Ιατρικός Σύλλογος Πειραιά. Σχετικά με την συνταγογραφία, μόνο της δραστικής ουσίας, από γιατρούς

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η

Θέμα: Θέσεις-απόψεις του Ιατρικού Συλλόγου Πειραιά

Σύμφωνα με άρθρο που προστέθηκε την Παρασκευή 9-9-2011 και ώρα 13:00 το μεσημέρι στο Σχέδιο Νόμου   «περί Κοινωνικής Οικονομίας και Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας»  και είναι προς ψήφιση από τη Βουλή προβλέπεται:
«Οι Ασφαλιστικοί Οργανισμοί και ο ΕΟΠΥΥ μετά την έναρξη λειτουργίας του, καθώς και κάθε φορέας και κλάδος ασφάλισης δικαιούχων περίθαλψης  εγκρίνουν και εξοφλούν συνταγές φαρμάκων που έχουν συνταγογραφηθεί από τους θεράποντες ιατρούς με βάση τη δραστική τους ουσία, για την αντιμετώπιση της νόσου.
Ο  θεράπων ιατρός υποχρεούται να αναγράφει επί της συνταγής την ενδεδειγμένη δραστική ουσία, την περιεκτικότητα και τη φαρμακοτεχνική μορφή αυτής, το δοσολογικό σχήμα και κατ’ ανώτατο όριο θεραπεία που δεν υπερβαίνει τις 30 ημέρες.
Με κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης καθορίζονται οι κατηγορίες δραστικών ουσιών για την αντιμετώπιση κατηγοριών ασθενειών, το ύψος της καταβαλλόμενης δαπάνης, θέματα ελέγχου και θεώρησης από τα αρμόδια όργανα των ασφαλιστικών οργανισμών, εκτέλεσης των εν λόγω συνταγών από τα φαρμακεία,  καθώς και κάθε άλλο θέμα για την υλοποίηση της ρύθμισης αυτής».

Εμείς ως Ιατρικός Σύλλογος Πειραιά επί αυτού θέλουμε να τονίσουμε τα εξής:

Σε όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη χώρα μας ισχύει το σύστημα της συνταγογράφησης από τον ιατρό των εμπορικών φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων με έγγραφη συνταγή, σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους, των Ασφαλιστικών Οργανισμών και της Ιατρικής Δεοντολογίας. Ο τρόπος αυτός είναι ο μόνος που διασφαλίζει τη Δημόσια Υγεία και περιχαρακώνει τις αρμοδιότητες μεταξύ ιατρού και φαρμακοποιού οι οποίες είναι συνταγματικά κατοχυρωμένες με βάση το άρθρο 5 παρ.1 και 5 Συντάγματος. Η διάταξη αυτή του κειμένου της τροπολογίας για τον ΕΟΠΥΥ προσβάλλει βάναυσα τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιώματα των ιατρών, αλλά και θέτει σε διακινδύνευση τη Δημόσια Υγεία.

Ο γιατρός  φέρει την ευθύνη για την ιατρική συνταγή, η οποία αποτελεί καθαρά ιατρική πράξη και η οποία είναι αποτέλεσμα μιας επιστημονικής διεργασίας λήψης ιστορικού, θέσης διάγνωσης και παροχής θεραπείας που μπορεί να συμπεριλαμβάνει και τη φαρμακευτική αγωγή. Ο φαρμακοποιός δεν έχει την δυνατότητα να λάβει ιστορικό  από τον ασθενή, δεν γνωρίζει διαγνωστική, νοσολογία και παθολογία, είναι δε γνωστό ότι οι διάφορες συσκευασίες φαρμάκων μπορεί να παραλλάσουν ανάλογα και με τα έκδοχα κάθε εμπορικού ιδιοσκευάσματος, που μπορεί να δημιουργήσουν παρενέργειες ή αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα και άλλα έκδοχα. Ο γιατρός γνωρίζει ότι μπορεί να υπάρχουν υποκείμενες νόσοι ή συνυπάρχοντα νοσήματα ή υπερευαισθησίες του ασθενούς σε συγκεκριμένη ουσία ή έκδοχα και γι΄ αυτόν τον λόγο αναλαμβάνει την ευθύνη της συνταγογράφησης  του φαρμακευτικού ιδιοσκευάσματος και όχι απλώς της δραστικής ουσίας.

Αν η ρύθμιση οφείλεται στη βούληση για μείωση του κόστους (βούληση εσφαλμένη και το αποτέλεσμά της καταδικασμένο σε αποτυχία λόγω του παράλογου και μη σύννομου χαρακτήρα), τότε θα μπορούσε να αντιπροταθεί οι γιατροί να παρέχουν τα ιδιοσκευάσματα μέσω των ιατρείων τους, ώστε να εξοικονομηθεί το ποσοστό που λαμβάνουν οι φαρμακοποιοί.
Είναι ένα μέτρο όμως εξίσου παράλογο και μη σύννομο με αυτήν την τροπολογία, που προσπαθεί να περάσει ο Υπουργός και βεβαίως δεν τίθεται ως πραγματικό,  αλλά ως υποθετικό αίτημα, προκειμένου να φανεί το παράλογο της ρύθμισης και το πώς μπορεί να υπάρξει άνομη και κατά των χρηστών ηθών σύγχυση μεταξύ των αρμοδιοτήτων των υγειονομικών επαγγελμάτων.
Για όλους αυτούς τους λόγους καλούμε τον Υπουργό να τροποποιήσει στο κείμενο της τροπολογίας όλα όσα αφορούν τη συνταγογράφηση  με βάση την δραστική ουσία.
Οι Έλληνες ιατροί με υψηλό αίσθημα ευθύνης στους  Έλληνες πολίτες και προς διαφύλαξη της Δημόσιας Υγείας θα  λάβουν κάθε μέτρο για να εμποδίσουν αυτό το παράνομο και χωρίς νόημα μέτρο.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ:  ΒΑΡΒΑΡΑ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ
Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜ.:  ΠΑΥΛΟΣ ΣΑΡΩΦ