Ουσιαστικά η εφαρμογή της υπ΄ αρ. 82961 Υπουργικής Απόφασης (ΦΕΚ 2219/9-9-2013/τΒ΄, που επισυνάπτεται) σημαίνει :
1. Να μην χορηγείται το από τον ιατρό υποδεικνυόμενο φάρμακο για την θεραπεία, το οποίο δόθηκε με βάση το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και τη νοσηρά κατάσταση που έπρεπε να αντιμετωπιστεί.
2. Να δημιουργείται ηθικό πρόβλημα στον ασθενή και στους συγγενείς του, με διαχωρισμό του θεραπευτικού σχήματος σε έχοντες και μη έχοντες. Οι μεν έχοντες να δύνανται να λάβουν το φάρμακο της επιλογής του μόνου υπεύθυνου που είναι ο ιατρός, οι δε μή έχοντες επειδή δεν μπορούν να καλύψουν το 100% της διαφοράς της τιμής του υποδεικνυόμενου φαρμάκου από το φθηνότερο φάρμακο της αγοράς, να αποφασίζεται από τον «πάγκο» του φαρμακείου, πως θα γίνει η θεραπεία του ασθενή (παγκόσμια πρωτοτυπία με νομικά επακόλουθα).
3. Ποιός θα αναλάβει την ευθύνη της μή αποτελεσματικότητας της χορηγούμενης θεραπείας και την ασφάλειά της ; Επακόλουθο είναι ότι οι ασθενείς θα πρέπει να ξεχάσουν το τηλέφωνο του ιατρού τους για οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει και να χρησιμοποιούν το τηλέφωνο του Υπουργού Υγείας και του ΕΟΠΥΥ για την αντιμετώπιση τυχόν αναφυόμενων προβλημάτων.
Η Ιπποκράτειος Αρχή που είναι και αρχή της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (Π.Ο.Υ.) λέει ότι «ο Ιατρός κατά την άσκηση του έργου του πρέπει να χρησιμοποιεί οποιοδήποτε μέσο και τρόπο κρίνει πως είναι προς όφελος της θεραπείας του ασθενούς του» και γι΄ αυτό φέρει την ευθύνη και την υποχρέωση.
Με την εφαρμογή της Υπουργικής Απόφασης αυτό αντικαθίσταται με απρόβλεπτες συνέπειες για το παρόν και το μέλλον. Έχουμε υποχρέωση όλα τα Θεσμικά Όργανα να αντισταθούμε. Αλήθεια αυτή η επιβλαβής «οικονομία» που επιβάλλεται, μήπως αποδειχτεί μπούμερανγκ με αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης ; Μήπως πρέπει να ξεκινήσει η οικονομία πρώτα από τις δομές (από την περιστολή δαπανών Επιτροπών, Συμβουλίων & Συμβούλων, ταξιδιών εξωτερικού, μελετών, την κατανομή των πόρων του ΕΣΠΑ κλπ.) της Δημόσιας Διοίκησης ;
Η σύσταση του Ιατρικού Συλλόγου Πειραιά προς τους ασθενείς για την ασφάλειά τους και την αποτελεσματικότητα της θεραπείας τους είναι μία : «Λαμβάνετε την φαρμακευτική αγωγή που συνέστησε ο ιατρός σας. Ουδεμία ευθύνη φέρει ο ιατρός σε περίπτωση αλλαγής του φαρμάκου». Πρότασή μας είναι ότι ο ασθενής πρέπει να λαμβάνει το φάρμακο που συνταγογραφεί ο ιατρός -πληρώνοντας μόνο τη νόμιμη συμμετοχή ανά κατηγορία- χωρίς καμμία άλλη επιβάρυνση.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΒΑΡΒΑΡΑ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ ΠΑΥΛΟΣ ΣΑΡΩΦ
