“Μια από τις χειρότερες αιτίες εχθρότητας είναι η λύσσα και η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει, αυτός που τολμάει να αντιστέκεται σ’ αυτό που σε συνθλίβει.” Αλμπέρ Καμύ
Οι φασίστες φθονούν εκείνους που αντιστέκονται, εκείνους που παλεύουν για μια ζωή ισότιμη, κοινωνιοκεντρική, ανθρώπινη, κατά του ρατσισμού και της εκμετάλευσης, χωρίς ποτέ να υποκύπτουν.
Φθονούσαν και φθονούν τους επαναστάτες, που έχουν το ηρωϊκό σθένος να θυσιάζουν τα πάντα για τις αξίες, τις ιδέες, τη ψυχή τους.
Σε όλη την Ιστορία, οι φασίστες μόνο να θυσιάσουν άλλους τους ενδιέφερε, με βάση ποταπές επιθυμίες υπέρ ιδιωτικών κυρίως συμφερόντων.
Τους φθονούν, γιατί ενδόμυχα θα ήθελαν να τους μοιάζουν, όμως δεν διαθέτουν το λογισμό και τ’ όνειρο.
Με την πλάτη στους Γερμανούς έτριζαν τα δόντια στους συμπατριώτες τους, κρύβονταν πίσω από κουκούλες και κράδαιναν όπλα, μαχαίρια, σχοινιά, όσο και ανελέητο μίσος για αγωνιστές της ελευθερίας, που δεν τούς έφτανε να τούς δολοφονούν αλλά απαγόρευαν και την ταφή τους!
Τελικά δεν τιμωρήθηκαν ποτέ για τα εγκλήματά τους πολλοί ευνοήθηκαν από το δεξιό καθεστώς κάνοντας περιουσίες και σήμερα οι απόγονοί τους προσπαθούν να μιμηθούν τα χνάρια τους.
Η λύσσα τους να οικειοποιηθούν τους αγώνες της δημοκρατίας φυσικά εις βάρος της, τους έφτασε μέχρι και το ελληνικό κοινοβούλιο.
Και σήμερα, διαπράττοντας πλέον την απόλυτη ύβρη, προσπαθούν να οικειοποιηθούν ακόμη κι όσα τους συνέθλιβαν και όσα θα τους συνθλίβουν στα πρόσωπα αγωνιστών και ηρώων:
Στη σελίδα που έχει δημιουργηθεί στο φ/β εις μνήμην των δολοφονημένων χρυσαυγιτών(υπερασπιστών του Αδόλφου Χίτλερ) της γνωστής εγκληματικής οργάνωσης, προσβάλλουν τη μνήμη του κορυφαίου αντιφασίστα ήρωα Αλέξανδρου Παναγούλη όπως και της ποιήτριας Κατερίνας Γώγου (που την αναγράφουν μάλιστα και ως Γωγού), καταδεικνύοντας -από την ανάποδη- το άκρον άωτον του φθόνου τους, όπως το ανέδειξε ο Αλμπέρ Καμύ.
Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, για άλλη μια φορά τα αυτονόητα για όλους τους αδιανόητους.
Τον ήρωα δεν τον κάνει ο θάνατος. Η ζωή τον κάνει. Ο τρόπος που έζησε αφιερώνοντας κάθε στιγμή της ζωής του στο θάνατο του φασισμού!
Γι’ αυτό φασίστας και ήρωας στο λεξικό της δημοκρατίας, θα είναι ες αεί τα άκρα αντίθετα. Και οι ήρωες για τους φασίστες θα είναι αιωνίως άπαρτα βουνά.
Υγ.1) Δεν μπορείς ούτε κατά διάνοια να γελάσεις με μία ύβρη, ή να απαξιώσεις μία τόσο υβριστική διαστρέβλωση, είτε και να δώσεις άλλοθι υβριστικής επίσης άγνοιας… Καμία ανοχή.
Υγ2) Η μία από τις εν λόγω αναρτήσεις τους, με το ποίημα του Αλ. Παναγούλη:
http://afigisizois.files.wordpress.com/2013/11/untitled.jpg
“Οι δολοφονημένοι χρυσαυγίτες (υπερασπιστές του Χίτλερ)..” κατά δήλωσιν της συντάκτριας του άρθρου δεν ανήκουν στο ανθρώπινο είδος; Δεν είναι άνθρωποι και μάλιστα νέα παιδιά;Προσέξτε την διατύπωση γιά να καταλάβετε την εκτίμησή στην αξία της ανθρώπινης ζωής!
Οι “δολοφονημένοι..” από ποιούς άραγε,δεν μας είπατε αγαπητή!! Γιατί σε χαραχτηρισμούς γιά την κομματική προέλευση των νεκρών παιδιών δεν φείδεσθαι! Γιά τους άλλους-τους δολοφόνους -κουβέντα!
“Οι δολοφονημένοι…”” μέλη εγκληματικής οργάνωσης” λίγο πιό κάτω …Για τους δολοφόνους κουβέντα βέβαια!! Ισως γιατί σκότωσαν χρυσαυγίτες τουτέστιν φασίστες!! Εχει σημασία λοιπόν ποιός σκοτώνει ποιόν και από ποιά πλευρά!!
Σαν δεν ντρέπεσαι λέω εγώ!!