Ο βραζιλιάνος Πάουλο Ενρίκε Ματσάδο έχει ζήσει σχεδόν ολόκληρη τη ζωή του μέσα σε νοσοκομεία, παρ’ όλα αυτά αυτό δεν τον εμπόδισε να σπουδάσει, να γίνει ειδικός γραφιστικής υπολογιστών και, τώρα δημιουργεί τη δική του τηλεοπτική σειρά με θέμα την ζωή του, χωρίς να χάνει το χαμόγελό του.
Ως μωρό υπέφερε από παράλυση που είχε προκληθεί από πολιομυελίτιδα και ακόμη είναι υποχρεωμένος να είναι συνδεδεμένος με σύστημα αναπνευστικής υποστήριξης. Οι πρώτες του αναμνήσεις προέρχονται από την εξερεύνηση του νοσοκομείου όπου έχει ζήσει καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι επί 45 χρόνια. Η μητέρα του πέθανε μόλις ημέρες μετά τη γέννησή του και όντας καθηλωμένος και μη μπορώντας να παίξει όπως τα υγιή παιδιά αναγκαζόταν να εξασκεί την φαντασία του.
Οι προοπτικές για τα παιδιά με πολυομυελίτιδα δεν ήταν πολύ καλέ τη δεκαετία του 1970 και ο Μορτσάδο είδε πολλούς από τους φίλους του με τους οποίους μοιραζόταν την ίδια πτέρυγα του νοσοκομείου να πεθαίνουν. «Ήμαστε εγώ, η Ελιάνα, ο Πεντρίνιο, ο Άντερσον, η Κλαοιύντια, η Λουτσιάνα και η Τάνια. Ήταν εδώ για περισσότερα από δέκα χρόνια, για καιρό.», λέει. Πλέον μόνο η Ελιάνα βρίσκεται ακόμα στη ζωή, γεγονός που σημάδεψε τον Πάουλο.
«Ήταν πολύ δύσκολο. Κάθε απώλεια είναι σαν να χάνεις ένα μέλος του σώματός σου, σαν ακρωτηριασμός.», τονίζει.
Παρά το γεγονός ότι τσακώνονται κάθε μέρα, ο Πάουλο και η Ελιάνα είναι ο ένας το στήριγμα του άλλου. Πολλοί τους παρομοιάζουν με συζύγους, όπως όμως λέει ο ίδιος, η σχέση τους μοιάζει πολύ περισσότερο με εκείνη δύο αδερφών.
Ο κίνδυνος λοιμώξεων σημαίνει ότι πρέπει να ζουν στο νοσοκομείο. Τα «ταξίδια» εκτός είναι σπάνια, αλλά αξιομνημόνευτα: ο Ματσάδο έχει βγει από το νοσοκομείο περίπου 50 φορές σε ολόκληρη τη ζωή του, οι περισσότερες τα τελευταία χρόνια, η πρόοδος της τεχνολογίας σημαίνει ότι το να βγει εκτός του νοσοκομείου συμπεριλαμβάνει λιγότερο βαριά μηχανήματα και λιγότερη ιατρική παρακολούθηση, ενώ καθώς μεγαλώνει είναι διατεθειμένος να πάρει μεγαλύτερα ρίσκα.
«Υπάρχουν ορισμένες διαδρομές εκτός νοσοκομείου που ξεχωρίζουν, όπως όταν είδα την παραλία για πρώτη φορά στα 32 μου. Άνοιξε η πόρτα του αυτοκινήτου και είδα τη θάλασσα.», λέει.
Επειδή ζουν συνεχώς στο νοσοκομείο έχει επιτραπεί στον Πάουλο και την Ελιάνα να διακοσμήσουν το δωμάτιό τους με τα προσωπικά του αντικείμενα και έτσι εκεί υπάρχουν και οι υπολογιστές με τους οποίους δημιουργεί τα καρτούν του, Μάλιστα φέτος κατάφερε να συγκεντρώσει 65.000 δολάρια σε μια εκστρατεία η οποία θα του επιστρέψει να δημιουργήσει τη δική του ταινία κινουμένων σχεδίων.
ΠΗΓΗ: tovima.gr
