Οι άντρες που παίρνουν διαζύγιο διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν πολλά και σοβαρά προβλήματα ψυχικής και σωματικής υγείας, προειδοποιούν αμερικανοί ερευνητές.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα, στο Λίνκολν, και το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Γιούτα, επανεξέτασαν την υπάρχουσα βιβλιογραφία, διαπιστώνοντας ότι «η λήξη ενός γάμου με διαζύγιο μπορεί να έχει δραματικές βιολογικές επιπτώσεις στην σωματική υγεία ενός άνδρα».
Όπως εξηγούν στην επιθεώρηση «Journal of Men’s Health», τα ποσοστά θνησιμότητας μεταξύ τους είναι 2,5 φορές υψηλότερα απ’ ό,τι μεταξύ των παντρεμένων – με την πρόωρη θνησιμότητα να αποτελεί συχνά συνέπεια καρδιαγγειακών νοσημάτων, υπέρτασης και εγκεφαλικού.
Επιπλέον, τα ποσοστά πρόωρου θανάτου από πνευμονία είναι στους διαζευγμένους επταπλάσια απ’ ό,τι στους παντρεμένους.
«Τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας πιθανώς οφείλονται σε αύξηση των ριψοκίνδυνων συμπεριφορών μεταξύ των διαζευγμένων ανδρών», σημειώνουν. Τέτοιου είδους ριψοκίνδυνες συμπεριφορές είναι η κατάχρηση αλκοόλ και ουσιών, ενώ τα ποσοστά αυτοκτονίας στους διαζευγμένους ή σε διάσταση άντρες είναι κατά 39% υψηλότερα απ’ ό,τι στους παντρεμένους.
Οι διαζευγμένοι, γράφουν, έχουν σημαντικά περισσότερα προβλήματα υγείας, όπως καρκίνους, εμφράγματα, χρόνια νοσήματα (λ.χ. αναπνευστικά, καρδιαγγειακά, νευρολογικά) και κινητικά προβλήματα.
Οι ερευνητές σημειώνουν στο άρθρο τους ότι η επίδραση του γάμου στην υγεία των ανδρών είναι άμεση και έμμεση.
Μελέτες λ.χ. έχουν δείξει ότι η ποιότητα του γάμου επηρεάζει άμεσα τους καρδιαγγειακούς, ενδοκρινικούς (ορμονικούς), ανοσοποιητικούς και νευροαισθητήριους μηχανισμούς του οργανισμού.
Επιπλέον, οι παντρεμένοι άνδρες παρακολουθούν πιο συχνά την κατάσταση της υγείας τους, έχουν περισσότερες θετικές συνήθειες (λ.χ. τρέφονται πιο υγιεινά, καπνίζουν λιγότερο, έχουν λιγότερα περιττά κιλά) και συμμορφώνονται περισσότερο στις συμβουλές των γιατρών τους.
Και σαν να μην έφτανε η απώλεια όλων αυτών, το διαζύγιο σηματοδοτεί για τους άντρες αλλαγές στην οικονομική τους κατάσταση και, πολλές φορές, σε απώλεια της κοινωνικής στήριξης.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Ντάνιελ Σ. Φήλιξ, από το Πρόγραμμα Ιατρικής Θεραπείας Οικογένειας του Πανεπιστημίου της Νεμπράσκα, λένε πως οι γιατροί θα πρέπει να ρωτούν τους ασθενείς τους για την οικογενειακή τους κατάσταση και, σε περίπτωση διαζυγίου, να το λαμβάνουν υπ’ όψιν στην αξιολόγησή τους αλλά και στην προτεινόμενη θεραπευτική αγωγή.
Παροτρύνουν επίσης τους γιατρούς που βλέπουν διαζευγμένους άνδρες με πρόβλημα αλκοόλ ή/και ουσιών, να τους παραπέμπουν σε θεραπευτικά προγράμματα, συμβούλους ή ειδικούς στην ψυχική υγεία, ή/και σε προγράμματα στήριξης διαζευγμένων.
«Οι άντρες παρουσιάζονται ως σκληροί, ανθεκτικοί και λιγότερο ευάλωτοι στα ψυχικά τραύματα απ’ ό,τι οι γυναίκες, αλλά η αλήθεια είναι ότι επηρεάζονται βαθιά από αρνητικά γεγονότα της ζωής, όπως το διαζύγιο, η χρεοκοπία και το πένθος», δήλωσε ο δρ Ρίντγουαν Σαμπσάι, καθηγητής Κλινικής Ουρολογίας στο Πανεπιστήμιο Weill-Cornell, στη Νέα Υόρκη, και πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Υγείας των Ανδρών (ISMH).
http://ygeia.tanea.gr/
