Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Υπέρτασης (ESH) και η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Καρδιολογίας (ESC) δημοσίευσαν τις νέες κατευθυντήριες οδηγίες (ενημέρωση και επικαιροποίηση αυτών που δημοσιεύτηκαν το 2007) για την αντιμετώπιση της υπέρτασης, απλουστεύοντας τις θεραπευτικές αποφάσεις για τους γιατρούς με τη σύσταση ότι όλοι οι ασθενείς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με στόχο συστολικής αρτηριακής πίεσης <140 mm Hg. Τι σημαίνει αυτό και ποιες είναι αναλυτικά όλες οι νέες οδηγίες διαβάστε τις, αμέσως. Ειδικά τώρα το καλοκαίρι είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε με την πίεση μας.
Οι νέες κατευθυντήριες οδηγίες συντάχθηκαν με γνώμονα για τη μείωση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας που σχετίζεται με την υπέρταση.
Στις νέες οδηγίες υπάρχει μια μετριοπαθέστερη στάση σε σχέση με τη φαρμακευτική θεραπεία. Έτσι, οι νέες κατευθυντήριες οδηγίες συστήνουν ρητά στους γιατρούς να λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με τις θεραπευτικές στρατηγικές με βάση το συνολικό επίπεδο καρδιαγγειακού κινδύνου του ασθενούς. Μια τέτοια ολοκληρωμένη προσέγγιση θα πρέπει να περιλαμβάνει:
– εκτίμηση άλλων καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου,
– ασυμπτωματικές βλάβες των οργάνων – στόχων
– παρουσία ή απουσία του διαβήτη
– έκδηλη καρδιαγγειακή νόσο ή
– χρόνια νεφρική νόσο.
Όπως και στις κατευθυντήριες γραμμές του 2007, οι ασθενείς ταξινομούνται σε τέσσερις κατηγορίες:
– υψηλή φυσιολογική αρτηριακή πίεση (συστολική 130-139 mm Hg ή διαστολική 85-89 mm Hg)
– βαθμός 1 υπέρταση (συστολική 140-159 mm Hg ή διαστολική 90-99 mm Hg)
– βαθμός 2 υπέρταση (συστολική 160-179 mm Hg ή διαστολική 100-109 mm Hg)
– βαθμός 3 υπέρταση (συστολική > 180 mm Hg ή διαστολική > 110 mm Hg ).
Η παρουσία ή απουσία άλλων καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου ή βλάβης /νόσου των οργάνων θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στις θεραπευτικές αποφάσεις για τη θεραπεία και διαχείριση της υψηλής αρτηριακής πίεσης ( ένας πλήρης αλγόριθμος αξιολόγησης των κινδύνων περιλαμβάνεται στις κατευθυντήριες γραμμές).
Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές κάνουν εξαιρέσεις για ειδικές ομάδες πληθυσμού, όπως τα άτομα με διαβήτη και οι ηλικιωμένοι.
Για τα άτομα με διαβήτη, η συντακτική επιτροπή των ESH / ESC συνιστά ότι οι γιατροί θα πρέπει να θεραπεύουν τους ασθενείς με στόχο διαστολικής αρτηριακής πίεσης <85 mm Hg.
Σε ασθενείς μεγάλης ηλικίας αλλά κάτω των 80 ετών, η συστολική αρτηριακή πίεση-στόχος θα πρέπει να είναι 140 έως 150 mm Hg, αλλά οι γιατροί μπορούν να επιδιώξουν τιμές συστολικής πίεσης και κάτω από 140 mm Hg, εάν ο ασθενής είναι σε καλή φυσική κατάσταση και υγιής. Η ίδια συμβουλή ισχύει και για τα άτομα >80 ετών, αν και οι γιατροί θα πρέπει επίσης να υπολογίζουν την πνευματική ικανότητα του ασθενούς επιπρόσθετα από τη σωματική υγεία, σε περίπτωση που η στόχευση τεθεί σε επίπεδα κάτω από 140 mm Hg.
Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές κάνουν επίσης μια σειρά από προτάσεις για αλλαγή στον τρόπο ζωής για την μείωση της αρτηριακής πίεσης.
– Συστήνουν την πρόσληψη αλατιού σε 5 έως 6 g ημερησίως, σε αντίθεση με μια τυπική πρόσληψη 9 έως 12 g ανά ημέρα. Μια μείωση σε 5 g ανά ημέρα μπορεί να μειώσει τη συστολική πίεση του αίματος περίπου 1 έως 2 mm Hg σε νορμοτασικά άτομα και 4 έως 5 mm Hg σε υπερτασικούς ασθενείς.
– Ενώ o βέλτιστος δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) δεν είναι γνωστός, οι οδηγίες συνιστούν ΔΜΣ κάτω από 25 kg/m2 και μείωση των περιμέτρων μέσης <102 cm στους άνδρες και <88 cm στις γυναίκες. Η απώλεια περίπου 5 κιλών μπορεί να μειώσει τη συστολική αρτηριακή πίεση κατά 4 mm Hg, ενώ η αεροβική άσκηση αντοχής σε υπερτασικούς ασθενείς μπορεί να μειώσει τη συστολική αρτηριακή πίεση κατά 7 mm Hg.
Οι γιατροί μπορούν συνήθως να δώσουν λίγους μήνες για αλλαγές στον τρόπο ζωής σε άτομα χαμηλού/ μέτριου κινδύνου, για να προσδιοριστεί το κατά πόσο έχουν αντίκτυπο στην αρτηριακή πίεση. Θα πρέπει να είναι πιο επιθετικοί με υψηλότερου κινδύνου ασθενείς, ωστόσο, να σημειωθεί ότι η φαρμακευτική θεραπεία ξεκινάει τυπικά μέσα σε λίγες εβδομάδες, εάν δίαιτα και η άσκηση είναι αναποτελεσματικές.
Μια πτυχή που είναι νέα για τις κατευθυντήριες γραμμές για το 2013 είναι η έμφαση στην περιπατητική παρακολούθηση αρτηριακής πίεσης (ABPM).
– Το σημαντικότερο πλεονέκτημα της εκτός γραφείου παρακολούθησης της πίεσης του αίματος είναι ότι παρέχει ένα μεγάλο αριθμό μετρήσεων έξω από το ιατρικό περιβάλλον.
– Επιπλέον, οι εκτός γραφείου αρτηριακής πίεσης μετρήσεις συσχετίζονται στενότερα με βλάβη τελικού οργάνου και καρδιαγγειακών συμβάντων από ότι οι μετρήσεις αρτηριακής πίεσης στο ιατρικό περιβάλλον.
Ενώ οι εκτός γραφείου μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης εξακολουθούν να είναι το χρυσό πρότυπο για τη διάγνωση της υπέρτασης, οι κατευθυντήριες οδηγίες του 2013 είναι οι πρώτες που εξετάζουν τις μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης μακριά από το ιατρικό περιβάλλον στο μοντέλο διαστρωμάτωσης του κινδύνου. Οι δύο μέθοδοι δεν είναι ακριβώς το ίδιο, παρέχουν διαφορετικές πληροφορίες και θα πρέπει να θεωρηθούν ως συμπληρωματικές.
Στοιχεία από μεμονωμένες μελέτες και μετα-αναλύσεις δείχνουν ότι η κύρια ευεργετική πτυχή της θεραπείας της υπέρτασης είναι αυτή καθαυτή η πτώση της αρτηριακής πίεσης, παρά το με ποιο θα επιτευχθεί. Οι κύριες κατηγορίες φαρμάκων – διουρητικά, β-αποκλειστές, αναστολείς διαύλων ασβεστίου, αναστολείς ΜΕΑ και αποκλειστές των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης (ARB) – όλα μειώνουν την αρτηριακή πίεση και έχουν παρόμοια αποτελέσματα όσον αφορά τη μείωση των καρδιαγγειακών επεισοδίων.
Οι κατευθυντήριες γραμμές επιβεβαιώνουν τη σημασία της θεραπείας με συνδυασμό φαρμάκων κυρίως επειδή δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πολλοί ασθενείς χρειάζονται περισσότερα από ένα φάρμακο για να ελέγξουν την αρτηριακή τους πίεση.
– Σε ασθενείς που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για καρδιαγγειακά συμβάματα ή σε αυτά με σημαντικά υψηλή αρχική αρτηριακή πίεση, οι γιατροί μπορούν να εξετάσουν την έναρξη θεραπείας στους ασθενείς με συνδυασμό φαρμάκων παρά ένα μόνο φάρμακο. Σε εκείνους με χαμηλό ή μέτριο κίνδυνο για καρδιαγγειακά συμβάματα ή με ελαφρώς αυξημένη αρτηριακή πίεση, προτιμάται η έναρξη θεραπείας ένα μόνο παράγοντα.
– Μερικά από τους «προτιμώμενους» συνδυασμούς περιλαμβάνουν:
– θειαζιδικά διουρητικά με ARBs , ανταγωνιστές διαύλων ασβεστίου ή αναστολείς ΜΕΑ
– Ή ανταγωνιστές διαύλων ασβεστίου με ARBs ή αναστολείς ΜΕΑ.
Οι ESH / ESC κατευθυντήριες οδηγίες δεν συνιστούν διπλό αποκλεισμό στο σύστημα ρενίνης-αγγειοτενσίνης (RAS) – ARBs , αναστολείς ΜΕΑ, και άμεσων αναστολέων της ρενίνης – στην κλινική πράξη, λόγω των ανησυχιών για υπερκαλιαιμία, χαμηλή αρτηριακή πίεση και νεφρική ανεπάρκεια (μια μετα-ανάλυσης του BMJ το 2013 δείχνει έναν αυξημένο κίνδυνο όταν ARBs και αναστολείς ΜΕΑ χρησιμοποιούνται μαζί).
Όσον αφορά το σήμα ότι οι ανταγωνιστές των υποδοχέων αγγειοτενσίνης συνδέονται με την εμφάνιση καρκίνου που έχει προκύψει πρόσφατα , η επιτροπή δηλώνει κατηγορηματικά ότι ο κίνδυνος αυτός έχει διαψευσθεί. Η αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων και η επανεξέταση από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων και οι δύο κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου
Ανθεκτική υπέρταση
Μια ενδιαφέρουσα πτυχή των νέων κατευθυντήριων γραμμών είναι ότι η νεφρική απονεύρωση, μια γρήγορα αναπτυσσόμενη και συχνά προκατειλημμένη θεραπεία εντός της κοινότητας της καρδιολογίας, είναι απλά χαρακτηρισμένη ως “πολλά υποσχόμενη” θεραπεία για την αντιμετώπιση της ανθεκτικής υπέρτασης.
Η επιτροπή δήλωσε ότι η νεφρική απονεύρωση έχει ανάγκη από πρόσθετα δεδομένα από μελέτες μακροχρόνιας σύγκρισης για να εξακριβωθεί η ασφάλειας και αποτελεσματικότητα έναντι της καλύτερης δυνατής φαρμακευτικής αγωγής. Επιπλέον, υπάρχει επίσης ανάγκη να προσδιοριστεί κατά πόσον οι μειώσεις στην πίεση του αίματος που επιτυγχάνονται με την νεφρική απονεύρωση μεταφράζονται σε μειώσεις στην καρδιαγγειακή νοσηρότητα και θνησιμότητα, κάτι που δεν έχει ποτέ αποδειχθεί.
http://iatropedia.gr/articles/read/4420
