Αποκαλυπτικά στοιχεία για το μέγεθος της παραοικονομίας στον χώρο της Υγείας παρουσιάστηκαν στο Πανελλήνιο Συνέδριο Management Υπηρεσιών Υγείας
Τουλάχιστον μία άτυπη πληρωμή προς γιατρούς πραγματοποίησε το 39% των Θεσσαλονικέων το 2012, όπως προκύπτει από τα στοιχεία έρευνας των καθηγητών κ.κ. Δημήτρη και Γιώργου Αντώνογλου.
Σύμφωνα με την έρευνα, οι ασθενείς δίνουν το φακελάκι έπειτα από αίτημα των γιατρών, ενώ υπάρχουν και ασθενείς οι οποίοι δίνουν από μόνοι τους χρήματα στους γιατρούς είτε πριν από μία επέμβαση για να μειώσουν το χρόνο αναμονής και να εξασφαλίσουν καλύτερη εξυπηρέτηση είτε έπειτα από ένα χειρουργείο για να τους «ευχαριστήσουν» και να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους.
Τα παραπάνω στοιχεία παρουσιάστηκαν στο 15ο Πανελλήνιο Συνέδριο Management Υπηρεσιών Υγείας, σε εισήγηση με θέμα «Παραοικονομία στην Υγεία: Τάσεις ανά τον κόσμο & προοπτικές για το ελληνικό σύστημα υγείας», που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα από 11-12 Οκτωβρίου από τους καθηγητές Δημήτρη Αντώνογλου (M.B.A., MSc. Student, Οικονομολόγος Υγείας), Παρασκευή Κουφοπούλου (τ. Πρόεδρος Δ.Σ. Κ.Ε.Κ.Υ.Κ.Α.ΜΕΑ. Κυκλάδων, BSc., MSc. Κράτος & Δημόσια Πολιτική) και Αθανάσιο Βοζίκη (Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης, Πανεπιστήμιο Πειραιώς).
Σύμφωνα με την έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 300 ατόμων, μόλις το 24% (72 άτομα) που επισκέφθηκε τους τελευταίους μήνες ιδιωτικά ιατρεία δεν έλαβε απόδειξη και όπως επισημαίνουν οι ερωτηθέντες, οι περισσότεροι δεν ενημερώθηκαν καν για το κόστος της ιατρικής επίσκεψης με απόδειξη.
Απόδειξη δόθηκε μόλις σε 27 ασθενείς, χωρίς να υπάρξει οποιαδήποτε προσπάθεια μη έκδοσης ή αποφυγής αυτής. Όσον αφορά το ποσοστό των ερωτηθέντων που δελεάστηκαν από μια οικονομικότερη τιμή άνευ αποδείξεως, άγγιξε το 32%, ενώ το 35% των πολιτών ζήτησε απόδειξη και πλήρωσε περισσότερα από την αρχική τιμή, καθώς η απόδειξη προσαύξησε σημαντικά το κόστος της επίσκεψης.
Στην εισήγηση των τριών καθηγητών παρουσιάστηκαν και στοιχεία μελέτης του 2010 σχετικά με την παραoικονομία στα μαιευτήρια στην Ελλάδα, η οποία αποκαλύπτει ότι το 74,4% των ερωτηθέντων (44,4% για καισαρική και 30% για τοκετό) γυναικών έδωσε φακελάκι στον γιατρό, το 37,5% στους νοσοκόμους, το 45,6% στις μαίες και το 33,7% στους τραυματιοφορείς. Τα αντίστοιχα ποσοστά για τον τοκετό είναι 14,4%, 24,4% και 14,4%.
Ακόμη, αποκαλυπτικά ήταν τα στοιχεία έρευνας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με υπεύθυνο τον επίκουρο καθηγητή Κυριάκο Σουλιώτη (11/12/2009 – 18/1/2010) με πανελλήνιο δείγμα 2.741 άτομα: το 59,8% των ερωτηθέντων που έκαναν χρήση των υπηρεσιών υγείας των τελευταίο 12μηνο πριν την έρευνα εκ των οποίων δεν έλαβε απόδειξη για τα χρήματα που κατέβαλλαν κατά 28,1% ιδιώτη γιατρό ή οδοντίατρο, κατά 24,3% σε δημόσιο νοσοκομείο, κατά 13,3% σε ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο και κατά 7,8% σε ιδιωτική κλινική. Η πλειοψηφία αυτών κατέβαλλε τα χρήματα για να τύχει καλύτερης αντιμετώπισης (σε πολυϊατρεία ασφαλιστικού ταμείου 29,4%) ή ακόμη και για να μειώσει τον χρόνο αναμονής (86,6% σε ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο).
Από 27 έως 65% η παραοικονομία στην Υγεία
Η παραοικονομική δραστηριότητα στην υγεία κυμαίνεται, από 27 – 65% επί της συνολικής ιδιωτικής δαπάνης υγείας, αντιστοιχώντας στο 0,34 – 1,9% του ΑΕΠ, σύμφωνα με την εισήγηση στο συνέδριο.
Για το 2005, έρευνα προσδιόρισε τις υπόγειες πληρωμές στα δημόσια νοσοκομεία στα 176 εκατ. ευρώ. Λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι οι άτυπες πληρωμές αντανακλούν μόλις το 10% της συνολικής παραοικονομικής δραστηριότητας στον χώρο της υγείας στην χώρα μας, το 2005 η συνολική παραοικονομία στην υγεία ήταν ίση με 1,76 δισ. ευρώ, δηλ. ίση με το 29% της συνολικής ιδιωτικής δαπάνης υγείας στην χώρα.
Η ελληνική οικονομία την 7ετία 2003 – 2009, η συνολική αύξηση της δημόσιας δαπάνης υγείας αντιστοιχούσε στο 14,5% του συνολικού ελλείμματος (7,3 δισ. ευρώ). Την 3ετία 2009 – 2011, στα πλαίσια της συνολικής δημοσιονομικής προσαρμογής το έλλειμμα ήταν 24 δισ. ευρώ, και μόλις το 20% αφορούσε την προσαρμογή από τον υγειονομικό τομέα. Οι δαπάνες υγείας, μειώθηκαν κατά 18,97% από 23,2 δισ. ευρώ το 2009 σε 18,8 δισ. ευρώ το 2011. Οι δημόσιες δαπάνες υγείας μειώθηκαν από 16,1 δισ. ευρώ σε 12,4 δισ. ευρώ το 2011 (κατά 22,5%), όπου οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας ήταν το 34% του συνόλου, όπως και το 2008. Η προώθηση της νοσοκομειακής φροντίδας γινόταν εις βάρος της πρωτογενούς πρόληψης, αυξάνοντας κατά πολύ το κόστος των υπηρεσιών υγείας.
Γιατί αμφισβητείται ο δημόσιος χαρακτήρας της Υγείας
Οι άμεσες πληρωμές από τους πολίτες αντιστοιχούν στο 37,9%. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τους εισηγητές, αμφισβητείται ο δημόσιος χαρακτήρας του συστήματος υγείας. Η χρηματοδότηση του συστήματος, από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι μόλις στο 29,1% του συνόλου των δαπανών υγείας και από την κοινωνική ασφάλιση το 31,2%.
Το οξύτατο πρόβλημα της υψηλής ιδιωτικής δαπάνης ενισχύεται και από την επίπτωση του φορολογικού συστήματος στην Ελλάδα είναι αντίστροφα προοδευτική λόγω της εκτεταμένης φοροδιαφυγής αλλά και από τον μεγάλο όγκο παραοικονομίας. Έτσι, αποτυγχάνει η δικαιοσύνη στη χρηματοδότηση του συστήματος υγείας και οι δαπάνες υγείας επιβαρύνουν υπέρμετρα τα χαμηλότερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα (ΙΝ.Ε./Γ.Σ.Ε.Ε. – ΑΔΕΔΥ, 2012: 384).
http://www.voria.gr/index.php?module=news&func=display&sid=153207
