Γ. Πατούλης. Διέξοδος και ελπίδα για το αύριο οι διαχρονικές αξίες της Ελλάδας

Ένα έθνος με εδραιωμένες τις ελληνοχριστιανικές αξίες, με αγάπη στην πατρίδα και τον πολιτισμό της, προβάλλει ξανά σήμερα ως κοινό όραμα όλων των σιωπηλών Ελλήνων που καιρό τώρα βιώνουν τη λέξη θυσία σε κάθε βήμα της καθημερινότητάς τους.

Γερά θεμέλια προς την κατεύθυνση προσπαθεί να θέσει ο Πρωθυπουργός της χώρας, με τη σημερινή κυβερνητική πολιτική, μέσα από πράξεις πολιτικής ευθύνης και ευθιξίας, τα αποτελέσματα των οποίων άρχισαν ήδη να φαίνονται.

Με πυξίδα τη Δημοκρατία, με εμπιστοσύνη στο κυβερνητικό έργο, με τη δική μας συμμετοχή στη θυσία και την πίστη μας στις διαχρονικές αξίες του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού, θα μπορέσουμε να οδηγηθούμε στην πραγματική διέξοδο από την κρίση και να αντιταχθούμε στις σκοτεινές δυνάμεις που επιβουλεύονται την αδυναμία των αδυνάτων για να μας αποκόψουν από την Ευρώπη. Αυτές τις σκοτεινές δυνάμεις που χρόνια τώρα κάνουν τα οικονομικά συμφέροντα των ισχυρών ισχυρότερα, και την Ιστορία του Ελληνικού Λαού φτωχότερη.

 

Στην απειλή αυτή, οφείλουμε όλοι να πάρουμε θέση.

 

Η Δημοκρατία στη χώρα μας και η Ορθοδοξία δεν έχουν ανάγκη από τους «Δημαγωγούς Προστάτες» του Λαϊκισμού και της Αναρχίας. Αιώνες τώρα, η Ελλάδα γράφει κάθε μέρα την Ιστορία της, παράγει κάθε μέρα την Παράδοση και τον Πολιτισμό της. Η Ελλάδα έχει Έλληνες υπερήφανους και δημιουργικούς, Έλληνες που διαπρέπουν παντού στο παγκόσμιο στερέωμα, όπου και αν βρεθούν.

 

Μέσα από κάθε κυβερνητική πρωτοβουλία, ο Πρωθυπουργός επιβεβαιώνει ότι μια ισχυρή κυβέρνηση, με άξιους πολιτικούς και άξιες πολιτικές, έχει και μπορεί να παρουσιάσει τα κατάλληλα εκείνα μοντέλα διοίκησης που εδραιώνουν την Υγεία, την Παιδεία, την Αυτοδιοίκηση αλλά και την Εξωτερική Πολιτική σε ένα ευρωπαϊκό προσανατολισμό ανάπτυξης και εθνικής δημιουργίας.

 

Η πολιτική αυτή πρέπει να είναι εθνική και να ασκείται από πολιτικούς που σέβονται τον πολίτη.

 

Η πολιτική αυτή μπορεί να σώσει την Ελλάδα και τους Έλληνες από τυχόν επικίνδυνους καιροσκόπους άνομων και άγνωστων συμφερόντων, που καιροφυλακτούν να χειραγωγήσουν τον πολίτη, την πολιτεία και την πολιτική.

 

Αυτοσχέδιες πολιτικές , που δεν εφαρμόζονται σε κανένα κράτος, αποτελούν ακάλυπτες επιταγές που εξαπατούν τους πολίτες με απατηλά όνειρα σε μια πολιτική και πολιτισμική οπισθοδρόμηση και υποβάθμιση.

 

Τέσσερις μεγάλοι εχθροί απειλούν τις Αξίες μας, την Ιστορία μας, την Εθνική μας ταυτότητα: Οι Λαϊκιστές, οι Ψεύτες, οι Κλέφτες και οι Τεμπέληδες.

 

Εξ αιτίας όλων αυτών, τον τελευταίο καιρό, ο λαός μας κλήθηκε να υποστεί μεγάλες θυσίες και καθημερινές δυσκολίες μιας οικονομικής κρίσης που γιγαντώθηκε, και στην απέλπιδα προσπάθεια της επιβίωσης, μετατράπηκε σε ανθρωπιστική και πολλές φορές ανθρωποκτονική.

 

Σε αυτή την πορεία , όλο το αξιακό μας σύστημα κλυδωνίστηκε. Όμως, σήμερα γνωρίζουμε ότι η θυσία του καθενός μας αξίζε…αξίζει. Γιατί ο Πρωθυπουργός προσπαθεί να δείξει το δρόμο στις αξίες μιας Ελλάδας όπως την ονειρευτήκαμε, αλλά δε τη ζήσαμε.

 

Σε αυτό το δρόμο, δεν υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Σε αυτό το δρόμο, δεν υπάρχουν οι παχυλοί μισθοί των ολίγων και η πείνα των πολλών.

 

Το φαινόμενο, κάποιοι να κερδίζουν χιλιάδες ευρώ το μήνα από το Δημόσιο, και κάποιοι άλλοι καταξιωμένοι επιστήμονες, να είναι άνεργοι και να τρώνε από τα συσσίτια, δείχνει μια κοινωνία ανισότητας και αδικίας που δεν αρμόζει, ούτε ανθρωπιστικά ούτε συνταγματικά, στη Δημοκρατία της διαχρονικής Ελλάδας.

 

Η πατρίδα μας, η χώρα αυτή με τις τόσες ομορφιές, μπορεί να μεταμορφωθεί σε διεθνή κοιτίδα τουρισμού και πολιτισμού, μέσα από την αξιοποίηση της κάθε γωνιάς της, τον ιατρικό τουρισμό και τη δημιουργία ενός Εθνικού Πανεπιστημίου Τουρισμού.

 

Σε όποιο μέρος και αν κατοικεί ο κάθε πολίτης, ο συνοριοφύλακας, ο αγρότης, ο ναυτικός, πρέπει να μπορεί να βρίσκει την υγειά του μέσα από έναν Εθνικό Υγειονομικό Επανασχεδιασμό Ισότιμης Κάλυψης σε όλη την Ελλάδα.

 

Είναι καιρός λοιπόν, τώρα και στην Ελλάδα, να δομήσουμε ένα Αξιακό Σύστημα μέσα από την επιχειρηματικότητα, τον ελεύθερο ανταγωνισμό , την πρόνοια και την κοινωνική προσφορά.

 

Η αδράνεια και το αίσθημα ότι «όλοι φταίνε για όλα και εγώ δε φταίω για τίποτε» γαλούχησε στρεβλά μια γενιά Νεοελλήνων που ανέδειξε ως lifestyle την απραξία, την αδιαφορία, την κλοπή και τη μαζική βία. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Και σ αυτή την αλλαγή, ευθύνη έχουμε όλοι.

 

Έχουμε όλοι μία πολιτειακή, πολιτική και κοινωνική συνευθύνη για τις Αρχές που θα επαναπροσδιορίσουμε στα παιδιά μας. Έχουμε όλοι τη συνευθύνη να αναδείξουμε τους Άξιους και τις Αξίες που θα τιμήσουν την Ελλάδα και δε θα την προδίδουν πια , αυτούς που θα την εκπροσωπήσουν στο ευρωπαϊκό και διεθνές στερέωμα επάξια με λεβεντιά.

 

Τότε θα δούμε το μαύρο παρόν να σβήνεται και το μέλλον να διαγράφεται ξανά ελπιδοφόρο, δίκαιο και κυρίως…εθνικό.