νέα λαπαροσκοπική τεχνική, προκειμένου να αφαιρούνται οι κύστεις από τα επινεφρίδια, χωρίς να αφαιρεθεί ο επινεφριδικός ιστός. Τη συγκεκριμένη τεχνική εφάρμοσε για πρώτη φορά το 1994 και έκτοτε είναι συνδεδεμένη με το όνομά του.
Οι επιστημονικές του εργασίες έχουν ανακοινωθεί στη διάρκεια διεθνών συνεδρίων, κάνοντας το γύρο του κόσμου, σε πολλές περιπτώσεις. Ο ιατρός Κλημόπουλος ήταν εκείνος που ανακοίνωσε για πρώτη φορά στο Διεθνές Συνέδριο Νεφρολογίας που πραγματοποιήθηκε το 1990 στη Θεσσαλονίκη, ότι η σκληρυντική περιτονίτιδα, που ενίοτε αναπτύσσεται σε νεφροπαθείς, οι οποίοι ακολουθούν επί πολλά χρόνια την περιτοναϊκή κάθαρση, και καθιστά αδύνατη τη χρήση καθετήρα, μπορεί να παρακαμφθεί, με χειρουργική επέμβαση και αφαίρεση μέρους της μεμβράνης που καλύπτει τα σπλάχνα.
Οπως επισημαίνει, ωστόσο, ο ίδιος, με τη σεμνότητα που τον διακρίνει «μου αρέσει η χειρουργική και όταν έρθει κάποιος στο Νοσοκομείο για να κάνει έστω μια μικροεπέμβαση, για να βγάλει π.χ. το νύχι, δεν λέω όχι. Βασική μου αρχή είναι ότι ο καθένας έχει το πρόβλημά του, όποιο και να’ ναι αυτό, στο οποίο πρέπει να του δοθεί λύση».
Σε πολλές περιπτώσεις έχει ζητηθεί η συμβουλή και η συνδρομή του από πολλά νοσοκομεία της Ελλάδας ή του εξωτερικού, την οποία προσφέρει με μεγάλη προθυμία, παρά το εξαιρετικά φορτωμένο πρόγραμμά του.
Ο ίδιος έχει θέσει ως στόχο ζωής την προσφορά στον πάσχοντα, αλλά και στη σωστή εκπαίδευση των νέων χειρούργων. «Θέλω οι χειρουργοί που εκπαιδεύονται στην Κλινική μας, να φεύγουν με τα μεγαλύτερα δυνατά εφόδια. Να είναι, δηλαδή, ολοκληρωμένοι χειρουργοί στις αντίξοες συνθήκες που περνάμε» αναφέρει ο ίδιος αυτολεξεί και προσθέτει: «αφιερώνω ώρες ολόκληρες μεταφέροντας στους νεώτερους συναδέλφους ότι ξέρω, θεωρητικά και τεχνικά. Χαίρομαι δε, όταν βλέπω ότι προοδεύουν».
Δεσμοί με το Βόλο
Παρά το γεγονός ότι κινείται μεταξύ Ελλάδος και εξωτερικού, εντούτοις, επισκέπτεται τακτικά την πατρίδα του, το Βόλο, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Η παιδική του γειτονιά στην οδό Περραιβού με Ρήγα Φεραίου, όπου ο πατέρας του Νίκος διατηρούσε παντοπωλείο, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με ξέγνοιαστες εποχές.
«Ο Βόλος, θυμάται ο Βολιώτης γιατρός, ήταν μια ήσυχη πόλη με σπίτια, αυλές και αλάνες, όπου ζούσαμε ανέμελα. Δεν υπήρχε η έννοια της καφετέριας για τους μαθητές, εγώ, για παράδειγμα, πρωτοήπια καφέ ένα καλοκαίρι στη Μινέρβα, όταν ήμουν ήδη δευτεροετής φοιτητής. Η μόνη μας διασκέδαση ήταν το ποδόσφαιρο και το καλοκαίρι οι ασκήσεις μαθηματικών που λύναμε κάτω από τον ήσκιο της μουριάς στο περίπτερο της γειτονιάς μας, μια που ο γιος του περιπτερά ήταν συμμαθητής μας».
Από την παιδική του ηλικία μυήθηκε στις αρχές της προσφοράς, βοηθώντας τον πατέρα του στο παντοπωλείο που διατηρούσε και το γεγονός αυτό «με βοήθησε να αντιληφθώ ότι ο κάθε πελάτης πρέπει να εξυπηρετηθεί και να μην φύγει παραπονεμένος. Αυτό το κουβαλάω πάντα μέσα μου και πασχίζω για το καλύτερο σε κάθε περίπτωση» επισημαίνει ο ομιλών.
Ο Σεραφείμ Κλημόπουλος ήταν επιμελής μαθητής με ιδιαίτερη κλίση στα μαθηματικά και τη φυσική, αλλά όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: «μου άρεσε πολύ και η βιολογία». Η αρχική του σκέψη ήταν να φοιτήσει στο Πολυτεχνείο, αλλά όντας μαθητής της Γ Λυκείου, αποφάσισε να σπουδάσει Ιατρική. «Επέλεξα την Ιατρική παρότι στην οικογένειά μας δεν υπήρχε κανένας γιατρός, εξηγεί, διότι μου άρεσε πολύ η βιολογία και η ανθρωπολογία. Με συνέπαιρνε η μάθηση των μηχανισμών λειτουργίας του ανθρωπίνου σώματος».
Ο ίδιος θυμάται με ευγνωμοσύνη τους καθηγητές του, ιδιαίτερα μερικούς εξ αυτών, που καθόρισαν ουσιαστικά τη μετέπειτα πορεία του, όπως ο Μπένιας, ο Ματζώρος, ο κ. Μαυρομμάτης στο Γυμνάσιο και ο Κοντόπουλος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αναπόσπαστα συνδεδεμένοι με τις μνήμες της ζωής του είναι πολλοί παιδικοί του φίλοι, που διαμένουν στην πόλη μας. Κάθε γωνιά του Βόλου, όπου ζει και ο αδελφός του Θωμάς και οι συγγενείς του, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με μια πορεία ζωής, γεμάτη γνώση, πολύωρη μελέτη, αλλά και στιγμές ανεμελιάς.
Μεγάλη προσφορά
Ο κορυφαίος χειρούργος, ο οποίος διακρίθηκε από τα φοιτητικά του χρόνια, διατυπώνοντας για πρώτη φορά, προς μεγάλη έκπληξη των καθηγητών του, την άποψη της ύπαρξης της ανάστροφης αποκωδικοποίησης του ανθρώπινου DNA, διακρίνεται για τις τεράστιες γνώσεις, το ήθος και το αίσθημα κοινωνικής αλληλεγγύης που τον χαρακτηρίζει.
Οι ασθενείς που χειρουργεί, προέρχονται από πολλές περιοχές της Ελλάδας, αλλά και του εξωτερικού, μέχρι και την Ουγκάντα της Αφρικής.
Πολλοί καρκινοπαθείς, έχουν δει σημαντική βελτίωση, ενώ είναι άξια αναφοράς η περίπτωση ασθενούς, στον οποίο διαγνώστηκε καρκίνος του παγκρέατος το 1994 και χειρουργήθηκε, και έκτοτε έχει καλά στην υγεία του.
«Το αν θα σωθεί τελικά ένας άρρωστος εξαρτάται εν μέρει από το χειρουργό, αλλά και από τον «σεβασμό» που δείχνει ο όγκος στον άρρωστο που αναπτύσσεται, που είναι απόρροια των γονιδιακών μεταλλάξεων του νεοπλάσματος» τονίζει ο Βολιώτης ιατρός, ο οποίος συμβουλεύει τους πάντες «να είναι προσεκτικοί στη διατροφή τους και να μην λησμονούν ποτέ τη σημασία του προληπτικού ελέγχου».
Ο ίδιος καμαρώνει ως πατέρας για την πορεία των θυγατέρων του, Ειρήνης, η οποία μετά τις σπουδές Αρχαιολογίας συνεχίζει στο Μετσόβειο και Αμαλίας, η οποία είναι απόφοιτη της Νομικής Αθηνών. Ως ιατρός διευρύνει διαρκώς τις επιστημονικές του γνώσεις, συμμετέχοντας σε συνέδρια ανά τον κόσμο, ενώ όνειρό του είναι να διαβάσει όσο περισσότερο μπορεί, την αρχαία ελληνική γραμματεία και γενικά την ελληνική λογοτεχνία.
Ο διεθνώς αναγνωρισμένος Βολιώτης ιατρός είναι ιδιαίτερα προσηνής και σεμνός, ενώ όπως ομολογεί η μεγαλύτερη ανταμοιβή για τον ίδιο, είναι η ευγνωμοσύνη του ασθενούς, μετά από κάθε χειρουργική επέμβαση.
Ταχυδρόμος, Πανθεσσαλική Εφημερίδα
