Κατά την χθεσινή συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ οι εκπρόσωποι της ΔΗΚΝΙ (ΝΔ) ανακοίνωσαν πως τελικά κατέληξαν σε συμφωνία μεταξύ τους να μοιραστεί η θητεία του προέδρου ανάμεσα σε Παγώνη και Αλαμάνο. Στην συνέχεια, επί 13 παρόντων -απουσίαζαν για προσωπικούς λόγους 1 μέλος του ΔΣ από την ΔΗΠΑΚ (ΚΚΕ) και 1 από την ΑΙΚ (ανεξ.), εκλέχθηκε προεδρείο με 9 ψήφους από ΔΗΚΝΙ (ΝΔ) 5, «Μέτωπο» (ΣΥΡΙΖΑ) 2, ΠΑΣΚ (ΠΑΣΟΚ) 1 και ΙΑΣΥ (ΔΗΜΑΡ) 1. Το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή επέμενε στην πρόταση για αγωνιστικό – αντικυβερνητικό προεδρείο από ΕΚΑ, «Μέτωπο», ΔΗΠΑΚ και ΑΙΚ. Η ΔΗΠΑΚ (ΚΚΕ) ψήφισε λευκό. Εκλέχτηκαν : Πρόεδρος Παγώνη (ΔΗΚΝΙ), Αντιπρόεδρος Λειβαδάς («Μέτωπο»), Ταμίας Μαρίνος (ΔΗΚΝΙ), Ειδ. Γραμματέας Νησιώτης (ΠΑΣΚ). Η θέση του γεν. γραμματέα αφέθηκε κενή.
Οι εκπρόσωποι του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή κατέθεσαν την ακόλουθη δήλωση :
«Χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για συγκρότηση αγωνιστικού – αντικυβερνητικού προεδρείου στην ΕΙΝΑΠ. Μια ευκαιρία που όχι απλά επιτρεπόταν, αλλά επιβαλλόταν τόσο από τους συσχετισμούς που προέκυψαν από τις εκλογές όσο και από τις διαθέσεις των μαχόμενων νοσοκομειακών γιατρών ειδικά των νεότερων. Υπενθυμίζεται πως Ενωτικό Κίνημα και ΑΙΚ που υποστήριξαν με συνέπεια αυτή την λογική ως το τέλος, διαθέτουν 3 + 1 = 4 έδρες, το «Μέτωπο» (ΣΥΡΙΖΑ) 2 και η ΔΗΠΑΚ (ΚΚΕ) 2, δηλαδή αθροιστικά 8 έδρες στις 15. Οι ευθύνες είναι μεγάλες :
1) Στην ηγεσία της ΔΗΠΑΚ (ΠΑΜΕ) που από την αρχή αρνήθηκε την συγκρότηση αγωνιστικού – αντικυβερνητικού προεδρείου με το πρόσχημα της προσήλωσης στην αρχή του «αναλογικού αντιπροσωπευτικού» (η 1η δύναμη πρόεδρος, η 2η γενικός γραμματέας κ.ο.κ.). Το γεγονός πως η λογική αυτή είναι προσχηματική αποδεικνύεται από το ότι π.χ. στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας όπου η παράταξη του ΠΑΜΕ είναι 1η δύναμη, οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ δεν δέχονται την «αναλογικότητα» και αρνούνται να ψηφίσουν για πρόεδρο … τον εαυτό τους (!). Γενικά, με διάφορα προσχήματα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ προτιμούν να εκλέγονται προεδρεία από ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ. Προφανώς επιλέγουν τον απομονωτισμό και την γενική καταγγελιολογία εκ του ασφαλούς και όχι το δυνάμωμα του μαζικού κινήματος και την οργάνωση αγώνων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων αυτή τη δύσκολη περίοδο.
2) Στην ηγεσία του «Μετώπου» (ΣΥΡΙΖΑ) που προ μηνός έκανε 180ο μοίρες στροφή και προχώρησε σε ανοικτή συνδιαλλαγή με τις παρατάξεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Εδώ το πρόσχημα ήταν η ανάγκη να εκλεγεί προεδρείο «οπωσδήποτε» και όποιο να ναι … Η λογική αυτή ήταν επίσης προσχηματική, και αυτό αποδεικνύεται από το απλό γεγονός ότι π.χ. στην χθεσινή συνεδρίαση μπορούσε να εκλεγεί προεδρείο ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΨΗΦΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, με 7 στους 13 παρόντες σύμφωνα με τις καταστατικές αρχές της ΕΙΝΑΠ. Επίσης, ξέρουν και οι πέτρες στον χώρο της υγείας πως η υπόγεια συμφωνία ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι «πακέτο» και περιλαμβάνει τα προεδρεία ΠΙΣ – ΟΕΝΓΕ – ΕΙΝΑΠ. Το αποτέλεσμα της συνδιαλλαγής αυτής φαίνεται ήδη στην ΟΕΝΓΕ, που πλέον έχει περιπέσει σε πλήρη αδράνεια – δεν συγκαλείται για συνεδρίαση ούτε καν η Εκτελεστική Γραμματεία τους τελευταίους μήνες. Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγουν την «πόλωση» στα λόγια, στην κεντρική πολιτική σκηνή, ενώ αντίθετα στους κοινωνικούς χώρους – εκεί που απειλεί να σαρώσει τα πάντα η καταστροφική πολιτική κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ και ΔΝΤ – έχουν από καιρό σαλπίσει την «ανακωχή» και αποφεύγουν τις αποφασιστικές συγκρούσεις.
Το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή θα συνεχίσει ακόμα πιο δυναμικά και αποφασιστικά να δίνει την μάχη εκεί που πραγματικά έχει σημασία. Στις γενικές συνελεύσεις των νοσοκομείων, στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες συσπείρωσης των υγειονομικών, στους συντονισμούς γενικών συνελεύσεων από τα κάτω, στις επιτροπές αγώνα και τους συλλόγους ειδικευομένων, στις πρωτοβουλίες αγώνα των νέων γιατρών. Όπως στο παρελθόν έτσι και τώρα το αγωνιστικό ρεύμα των νέων γιατρών και των μαχόμενων ειδικευμένων θα επιβάλλει την θέλησή του στο νοσοκομειακό κίνημα παρά τα εμπόδια που προσπαθούν να δημιουργήσουν οι εκπρόσωποι της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και του κοινοβουλευτικού συνδικαλισμού.»
